Οι αγρότες ασφυκτιούν και η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα

Του Γιαννάκη Γαβριήλ*

Ο προτεινόµενος προϋπολογισµός για το 2023 και φέτος ετοιµάστηκε και κατατέθηκε λες και δεν συµβαίνει απολύτως τίποτα στην οικονοµία και την κοινωνία. Αγνοεί τη δραµατική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι γεωργοκτηνοτρόφοι και το γεγονός ότι βρίσκονται στα πρόθυρα της καταστροφής. Αγνοεί τις δυσβάστακτες αυξήσεις στο κόστος παραγωγής και δεν περιλαµβάνει οτιδήποτε νέο ως προς τη στήριξη του αγροτικού κόσµου.

Ο πρωτογενής τοµέας χρειάζεται στήριξη και εκσυγχρονισµό. Σήµερα, όχι αύριο. Όλοι αντιλαµβανόµαστε πόσο σηµαντικός είναι ο αγροτικός τοµέας για την επισιτιστική επάρκεια του τόπου και είναι εγκληµατικό να αφεθεί να οδηγηθεί στην καταστροφή.

Απαιτούνται οριζόντια µέτρα στήριξης για αντιµετώπιση του δυσβάστακτου κόστους παραγωγής και όχι αποσπασµατικές λύσεις και ηµίµετρα. Μείωση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύµα, μείωση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο που χρησιµοποιείται για µεταφορά γεωργικών προϊόντων στα επίπεδα του χρωµατισµένου πετρελαίου ή βελτίωση του υφιστάµενου σχεδίου ενίσχυσης δικαιούχων χρωµατισµένου πετρελαίου για τη χρήση πετρελαίου κίνησης µε την ένταξη σε αυτό όσων σήµερα αποκλείονται και αύξηση του συντελεστή του 10%, ειδική ταρίφα χρέωσης του νερού για κτηνοτροφικούς σκοπούς, αύξηση του κατ’ αποκοπή συντελεστή του 5% για όσους γεωργούς είναι ενταγµένοι στο Ειδικό Καθεστώς ΦΠΑ αγροτών είναι µερικά εφικτά µέτρα που θα ανακουφίσουν τους αγρότες.

Ένα άλλο µεγάλο πρόβληµα, το οποίο επί των ηµερών αυτής της κυβέρνησης έχει επιδεινωθεί, είναι η γάγγραινα της εκµετάλλευσης των αγροτών από τους εµπόρους, µεσάζοντες και ολιγοπώλια. Και µόνο το ότι οι παραγωγοί λαµβάνουν µόλις το 25% των τιµών που πληρώνουν οι καταναλωτές, µιλά από µόνο του.

Τρανταχτό παράδειγµα η υπόθεση του χαλλουµιού, ζήτηµα για το οποίο η ίδια η κυβέρνηση µε τις πολιτικές της υπέρ συγκεκριµένων συµφερόντων έφερε τους αιγοπροβατοτρόφους στο χείλος της καταστροφής και είναι ικανή να τινάξει στον αέρα το πιο εµπορεύσιµο προϊόν του τόπου.

Στον κρίσιµο τοµέα των σιτηρών η κυβέρνηση, παρά τις προειδοποιήσεις του ΑΚΕΛ, επέλεξε να κλείσει την Επιτροπή Σιτηρών και να παραδώσει το κρίσιµο ζήτηµα της επισιτιστικής επάρκειας του τόπου στα χέρια ιδιωτικών κερδοσκοπικών συµφερόντων. Αναµενόµενο το τι ακολούθησε. Εκτίναξη των τιµών και ελλείψεις στην αγορά. Μπροστά στο φάσµα να µείνει η Κύπρος χωρίς σιτηρά, τα κάστανα από τη φωτιά έβγαλε και πάλι το κράτος µε την εισαγωγή στρατηγικών αποθεµάτων.

Οι τιµές των γεωργικών προϊόντων εξακολουθούν να καθορίζονται µε ξεπερασµένο τρόπο προς όφελος µια χούφτας µεσαζόντων. Απαιτείται η λειτουργία ενός σύγχρονου δηµοπρατηρίου τιµών που θα διασφαλίζει τον ιδρώτα του παραγωγού. Απαιτείται η λειτουργία Ανεξάρτητης Αρχής Υδάτων µε ενιαία τιµολόγηση, ορθολογική κατανοµή, διαχείριση και προστασία του πολυτιµότερου δηµοσίου αγαθού, του νερού. Απαιτείται διαφοροποίηση της πρωτογενούς παραγωγής που θα λαµβάνει υπόψη την εντεινόµενη κλιµατική αλλαγή και κεντρικό άξονα την αειφορία και ανταγωνιστικότητα του τοµέα.

Ο αγροτικός κόσµος έχει εξαντληθεί και δεν αντέχει άλλο να αντιµετωπίζεται ως ο τελευταίος τροχός της άµαξας. Έχει κουραστεί να βλέπει τους λίγους να συσσωρεύουν κέρδη εις βάρος του κόπου των πολλών. Γι’ αυτό προσβλέπει σε µια προοδευτική κυβέρνηση τον ερχόµενο Φεβρουάριο υπό τον Ανδρέα Μαυρογιάννη, που θα τον κοιτάξει έντιµα στα µάτια και θα δηµιουργήσει τις προοπτικές για ένα ευοίωνο µέλλον µε αξιοπρέπεια.

* Βουλευτής Αµµοχώστου, ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες ∆υνάµεις