Οι δύο του Αζόφ και το άγημα του Χαζόφ στην Κύπρο

Του Παναγιώτη Πενταλιώτη

Όπως μετέδωσε το Mega Ελλάδος και οι δύο φιλοξενούμενοι του Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή που μίλησαν με οπτικογραφημένο μήνυμα, ήταν μέλη του τάγματος Αζόφ -ο ένας το είχε πει, άλλωστε, καθαρά, ο δε δεύτερος εκθείαζε τις δυνατότητες του τάγματος Αζόφ να υπερασπίζεται τη Μαριούπολη.

Ψιλά γράμματα αυτά για το τάγμα του Χαζόφ στην Κύπρο που για πάνω από ένα μήνα ήταν έτοιμοι στη γωνιά, περίμεναν θάνατο, πόλεμο, εισβολή, για να εκδίδουν διαπιστευτήρια αντιρωσικού φρονήματος. Δεν τους αρκεί να καταδικάζεις την εισβολή, δεν τους αρκεί να ζητάς ειρήνη. Θέλουν επιβεβαίωση για… το ΝΑΤΟ που σκότωνε υπέροχα. Δεν αρκεί η διαφωνία σου με τον ιμπεριαλισμό της Ρωσίας, κατηγορούν οποιονδήποτε προσπαθεί να αναλύσει όποιες άλλες πτυχές ως Πουτινάκι, ρωσόφιλο, ρωσόδουλο, ρωσοπουτανίτσα. Δεν επιτρέπεται να μιλάς για τα στραβά μάτια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά της «διεθνούς κοινότητας». Απαιτούν να επαναλαμβάνεις τα δικά τους συνθήματα.

Επανάληψη: Ο Πούτιν, δεν είναι η μετεξέλιξη της ΕΣΣΔ που φαντάζονται κάποιοι. Και όχι δεν θα πάρει πίσω την Πόλη όπως φαντάζονται κάποιοι άλλοι. Η σημερινή Ρωσία είναι παιδί του δυτικού κόσμου και «παίζει» το δικό της παιχνίδι, δυστυχώς με ανθρώπινες ζωές.

Το ΑΚΕΛ είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις του για την ομιλία Ζελένσκι στην κυπριακή Βουλή, ωστόσο, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τον ουκρανικό λαό, μέχρι και την τελευταία στιγμή θα βρισκόταν στη Βουλή. Αυτό που συνέβη όμως το μεσημέρι της Πέμπτης στο ελληνικό Κοινοβούλιο δεν το περίμενε κανένας.

Ο Ζελένσκι, την ώρα που η χώρα του δέχεται εισβολή, έστειλε οπτικογραφημένη ομιλία στην ελληνική Βουλή από στρατιώτη του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ και με άλλον έναν να εκθειάζει το τάγμα Αζόφ, με τους μόνους να τον χειροκροτούν το άγημα Χαζόφ στην Κύπρο.

Μετά από αυτή την ντροπή της ντροπής, το ΑΚΕΛ αποφάσισε να μην παραστεί στην ομιλία του Ζελένσκι στη Βουλή της Κύπρου, κάτι το οποίο απασφάλισε και τον τελευταίο που «αλλού τον έτρωε αλλά αλλού εκνίθετουν».

Ο Ζελένσκι στην ομιλία του στην κυπριακή Βουλή όχι μόνο πήρε θέση για τα «χρυσά διαβατήρια», αλλά στο τέλος έκλεισε και τη σύνδεση χωρίς να περιμένει να εισπράξει το χειροκρότημα για το οποίο στήθηκε η «ιστορική ομιλία» (έχασα το μέτρημα από τις πολλές που έδωσε) και χωρίς τις ατάκες που συνηθίζει να λέει σε κάθε ομιλία του -αναλόγως της χώρας που φιλοξενείται.

Αλήθεια, περίμενε κάποιος την ώρα που η Τουρκία έχει αναλάβει μεσολαβητικό ρόλο σε αυτή την πολεμική σύγκρουση να πει κάτι ο Ζελένσκι που να την έφερνε σε δύσκολη θέση; Ας μην παρουσιάζεται και θιγμένος ο Πρόεδρος (που συζητούσε δεξιά και αριστερά για λύση δύο κρατών). Ας το άφηνε για κάποιους πιο «ρομαντικούς». Εξάλλου μόνο για τον Νίκο Χριστοδουλίδη η Τουρκία ήταν απομονωμένη από τη διεθνή κοινότητα, η οποία προετοίμαζε και… κυρώσεις (άλλο ανέκδοτο και αυτό).

Τα μέλη του Χαζόφ, που μας κουνάνε το δάχτυλο για τη «σωστή πλευρά της ιστορίας» μετά το επικοινωνιακό Βατερλό τους σε Ελλάδα και Κύπρο, έχουν καταντήσει να βρίσκονται στη σωστή πλευρά της υστερίας.