Οι δημοσιογράφοι της ολικής Κύπρου

Του Γιώργου Φράγκου*

Συµπληρώνονται αυτές τις µέρες, και συγκεκριµένα στις 24 Απριλίου, εξήντα χρόνια από τη δολοφονία των δηµοσιογράφων Ayhan Hikmet και Ahmet Muzaffer Gürkan, που διαπράχθηκε από την ΤΜΤ κατ’ εντολή του Rauf Denktaş. Η δολοφονία τους υπήρξε η πιο ακραία, η πιο βδελυρή, η πιο κατάπτυστη και τροµακτική υπόθεση φίµωσης της ελευθερίας έκφρασης και της ελευθεροτυπίας που συνέβη ποτέ στα χρονικά της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας.

Οι Hikmet και Gürkan ήταν δηµοσιογράφοι οραµατιστές, δηµοσιογράφοι µαχητές, εκφραστές των απλών ανθρώπων του µόχθου της δύσµοιρης πατρίδας µας. Η εφηµερίδα τους, «Cumhuriyet», υπήρξε έπαλξη αγώνα για µια Κύπρο ενιαία και αδιαίρετη, ανεξάρτητη, δηµοκρατική και ευηµερούσα.

Η φλογερή και εµπνευσµένη αρθρογραφία των Hikmet και Gürkan είναι, δυστυχώς, τραγικά επίκαιρη και σήµερα. Το όραµά τους για την ολική Κύπρο µητέρα όλων των παιδιών της παραµένει και σήµερα ζωντανό αλλά ανεκπλήρωτο. Τα λόγια τους είναι σοφά και πικρά, οδυνηρά δικαιωµένα ακόµα και σήµερα, εξήντα χρόνια µετά. Οι δύο µάρτυρες της Κυπριακής Ανεξαρτησίας είχαν τη διορατικότητα, από πολύ νωρίς, να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν βαθιά πως η πρόοδος και η ευηµερία όλων των Κυπρίων µπορούσε να διασφαλιστεί µόνο µέσα από την επιβίωση και εδραίωση του νεοσύστατου τότε κυπριακού κράτους.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω κάποια ελάχιστα ενδεικτικά αποσπάσµατα από την αρθρογραφία της «Cumhuriyet»:

α) «Ευχόµαστε ολόψυχα στην ανεξάρτητη Κυπριακή ∆ηµοκρατία να φέρει στους πολίτες των δύο εθνών την ευηµερία και την ευτυχία που τους αξίζει και ταυτόχρονα να καταστεί παράγοντας συνεχούς ειρήνης και ηρεµίας στη Μέση Ανατολή» (6 Σεπτεµβρίου 1960),

β) «Η Ανεξαρτησία µπορεί να καταστήσει συνειδητή την κοινή µοίρα των δυο κοινοτήτων και µόνον έτσι θα µπορέσει να αποκτήσει διάρκεια και ρίζες» (13 Σεπτέµβριου 1960),

γ) «Η ζωή αποδεικνύει στην πράξη ότι το µέλλον της όµορφης Κύπρου µας, του µαργαριταριού της Μεσογείου, εξαρτάται από την ειλικρινή συνεργασία στη βάση της αµοιβαίας κατανόησης και του σεβασµού των δύο κύριων κοινοτήτων, Ελλήνων και Τούρκων, του νησιού. ∆εν υπάρχει άλλη διέξοδος για τους Κύπριους, Τούρκους και Έλληνες, οι οποίοι ζουν στα ίδια εδάφη, αναπνέουν τον ίδιο αέρα και βγάζουν το ψωµί τους καλλιεργώντας την ίδια γη» (6 Φεβρουαρίου 1961),

δ) «Το µέλλον µάς ανήκει και πρέπει να µας ανήκει. Το µέλλον θα ανήκει σε όσους θέλουν να αγκαλιάζουν την Κύπρο µε τους ανθρώπους της και όσους επιθυµούν την πρόοδό της. Οι πολιτικές έννοιες είναι εφήµερες όπως η µπόρα του καλοκαιριού. Αυτά που είναι µόνιµα και αναλλοίωτα είναι το ψωµί, η ελευθερία, ο πόθος για την ειρήνη των παιδιών µας, του δικού µου παιδιού, του δικού σου παιδιού, των παιδιών όλων µας. Ας εκτιµήσουµε την αξία της ανεξαρτησίας µας» (3 Απριλίου 1961).

Όλα τα πιο πάνω παραθέµατα προέρχονται από το βιβλίο «Οι δηµοσιογράφοι της ∆ηµοκρατίας» που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2015 από τις εκδόσεις Ετεροτοπία.

Το βέβαιο είναι πως εάν σήµερα Hikmet και Gürkan βρίσκονταν ανάµεσά µας, θα ήταν στις πρώτες γραµµές των ακτιβιστών της ειρήνης στο νησί. Hikmet και Gürkan θα ήταν από τους πρωτοπόρους του αντικατοχικού αγώνα για την επανένωση της πατρίδας µας. Hikmet και Gürkan δεν θα ήταν απλώς οραµατιστές και µαχητές δηµοσιογράφοι. Θα ήταν δηµοσιογράφοι φεντεραλιστές, ένθερµοι και εµπνευσµένοι οπαδοί της ολικής οµοσπονδιακής Κύπρου, πατρίδας όλων των παιδιών της. Hikmet και Gürkan υπερέβησαν το εθνικό όραµα της κοινότητάς τους και ανέδειξαν το δικοινοτισµό ως το µέγιστο όραµα. ∆ικαίως τα πορτρέτα τους κοσµούν τη ∆ηµοσιογραφική Εστία της Ένωσης Συντακτών Κύπρου στην Αγλαντζιά, αλλά και το οίκηµα του Συνδέσµου Τουρκοκύπριων ∆ηµοσιογράφων στο Küçük Kaymaklı.

Μετά λόγου γνώσεως διαβεβαιώνω ότι και σήµερα ανάµεσα στον δηµοσιογραφικό κόσµο της Κύπρου, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, υπάρχουν συνάδελφοι που εµπνέονται από το φωτεινό και συνάµα µαρτυρικό παράδειγµα των Hikmet και Gürkan. Και ενόσω υπάρχουν τέτοιοι δηµοσιογράφοι, η µνήµη των Hikmet και Gürkan θα παραµένει άσβεστη και η ολική Κύπρος θα µπορεί να διατηρεί και να φουντώνει τις ελπίδες της.

* Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου