Οχι άλλη αναξιοπιστία

Του Τάσου Περδίου

Τα προφανή είναι γνωστά. Η υποψηφιότητα Αλέξη Μιχαηλίδη για τη δημαρχία της Λάρνακας, ανάμεσα στις έξι υποψηφιότητες που έχουν εξαγγελθεί, είναι η κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του παλιού. Του πολιτικά φθαρμένου. Του ξεπερασμένου. Του δοκιμασμένου. Υπάρχει μια εξαιρετικά αποδοτική φράση που χρησιμοποιούν οι Αγγλοι όταν κάτι καινούργιο έρχεται να ταράξει με θετικό τρόπο τα λιμνάζοντα νερά: “A breath of fresh air”. Μια ανάσα φρέσκου αέρα. Καμία απολύτως σχέση με τον κ. Μιχαηλίδη, με όλο το σεβασμό στις δεδομένες ικανότητές του. Και δεν αναφέρομαι στην ηλικία του.

Εκείνο που κρίνεται, ειδικά και με έμφαση στην περίπτωση της Λάρνακας, είναι η αξιοπιστία. Και εδώ, εκτός από εκπρόσωπος του παλιού, έχει «συλληφθεί» να αντιπροσωπεύει επάξια και την αναξιοπιστία ο πρώην αντιδήμαρχος.

Ο κ. Μιχαηλίδης, να θυμίσω, ήταν διαπρύσιος κήρυκας της υποψηφιότητας Λουρουτζιάτη το 2011. Υποστήριξε με σθένος τον Ανδρέα Λουρουτζιάτη υποκινούμενος και από εσωκομματικά αισθήματα πικρίας. Είδαμε όλοι πόσο σωστή ήταν η εκτίμησή του… Τώρα, διατείνεται δεξιά και αριστερά ότι παρακολουθούσε με λύπη τα τραγικά λάθη των προηγούμενων αρχόντων και θέλει, λέει, να τα φτιάξει. Διά της εις άτοπον απαγωγής αναφέρεται στον Λουρουτζιάτη επειδή πριν από αυτόν ο ίδιος ήταν αντιδήμαρχος. Δεν νομίζω να καταλογίζει στον εαυτό του τραγικά λάθη. Αλλά ο Λουρουτζιάτης ήταν και δική του επιλογή.

Η εσωκομματική πίκρα και η φιλοδοξία είναι προφανές όμως ότι παρέμειναν στα εσώψυχα του κυρίου Μιχαηλίδη τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ ήταν εξαφανισμένος από το προσκήνιο. Μετά την επιστολή των στελεχών του ΔΗΚΟ στη Λάρνακα, τα οποία αποκάλυψαν ότι ο Αλέξης Μιχαηλίδης απροκάλυπτα τούς εκβίασε απαιτώντας να είναι ο ίδιος υποψήφιος με πλάτες από τον ΔΗΣΥ, βγήκαν στη φόρα σοβαρότερα πράγματα. Στην εσωκομματική ψηφοφορία στο ΔΗΚΟ Λάρνακας για εκλογή υποψηφίου, ζητήθηκε από τον κ. Μιχαηλίδη να υπογράψει έγγραφο ότι θα σεβόταν το αποτέλεσμα. Υπέγραψε το έγγραφο, αλλά προτού καλά καλά ολοκληρωθεί η καταμέτρηση και η συντριπτική ήττα του, βγήκε έξω και επέμεινε ότι δεν δεσμεύεται από τίποτα και ότι είναι υποψήφιος.

Τα δείγματα γραφής είναι πολλά. Από την ένθερμη υποστήριξη του κατηγορούμενου στο Κακουργιοδικείο σήμερα Λουρουτζιάτη, στον εκβιασμό του ιδίου του κόμματός του και στις δεσμεύσεις και αποδεσμεύσεις σε διάστημα μερικών λεπτών, είναι προφανές ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός. Και το τελευταίο που χρειάζεται η Λάρνακα σήμερα είναι περισσότερη αναξιοπιστία.