Οι Ευρωπαίοι είναι πιο άνισοι σήµερα από ό,τι πριν από τέσσερις δεκαετίες

A Conceptual Vector Illustration of Gap Between Rich and Poor

Με την ευκαιρία της Εργατικής Πρωτοµαγιάς η Οµάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε ενδιαφέροντα στοιχεία για την κατάσταση των εργαζοµένων στην Ευρώπη:

Ο αγώνας των εργαζοµένων για δικαιώµατα και αξιοπρέπεια αποκτά όλο και πιο επείγον χαρακτήρα, καθώς το φαινόµενο των φτωχών εργαζοµένων πολλαπλασιάζεται, ενώ η τάξη των δισεκατοµµυριούχων δυναµώνει.

Οι Ευρωπαίοι είναι πιο άνισοι σήµερα από ό,τι πριν από τέσσερις δεκαετίες. Μεταξύ 1980 και 2017, ο πλούτος του πλουσιότερου 1% αυξήθηκε περισσότερο από δύο φορές ταχύτερα από το φτωχότερο 50%.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ο αριθµός των δισεκατοµµυριούχων παγκοσµίως αυξήθηκε περισσότερο από πέντε φορές. Μόνο τον πρώτο χρόνο της πανδηµίας, οι δισεκατοµµυριούχοι της Ευρώπης έγιναν πλουσιότεροι κατά 1 τρισεκατοµµύριο δολάρια. Ένας δισεκατοµµυριούχος δηµιουργείται κάθε 26 ώρες από την έναρξη της πανδηµίας. Η άνοδος της τάξης των δισεκατοµµυριούχων έρχεται χέρι-χέρι µε την κλιµατική κρίση και την ακραία φτώχεια.

Αυτή η µεγάλη συσσώρευση πλούτου έρχεται σε πλήρη αντίθεση µε τις αυξανόµενες δυσκολίες που αντιµετωπίζουν οι εργαζόµενοι.

Υπολογίζεται ότι ένας στους έξι Ευρωπαίους είναι χαµηλόµισθος, µε 95 εκατοµµύρια Ευρωπαίους να κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισµό. Αυτές οι οικογένειες κερδίζουν µισθούς, συχνά από επισφαλείς θέσεις εργασίας, αλλά το εισόδηµά τους δεν επαρκεί για να καλύψει το αυξανόµενο κόστος για φαγητό, στέγαση και θέρµανση. Σχεδόν 20 εκατοµµύρια παιδιά, που αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο του συνόλου των παιδιών της ΕΕ, βρίσκονται σήµερα σε κίνδυνο φτώχειας.

Αυτές οι συγκλονιστικές ανισότητες δεν είναι τυχαίες.

Η εκµετάλλευση των εργαζοµένων είναι ένας πυλώνας του καπιταλιστικού οικονοµικού συστήµατος που στηρίζεται στην αρρύθµιστη οικονοµική ανάπτυξη, εξαντλεί τους περιορισµένους πόρους της γης, τοποθετεί τον πλούτο πάνω από τα κοινωνικά δικαιώµατα, προωθεί τις αντιλήψεις περί «αποτελεσµατικότητας» και «παραγωγικότητας» που µετατρέπουν τους εργαζοµένους σε απλά εργαλεία χάριν του κέρδους.

Στο µεταξύ, οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να προωθούν το δόγµα των ιδιωτικοποιήσεων, της αποχρηµατοδότησης και της συρρίκνωσης των δηµοσίων συστηµάτων, επιτρέποντας τη µαζική φοροδιαφυγή από την ελίτ, στερώντας τα δηµόσια ταµεία από τρισεκατοµµύρια ευρώ.

Χρειαζόµαστε ένα φόρο περιουσίας, όχι µόνο στα κέρδη κεφαλαίου, αλλά και στον πλούτο, µια πιο φιλόδοξη συµφωνία για τη φορολογία των επιχειρήσεων και µια σοβαρή καταπολέµηση της φοροδιαφυγής και των φορολογικών παραδείσων. Τα τρισεκατοµµύρια που θα συγκεντρωθούν θα µπορούσαν να διατεθούν για την ενίσχυση των δηµοσίων συστηµάτων, πιο ισχυρά κοινωνικά δίκτυα, την υγεία και την εκπαίδευση.

Ωστόσο, η ΕΕ απέχει πολύ από αυτόν το δρόµο. Οι πολιτικές της ΕΕ συνέβαλαν στη διαιώνιση αυτού του άδικου συστήµατος ανισοτήτων, δουλεύοντας χέρι-χέρι µε τις µεγάλες επιχειρήσεις και τους δισεκατοµµυριούχους ιδιοκτήτες τους και ενάντια στα δικαιώµατα και τα συµφέροντα των εργαζοµένων και των πολιτών.

Οι αγώνες των εργαζοµένων µας έχουν δώσει δικαιώµατα που θεωρούµε δεδοµένα, αλλά σήµερα απειλούνται ή βρίσκονται σε υποχώρηση. Οι εργαζόµενοι αντεπιτίθενται. Έχουν δείξει τη δυνατότητα να µετατοπίσουν την εξουσία για να διεκδικήσουν οικονοµική και κοινωνική δικαιοσύνη για όλους.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy