Θέα/Ορίζοντας

Οι εικόνες της Μαρίας Μιχαήλ

Εικόνες, βασισμένες σε ιστορίες που συμπεριλαμβάνονται στο Key Moments in Art (Lee Cheshire, Thames and Hudson, UK, 2018), ένα βιβλίο που παρουσιάζει αξιοσημείωτες στιγμές της Ιστορίας της Τέχνης του δυτικού κόσμου που άλλαξαν τη ροή της δυτικής τέχνης όπως και άλλα σημαντικά γεγονότα (πολιτικά, κοινωνικά, επιστημονικά, αθλητικά, κ.ά.) που συνέβησαν τις ίδιες χρονικές περιόδους και που είχαν μεγάλη επίδραση σε όλον τον πλανήτη, ωθώντας τους ανθρώπους να δουν τη ζωή τους από μια νέα οπτική γωνία.
Συνεχίζοντας τη συνεργασία με το Τμήμα Τεχνών, Επικοινωνίας & Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Frederick φιλοξενούμε στον Ορίζοντα τις εικόνες αυτές που δημιούργησαν φοιτήτριες και φοιτητές του δεύτερου έτους του Τμήματος στο πλαίσιο του μαθήματος Η Κατασκευή της Εικόνας ΙΙ / Image Making ΙΙ.
Επιλογή έργων: Παναγιώτης Μιχαήλ, Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Frederick

 

Ο Warhol πληρώνει 50 δολάρια για μια ιδέα

23 Νοεμβρίου 1961, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Η φοιτήτρια Μαρία Μιχαήλ μελετάει μια ιστορία που αφορά τον Andy Warhol.

Το 1961, ο ήδη πετυχημένος εμπορικός εικονογράφος Andy Warhol δυσκολευόταν να βρει ένα αυθεντικό θέμα για να προχωρήσει με τη δουλειά του ως ζωγράφος. Οι πρώτες απόπειρές του στη ζωγραφική έμοιαζαν με τα έργα του Roy Lichtenstein που ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του τότε νέου καλλιτεχνικού κινήματος της Pop art.

Όταν το Νοέμβριο του 1961, ο Warhol είδε τα μαλακά, υπερμεγέθη γλυπτικά χάμπουργκερ και παγωτά του Oldenburg, ενοχλήθηκε γιατί δεν σκέφτηκε πρώτος ο ίδιος την ιδέα αυτή.  Τότε επισκέφτηκε μια φίλη του σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων, τη Muriel Latow ζητώντας της να του δώσει νέες ιδέες για τη δουλειά του που να προκαλούσαν μεγάλη εντύπωση. Η Muriel του απάντησε ότι θα μπορούσε να το κάνει, αλλά θα του κόστιζε 50 δολάρια. Όταν ο Warhol της έδωσε τα χρήματα που ζήτησε, εκείνη του έδωσε δύο ιδέες. Του εισηγήθηκε να ξεκινήσει να ζωγραφίζει αυτό που παραδεχόταν ο ίδιος ότι αγαπούσε περισσότερο στον κόσμο, τα λεφτά δηλαδή, αλλά και κάτι που όλοι βλέπουν καθημερινά και αναγνωρίζουν εύκολα, όπως είναι μια κονσέρβα σούπας.

Ο  Warhol δημιούργησε πίνακες βασισμένος σε αυτές τις ιδέες και τους παρουσίασε στην πρώτη του ατομική έκθεση, στη γκαλερί Ferus στο Λος Άντζελες το 1962. Αν και η έκθεση προκάλεσε συζητήσεις ανάμεσα στον κόσμο της τέχνης, δεν είχε οικονομική επιτυχία.

Οι Soup Cans του Warhol, οι οποίες ήταν σοκαριστικές για την εποχή, συζητιούνται ακόμα και σήμερα. Αν και έγιναν πολλές προσπάθειες για να γίνει κατανοητό το νόημά τους, ο  Warhol ισχυριζόταν – διατηρώντας πάντα ένα ανέκφραστο ύφος – ότι τις ζωγράφιζε επειδή συνήθιζε να τις τρώει καθημερινά για γεύμα. Αντιμετωπίζονταν ως μια γιορτή για την Αμερικάνικη κουλτούρα, παρά ως μια κριτική στον καταναλωτισμό,  κατά την οποία, όπως το έθετε ο Warhol, ‘οι πιο πλούσιοι καταναλωτές αγοράζουν το ίδιο προϊόν που αγοράζουν και οι πιο φτωχοί’, όπως ο πρόεδρος του κράτους καταναλώνει το ίδιο αναψυκτικό που καταναλώνει και ο ‘αλήτης στη γωνιά’.

Τα έργα του Warhol, όπως και τα έργα άλλων πρότερών του πρωτοπόρων καλλιτεχνών, όπως ο Marcel Duchamp και ο Robert Rauschenberg, δείχνουν να έχουν δημιουργηθεί μέσα από διαδικασίες του τυχαίου και της βιομηχανίας παρά από το χέρι του καλλιτέχνη.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy