Οδηγίες ιδιωτικοποίησης για αρχάριους

Της Φωτεινής Μιχαηλίδου – Χρίστου*

1. Ξεκινάς κλείνοντας τις στρόφιγγες χρηματοδότησης προς τον οργανισμό τον οποίο θέλεις να ιδιωτικοποιήσεις ή φροντίζοντας να περιοριστούν τα έσοδα του.

2. Συνεχίζεις με υποστελέχωση, δηλαδή, αφού λιγοστεύουν τα χρήματα, λιγοστεύεις και το προσωπικό του οργανισμού (λιγότεροι ιατροί, λιγότεροι νοσηλευτές, λιγότερες καθαρίστριες, λιγότεροι εκπαιδευτικοί, λιγότεροι συνοδοί παιδιών με σοβαρά προβλήματα, λιγότεροι ψυχολόγοι και σύμβουλοι προσανατολισμού, λιγότεροι τεχνικοί κ.λπ.).

3. Στη συνέχεια φροντίζεις ούτως ώστε, πέραν της έλλειψης προσωπικού, να υπάρχει και έλλειψη πρώτων υλών, έλλειψη και μη ανανέωση εξοπλισμού, καθώς επίσης και αδυναμία συντήρησης υφιστάμενων δομών και κτιρίων. Δηλαδή, αφού λιγοστεύουν τα χρήματα λιγοστεύουν, για παράδειγμα, τα κρεβάτια στα νοσοκομεία, οι γάζες, τα βαμβάκια, τα ιατρικά μηχανήματα, τα χειρουργικά εργαλεία, ο εξοπλισμός κ.λπ. ή στα σχολεία, για παράδειγμα, οι φωτοτυπικές, τα συστήματα κλιματισμού, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα θέατρα, οι αίθουσες πολλαπλής χρήσης, τα ψηλά κιγκλιδώματα για ασφαλή περίφραξη κ.λπ. Σημειώνεται ότι αυτό το στάδιο, όπως και η υποστελέχωση πιο πάνω, είναι υψίστης σημασίας, ώστε ο υπό ιδιωτικοποίηση οργανισμός να περιέλθει σε κατάσταση επικείμενης διάλυσης.

4. Το επόμενο βήμα είναι η αποδόμηση της εικόνας των εργαζομένων (στον υπό διάλυση/ ιδιωτικοποίηση οργανισμό) στα μάτια της κοινής γνώμης… Δηλαδή με τη βοήθεια των φίλων σου στα ΜΜΕ πείθεις τον κόσμο ότι για τη μίζερη κατάσταση του οργανισμού φταίνε οι εκεί εργαζόμενοι, δηλαδή οι ιατροί και οι νοσηλευτές ή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ή τέλος πάντων οι εκεί υπάλληλοι. Βοηθάει επίσης παρά πολύ να τους χαρακτηρίζεις «χαραμοφάηδες», «ανίκανους», «βάρη του κρατικού προϋπολογισμού», «απατεώνες», «ανήθικους», «μιζαδόρους» κ.λπ…

5. Στη συνέχεια, αφού έχεις στέψει τον κόσμο εναντίον των εργαζομένων και όλη η προσοχή και το μένος των πολιτών εξαντλείται προς εκείνη την κατεύθυνση, βρίσκεις κάποιο κεφαλαιοκράτη φίλο σου που ενδιαφέρεται να αγοράσει τον υπό διάλυση οργανισμό, ενίοτε και με το αζημίωτο… Εδώ και πάλι οι λέξεις έχουν τη σημασία τους: Αναλόγως της περίπτωσης, θα παρουσιάσεις τον κεφαλαιοκράτη φίλο σου ως «στρατηγικό επενδυτή», την ιδιωτικοποίηση ως «αποκρατικοποίηση» και την όλη πράξη ως «σωτήρια»….

6. Αν φυσικά δεν θα ιδιωτικοποιήσεις τον οργανισμό, αλλά απλώς θα διοχετεύσεις το κοινό (ασθενείς ή μαθητές για παράδειγμα) σε ιδιώτες, τότε θα ονομάσεις αυτή τη μετακίνηση πελατείας «εξορθολογισμό» τού υπό διάλυση οργανισμού.

Ο «εξορθολογισμός» μπορεί να περιλαμβάνει ό,τι μέτρο γουστάρεις, φτάνει το κοινό να απηυδήσει με τον κρατικό οργανισμό και να διοχετεύεται εκεί που θέλεις εσύ.

Υ.Γ.: 1. Με τις πιο πάνω οδηγίες, σας εγγυόμαστε επιτυχή και σίγουρη ιδιωτικοποίηση οποιουδήποτε κρατικού ή ημικρατικού οργανισμού έχετε βάλει στο μάτι.

2. Οι πιο πάνω οδηγίες, πέραν της εγγυημένης επιτυχίας, έχουν και μηδαμινό πολιτικό κόστος. Υπάρχουν μάλιστα παραδείγματα πελατών που ακολούθησαν τις συμβουλές μας και πέτυχαν πανηγυρικά την επανεκλογή τους, ωσάν να μην έγινε τίποτε. Καλές επιτυχίες!

* Δικηγόρος – Λεμεσός

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy