Ω, του θαύματος!

Του Δρος Ιωάννη Σ. Χριστοδούλου

Ω του θαύματος, λοιπόν! Η λύση στο κουβάρι των διαπραγματεύσεων δόθηκε άνωθεν!

Το Υπουργείο Παιδείας, με το απαράμιλλης «έμπνευσης» νομοσχέδιο, που θέτει την Παιδεία μπροστάρη στην οπισθοδρόμηση, κατέστησε εφικτή τη μεγάλη ανατροπή. Ομολογώ πως η φαντασία μου δεν μπορούσε να προτρέξει, να προβλέψει τους σχεδιασμούς των πρωταγωνιστών του παρασκηνίου…

Ενα φαινομενικά άσχετο νομοσχέδιο, αυτό για τη διαχείριση του σχολικού σταυλισμού, που θα συγκέντρωνε την εμπιστοσύνη πολιτικών δυνάμεων που δεν φαντάζονται διαφορετικά το σχολείο, έγινε το ιδανικό όχημα για να συνασπιστεί η έτοιμη πλειοψηφία για το πολιτικό βαλσάμωμα ενός νεκρού παρελθόντος.

Φυσικά, για το ενωτικό δημοψήφισμα να μιλούν μπορούν μόνο. Δεν έχει σημασία. Η δουλειά τους γίνεται με τη φλυαρία.

Οι συνομιλίες είχαν παρακμάσει προ πολλού. Είχαν πεθάνει. Το Πάσχα αργεί πολύ, για να νομίζουμε πως θα μπορούσαν να αναστηθούν. Αυτό το γνώριζαν όσοι εμπλέκονται άμεσα, και το φαντάζονταν όσοι τους αφορά άμεσα, δηλαδή χιλιάδες πολιτών.

Στα κρίσιμα για τη στάση και των δύο πλευρών ζητήματα δεν υπήρχε προσδοκία ότι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν.

Ολα τα κεφάλαια έκρυβαν πολλούς σκελετούς στις ενότητές τους. Το τουρκικό αίτημα για τις τέσσερις ελευθερίες για τους Τούρκους πολίτες ήταν απλώς μια σφαίρα σ’ ένα πτώμα, για να μη διανοηθεί κανείς ότι θα μπορούσε να ζωντανέψει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Η ψήφιση στη Βουλή της πρότασης για την κατοχύρωση του συμβολισμού του ενωτικού δημοψηφίσματος ήταν η «συμβολή» της ελληνοκυπριακής πλευράς…

Είχα προβλέψει από τον Νοέμβριο, ήδη, ότι οι συνομιλίες οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν μπορούσε να εξηγηθεί διαφορετικά η αδημονία για την έκθεση της αποτυχίας σε διεθνές ακροατήριο.

Ο Δεκέμβριος του 2016 θα καταγραφεί στην ιστορία του Κυπριακού ως ο πιο αμφιλεγόμενος για την τύχη της Μεγαλονήσου μήνας.

Ηταν η περίοδος πριν τη μεγάλη σύγκρουση, στην οποία οδήγησαν τη διαδικασία τα Ηνωμένα Εθνη αυτοπροσώπως.

Οταν αντιλαμβάνεσαι ότι το όχημά σου δεν έχει φρένα και είσαι στοιχειωδώς σε εγρήγορση, δεν επιταχύνεις, δεν πιέζεις με βία το πόδι σου στο γκάζι.

Οσα ακολούθησαν επιβεβαίωσαν τον κορεσμό της διαδικασίας με την προσποίηση ανθρώπων που δεν πίστευαν σε αυτή.

Αντί να προσποιούνται ότι όλα βαίνουν καλώς και να δίνουν την εντύπωση ότι αξιοποιούν το χρόνο εποικοδομητικά των διαπραγματεύσεων, έπρεπε να πάρουν απόσταση και, στο όνομα της διάσωσης της διαδικασίας, να υπολογίσουν κατά μόνας τα ενδεχόμενα επιτυχίας και αποτυχίας.

Αντί να επισπεύσουν έπρεπε, με δέος για την ιστορική τους ευθύνη, να επιβραδύνουν για να σκεφτούν καλύτερα το κόστος ενός αδιεξόδου στην παρούσα ιστορική συγκυρία. Το σκεπτικό της συμπερίληψης της Τουρκίας στις συνομιλίες ήταν εξαρχής παρελκυστικό. Οταν καλείς τον ισχυρό σε ένα τραπέζι συναλλαγής, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι δεν θα συμπεριλαμβάνεσαι στο κυρίως μενού.

Στη διεθνή διάσκεψη της Γενεύης, ο συνασπισμός Ελλάδας, Κύπρου και … Ευρώπης, δεν κατάφερε να κάμψει την υπερχειλίζουσα δύναμη συνέργειας της Τουρκίας με την Αγγλία. Η παράσταση που δίνουν Αναστασιάδης και Ακιντζί, με περισσή οφείλω να πω υποκριτική ακρίβεια, δεν θα συνεχιστεί για πολύ.

Τα νήματα που κινούν τους «διαπραγματευτές» από το παρασκήνιο, και από τις δύο πλευρές της σκηνής, μπλέκονται μεταξύ τους επικίνδυνα. Από την τριβή θα σπάσουν.

Το ίδιο και ο ραγισμένος καθρέφτης των τρεχουσών συνομιλιών, ο ολίγιστα υποσχόμενος ούτως ή άλλως…