Οι κακοχρεώστες είναι το τροχοπέδι στη μείωση των ΜΕΔ

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

 

 

Μόνο το δικαίωμα να δέρνουν τον κόσμο με το ρόπαλο, δεν δόθηκε στις τράπεζες και τις εταιρείες εξαγοράς δανείων. Όλα τα υπόλοιπα «όπλα» τους δόθηκαν, στο όνομα του κυνηγητού των λεγόμενων κακοπληρωτών δανειοληπτών.

Τους δόθηκε το δικαίωμα να χρεώνουν όσα θέλουν και όποτε θέλουν, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δώσουν εξηγήσεις σε κανένα όσον αφορά τις καταχρηστικές και παράνομες χρεώσεις και μάλιστα χωρίς ο δανειολήπτης να έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στο δικαστήριο και να εξασφαλίσει διάταγμα για αναστολή της εκποίησης της περιουσίας του, σε περίπτωση που υπάρχει χρηματοοικονομική διαφορά.

Τους δόθηκε επίσης το δικαίωμα να αναθέτουν τη διαχείριση των δανείων σε τρίτους ή/και να τα πουλούν σε εταιρείες στις οποίες κανένας δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι μέτοχοι (σ.σ: Η Κεντρική Τράπεζα αρνήθηκε να καταθέσει τα στοιχεία ακόμη και στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς υποστηρίζοντας ότι είναι απόρρητα), δεν υπάρχει εποπτεία (σ.σ: Ακόμη και ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας παραδέχθηκε ότι οι υπό αναφορά εταιρείες δεν εφαρμόζουν το κώδικα για τις αναδιαρθρώσεις ενώ ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος κατήγγειλε ότι κάνουν υπερκέρδη), δεν υπάρχει διαφάνεια και κανένας δεν γνωρίζει τι γίνεται.

Ακόμη, δόθηκε στις τράπεζες και τις εταιρείες εξαγοράς δανείων το δικαίωμα να προχωρούν σε εκποιήσεις όποτε γουστάρουν, χωρίς κανένα δίχτυ προστασίας για τους δανειολήπτες, χωρίς καμιά υποχρέωση για να αιτιολογήσουν τουλάχιστον το ύψος του δανείου, χωρίς καμιά νομική υποχρέωση να προσφέρουν λύση αναδιάρθρωσης στον δανειολήπτη, χωρίς καμιά υποχρέωση να εφαρμόζουν τις προτάσεις του Χρηματοοικονομικού Επίτροπου, και χωρίς ο δανειολήπτης να έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στο δικαστήριο και να εξασφαλίσει διάταγμα για αναστολή της εκποίησης.

Επιπρόσθετα, τους δόθηκε το δικαίωμα να κάνουν εκποιήσεις με ηλεκτρονικά μέσα και διαδικασίες εξπρές, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να προσφύγουν στο δικαστήριο ή/και να εξασφαλίσουν στέγη για τον δανειολήπτη, όπως προνοεί η άλλη νομοθεσία για τις εκποιήσεις μέσω του Κτηματολογίου.

Μάλιστα τα πιο πάνω «όπλα» τους δόθηκαν για όλα τα ακίνητα, περιλαμβανομένων των περιπτώσεων πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης.

Παρά ταύτα το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Η μεταφορά των δανείων από τις τράπεζες στις εταιρείες εξαγοράς δανείων, απλά απάλλαξε τις τράπεζες και μετέφερε όλο το βάρος στην κοινωνία.

Ο λόγος που δεν λύθηκε το πρόβλημα είναι ότι όλα τα μέτρα τα οποία λήφθηκαν, είναι μονόπλευρα. Όλα αφορούν το κυνήγι των λεγόμενων κακοπληρωτών. Τους κακοχρεώστες που χρεώνουν όσα θέλουν και όποτε θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, δεν τους άγγιξαν. Δεν ανάγκασαν τις τράπεζες και τις εταιρείες εξαγοράς δανείων να κόψουν τουλάχιστον τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, να είναι υποχρεωμένες να προσφέρουν λύση αναδιάρθρωσης στη βάση των δυνατοτήτων του δανειολήπτη κ.τ.λ.

Οι κακοχρεώστες είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει στο σύστημα και όχι οι κακοπληρωτές. Αυτούς πρέπει να κυνηγήσουν η κυβέρνηση και η Βουλή, αν θέλουν να λύσουν το πρόβλημα.