Μιλούν στην «Kυριακάτικη Χαραυγή» οι Γ. Λουκαΐδης, Ν. Τορναρίτης, Χρ. Ερωτοκρίτου και Κ. Ευσταθίου
Του Κωστή Πιτσιλλούδη
Οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων ΑΚΕΛ – Γ. Λουκαΐδης, ΔΗΣΥ – Ν. Τορναρίτης, ΔΗΚΟ – Χρ. Ερωτοκρίτου και ΕΔΕΚ – Κ. Ευσταθίου μιλούν και αναλύουν στην «Kυριακάτικη Χαραυγή» τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ενέργειες των κατοχικών αρχών για το άνοιγμα των Βαρωσίων, θέτοντας παράλληλα τις προτάσεις τους για την επίλυση της έντασης στην περιοχή.
Η στασιμότητα των διαπραγματεύσεων που παρατηρείται από τη διεθνή διάσκεψη στο Κραν Μοντανά περιορίζει την Κυπριακή Δημοκρατία στις πολιτικές που χαράζει η Τουρκία, δηλώνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Λουκαΐδης. Για να αρχίσει ένας διάλογος πρέπει να υπάρξει αποκλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και η ΕΕ μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης σε σχέση με τις εξελίξεις, τονίζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, Νίκος Τορναρίτης. Από την πλευρά της, η κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ, Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, υπογραμμίζει ότι η Τουρκία επιδιώκει την πρόκληση πολιτικού πανικού και φόβου στην ελληνοκυπριακή πλευρά με τις δηλώσεις της για εποικισμό των Βαρωσίων. Ο βουλευτής της ΕΔΕΚ, Κωστής Ευσταθίου, θεωρεί ότι η ΕΕ μπορεί να σφίξει τη μέγγενη στην Τουρκία, προκαλώντας της πολιτικό και οικονομικό κόστος.
1. Τι μπορούμε να περιμένουμε από έναν επικείμενο ελληνοτουρκικό διάλογο; Ποιος είναι ο ρόλος που θα μπορούσε να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και για την αποκλιμάκωση της έντασης, λαμβάνοντας υπόψιν και τη Γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
2. Πώς σχολιάζετε τις ενέργειες των κατοχικών αρχών για το άνοιγμα των Βαρωσίων; Κατά τη γνώμη σας, ποιες είναι οι ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσει η Κυπριακή Δημοκρατία για αποτροπή νέων τετελεσμένων;
3. Υπάρχει επιθυμία για σύγκληση Εθνικού Συμβουλίου για να τεθούν υπό εξέταση οι εξελίξεις τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου; Εάν συγκληθεί μία σύσκεψη των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων, υπάρχουν οι προοπτικές για αλλαγή της τακτικής που ακολουθείται;
Γιώργος Λουκαΐδης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΑΚΕΛ: Οι ενέργειές μας θα πρέπει να στρέφονται στην κατεύθυνση της διεθνούς κινητοποίησης
1. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ευχηθούμε ότι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για έναρξη ενός τέτοιου ελληνοτουρκικού διαλόγου την προσεχή περίοδο.
Δυστυχώς, οι εξελίξεις και ειδικότερα η συνεχιζόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας υπονομεύει αυτή την προοπτική. Αυτός, όμως, θα πρέπει να είναι ο στόχος, αφού παραμένοντας στο φαύλο κύκλο της έντασης που έχει δημιουργηθεί από το Κραν Μοντάνα και εντεύθεν, θα εγκλωβιστούμε ακόμη περισσότερο σε ένα πλαίσιο που εξυπηρετεί μονάχα την Τουρκία.
Εισερχόμενοι σε ένα πλαίσιο διαλόγου, που θα διεξάγεται με όρους διεθνούς δικαίου, εξυπηρετούνται αποτελεσματικότερα οι στοχεύσεις μας. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο μπορούμε, όπως έχει διαφανεί εκ του αποτελέσματος, να αντλήσουμε πολύ μεγαλύτερη στήριξη και αλληλεγγύη στην προσπάθειά μας από το διεθνή παράγοντα και τους εταίρους μας στην ΕΕ.
Αντίθετα, στο πλαίσιο της στρατιωτικής κλιμάκωσης και έντασης, είχαμε φτωχά έως μηδενικά αποτελέσματα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα και τετελεσμένα. Ως εκ τούτου, την ώρα που δικαίως θα διεκδικούμε αποτελεσματικότερη αλληλεγγύη από πλευράς των εταίρων μας στην ΕΕ για αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας θα πρέπει ταυτόχρονα να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για αλλαγή της ατζέντας μέσα από την επανέναρξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού από εκεί που έμεινε στο Κραν Μοντάνα.
2. Οι ενέργειες της ακροδεξιάς ψευδοκυβέρνησης στα κατεχόμενα όπως και της Τουρκίας είναι απαράδεκτες, παράνομες, καταδικαστέες και υπονομεύουν την προοπτική λύσης του Κυπριακού στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε όμως τη θαρραλέα, επικριτική στάση που τηρεί ο Τ/κ ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, όπως και κόμματα της τ/κ αντιπολίτευσης, τα οποία απορρίπτουν ενέργειες που κινούνται εκτός πλαισίου των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου.
Οι ενέργειές μας θα πρέπει να στρέφονται στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης διεθνούς και ευρωπαϊκής κινητοποίησης με στόχο την παρέμβαςή τους ώστε να αποτραπεί ένα καινούργιο, ενδεχομένως μοιραίο τετελεσμένο, που θα βάλει ταφόπλακα στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού.
Η καταλληλότερη όμως απάντηση στην προσπάθεια Τουρκίας και Τατάρ – Οζερσάι θα είναι και σ’ αυτή την περίπτωση η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά.
3. Δεν αρκούν μονάχα οι συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου, αλλά αυτό που πρωτίστως απαιτείται είναι να επανέλθει η διαχείριση του Κυπριακού στη σωστή πορεία.
Ο Πρόεδρος και διαπραγματευτής θα πρέπει επιτέλους να πάψει άλλά να λέει, άλλα να εννοεί κι άλλα να κάνει σε ό,τι αφορά τη μορφή λύσης αλλά και την τακτική που ακολουθεί.
Δυστυχώς, οι παλινωδίες, οι αυτοσχεδιασμοί, η δογματική μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική και η εσφαλμένη εκτίμηση των δεδομένων οδήγησαν σε τρία χρόνια άγονης παρέλευσης του χρόνου μετά το αδιέξοδο στο Κραν Μοντανά. Σε συνάρτηση με τον εγκωμιασμό της Τουρκίας για τη στάση που τήρησε στις διαπραγματεύσεις και την επίρριψη ευθυνών και στη δική μας πλευρά για το αδιέξοδο, η Τουρκία έχει διευκολυνθεί τα μάλα να προωθήσει νέα τετελεσμένα. Όχι τυχαία, κατά συνέπεια, έχουμε βρεθεί μπροστά στα εθνικά τσουνάμια για τα οποία δεν προειδοποιούσαμε μονάχα εμείς ως ΑΚΕΛ, αλλά κάποια στιγμή το έπραξε και η ηγεσία του Συναγερμού.
Νίκος Τορναρίτης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΔΗΣΥ: Ευρωτουρκικό πρόβλημα η τουρκική επιθετικότητα στη Μεσόγειο
1. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για να αρχίσει ένας διάλογος πρέπει να υπάρξει μια ευρύτατη αποκλιμάκωση της έντασης, πρέπει δηλαδή να σταματήσουν άμεσα οι ρητορικές επιθέσεις της τουρκικής ηγεσίας και η προκλητική συμπεριφορά αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων είτε της Ελλάδας είτε της Κύπρου, καθώς και η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Απ’ εκεί και πέρα, ασφαλέστατα η ΕΕ μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης σε σχέση με τις εξελίξεις. Γίνονται ήδη συγκεκριμένες προσπάθειες από τη Γερμανία για αποκλιμάκωση της έντασης μέσα από τις επαφές του Γερμανού ΥΠΕΞ σε Αθήνα και Άγκυρα, ενώ είναι σαφές πλέον πως η Γερμανία κινείται σε συνεννόηση με τη Γαλλία, η οποία έχει αναλάβει το τελευταίο διάστημα πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας.
Η τουρκική επιθετικότητα δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας ή μεταξύ της Κύπρου και της Τουρκίας, αλλά είναι ευρωτουρκικό πρόβλημα και αναπόφευκτα επηρεάζει το πλήρες φάσμα των ευρωτουρκικών σχέσεων. Αυτό το έχουν, πιστεύω, κατανοήσει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και γι’ αυτό αναμένουμε ότι θα υπάρξει δυναμική ευρωπαϊκή αντίδραση απέναντι στην κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας.
Η ΕΕ μπορεί όντως να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, αναζητώντας από τη μία διαύλους επικοινωνίας με την Άγκυρα, αλλά και από την άλλη αντιδρώντας αποφασιστικά εκεί που παραβιάζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών-μελών της. Ο διάλογος με την Τουρκία δεν μπορεί παρά να διεξάγεται υπό τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας και στο τέλος της ημέρας τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα θα απαντήσουν στα ερωτήματα που τίθενται στην Ανατολική Μεσόγειο.
2. Θεωρούμε την Αμμόχωστο ως τη σημαία του αγώνα της Κύπρου για επιστροφή των προσφύγων, απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και επανένωση του τόπου. Εάν και εφόσον η Τουρκία υλοποιήσει τους σχεδιασμούς για εποικισμό της περίκλειστης πόλης, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό θα αποτελέσει την ταφόπλακα στην όποια ελπίδα ακόμα υπάρχει για ουσιαστική επανένωση της Κύπρου.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση έχει αποστείλει πρόταση στον ΓΓ των ΗΕ και στα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ για άμεση σύσταση δικοινοτικής επιτροπής για την ετοιμασία μελέτης για την ανοικοδόμηση της πόλης και επανεγκατάσταση των νόμιμων κατοίκων στην περίκλειστη πόλη στη βάση και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Ο ΠτΔ είχε μάλιστα την περασμένη Τρίτη και τηλεφωνική επικοινωνία με τον ΓΓ του ΟΗΕ ζητώντας την παρέμβαςή του για το συγκεκριμένο θέμα και επαναλαμβάνοντας για ακόμη μια φορά τη δική του δέσμευση για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων από το σημείο όπου διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά και στο πλαίσιο της κοινής συναντίληψης που επετεύχθη το 2019 στο Βερολίνο.
Αυτή την κρίσιμη ώρα θα πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου συντονισμένα και με σύμπνοια να δραστηριοποιηθούν και εκτός Κύπρου ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας τη διεθνή κοινότητα για το συγκεκριμένο θέμα. Θα πρέπει επίσης να κινητοποιήσουμε άμεσα και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, διότι ένας ενδεχόμενος εποικισμός της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου δεν αποτελεί μόνο παραβίαση σωρείας ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλά και μια πελώρια πρόκληση προς την ίδια την Ευρώπη εφόσον ολόκληρο το έδαφος της Κύπρου είναι και ευρωπαϊκό έδαφος.
3. Τα όπλα που έχουμε στη φαρέτρα μας είναι διπλωματικά και πολιτικά. Σε αυτό το πλαίσιο, θα επαναλάβω ότι όλοι οφείλουμε να ενεργοποιηθούμε, χωρίς μικροκομματικές σκοπιμότητες και λαϊκισμούς.
Όσον αφορά την Αμμόχωστο, πρέπει να σημάνει συναγερμός σε όλους. Η Αμμόχωστος πάντα αποτελούσε το κλειδί της λύσης. Αν χάσουμε αυτό το κλειδί από τα χέρια μας, θα χάσουμε την υπόθεσή μας.
Το θέμα της Αμμοχώστου πρέπει να διεθνοποιηθεί σήμερα και να τεθεί σήμερα η Τουρκία ενώπιον των σοβαρότατων ευθυνών της. Όλοι μαζί, από τον τελευταίο δημότη της Αμμοχώστου μέχρι τον ΠτΔ, οι πολιτικοί αρχηγοί, οι βουλευτές που συμμετέχουν σε διεθνή όργανα, πρέπει να κινητοποιηθούμε με μια κοινή επιδίωξη: αποτροπή των τουρκικών σχεδιασμών και επιστροφή των νόμιμων κατοίκων της.
Η βούληση όλων για άμεση επανέναρξη των συνομιλιών και σύντομη επίλυση του Κυπριακού πρέπει επίσης να είναι ξεκάθαρη. Μόνο με την οριστική επίλυση του Κυπριακού θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε και στην Αμμόχωστο και στα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη μας.
Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΔΗΚΟ: Ο ρόλος της ΕΕ θα έπρεπε να ήταν […] η τιμωρία αυτών που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο
1. Το πλαίσιο ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου –και άρα το αποτέλεσμά του– έχει ήδη καθορίσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός με δημόσια δήλωσή του. Και είναι μόνο ο καθορισμός υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με βάση το διεθνές δίκαιο.
Αυτό όμως ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει διακαώς να το αποφύγει, γιατί η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου αναπόφευκτα θα αποδώσει ΑΟΖ σε νησιά. Αυτό που επιδιώκει ο Τούρκος Πρόεδρος είναι είτε συνομιλίες για διαμοιρασμό της ελληνικής ΑΟΖ, είτε εσχάτως το «γκριζάρισμα» περιοχών που εάν εφαρμόζετο το διεθνές δίκαιο, θα αποδίδοντο στην Ελλάδα.
Ο ρόλος της ΕΕ θα έπρεπε να ήταν, πρωτίστως για το δικό της γόητρο και αξιοπιστία, η τιμωρία αυτών που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς όμως πρωταρχικό ρόλο στις αποφάσεις έχουν τα συμφέροντα και όχι το δίκαιο. Από την άλλη όμως βλέπουμε σήμερα ότι μεγαλύτερες και περισσότερες χώρες συμπορεύονται με τη Λευκωσία και την Αθήνα εφόσον κατανοούν την προοπτική αστάθειας στην περιοχή αλλά και την επικινδυνότητα που δημιουργεί για πολλές χώρες το «όραμα» του κ. Ερτογάν.
Λευκωσία και Αθήνα δεν μπορούν παρά να παραμείνουν σταθερές και συνεπώς αξιόπιστες στην πολιτική πρόκλησης κόστους στην Τουρκία. Αυτή η πολιτική, όπως το ΔΗΚΟ επιμένει εδώ και χρόνια, δεν πρέπει να είναι μεμονωμένη αντίδραση, αλλά στρατηγική πολιτική επιλογή με τον ανάλογο σχεδιασμό και χρονική διάρκεια. Η πολιτική του κατευνασμού απέτυχε, όπως πρόσφατα ομολόγησε ο Υπουργός Εξωτερικών και πρέπει να αντικασταθεί με αυτό που εμείς ως ΔΗΚΟ εδώ και χρόνια διακηρύσσουμε, ότι η πρόκληση κόστους, όποτε, όπου και όπως μπορούμε είναι μονόδρομος εάν πράγματικά θέλουμε να δημιουργήσουμε προοπτική για βιώσιμη λύση στην Κύπρο.
2. Οι ενέργειες των κατοχικών αρχών εντάσσονται στην ευρύτερη στρατηγική της Τουρκίας, δηλαδή αυτή του εκβιασμού. Επιδιώκει δηλαδή η Τουρκία, την πρόκληση πολιτικού πανικού και φόβου στην ελληνοκυπριακή πλευρά, έτσι ώστε να αναγκαστεί να υποκύψει και να ικανοποιήσει τους τουρκικούς στόχους. Τυχόν εποικισμός της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου –η υπόλοιπη έχει εποικιστεί εδώ και χρόνια– θα εξανεμήσει την οποιαδήποτε προοπτική επανέναρξης των συνομιλίων με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας.
Θα μπορούσε η ελληνοκυπριακή πλευρά να αξιοποιήσει την πρόταση που ο Τάσσος Παπαδόπουλος κατέθεσε για απόδοση της πόλης της Αμμοχώστου στα Ηνωμένα Έθνη, μέχρι την τελική λύση και συνδιαχείρηση του λιμανιού προς όφελος και των δύο κοινοτήτων.
Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πραγματικό κλίμα εμπιστοσύνης και όχι επίπλαστο, όπως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, και θα προαγάγει τη συνεργασία των δύο κοινοτήτων με ορίζοντα την ολοκληρωτική επίλυση του Κυπριακού.
3. Το ΔΗΚΟ πάντα επιθυμούσε και επιθυμεί αλλά και επιδιώκει να υπάρχουν επικοδομητικές συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου, όπου ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων θα βοηθούσαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να λάβει ορθότερες αποφάσεις.
Συνεδρία όμως του Εθνικού Συμβουλίου για μία εκ των υστέρων ενημέρωση για τα τεκταινόμενα δεν βλέπω πως μπορεί αυτή τη στιγμή να βοηθήσει.
Κωστής Ευσταθίου, βουλευτής ΕΔΕΚ: Οι διμερείς σχέσεις των ευρωπαϊκών χωρών με την Τουρκία έχουν καταστήσει την ΕΕ ανυπόληπτη σε ό,τι αφορά την Τουρκία
1. Η απάντηση είναι τίποτε το θετικό, εάν και εφόσον αυτός γίνεται υπό το κράτος των απειλών και αυθαιρεσιών της Τουρκίας. Η λογική επιτάσσει ότι δεν μπορεί να γίνεται διάλογος σοβαρός όταν ο συνομιλητής σου είναι εκβιαστής και σε απειλεί. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να ξεκινήσει ένας διάλογος μόνο και μόνο για να αποτραπεί ή να περιοριστεί η τουρκική πειρατεία. Σε αυτή την περίπτωση, θα έχουμε διαστροφή της έννοιας του διαλόγου, ο οποίος δεν θα τείνει σε επίλυση προβλημάτων αλλά σε κατευνασμό της Τουρκίας. Εάν στο διάλογο τεθεί μάλιστα η ατζέντα της Τουρκίας, τότε αντικείμενό του θα είναι οι τουρκικές αξιώσεις και διεκδικήσεις χωρίς η Ελλάδα να διεκδικήσει οτιδήποτε πέραν αυτών.
Η ΕΕ θα μπορούσε, εάν το επιθυμούσε και μπορούσε, να καταστήσει σαφές στην Τουρκία ότι η συμπεριφορά της θα της προκαλέσει κόστος οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό. Η Τουρκία θα έπρεπε να δει την πόρτα είτε της εμβάθυνσης των σχέσεών της με την ΕΕ κλειστή, είτε την ευρωπαϊκή της προοπτική χωρίς μέλλον.
Αντ’ αυτού, βλέπουμε τη Γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ να τηρεί ίσες αποστάσεις και την ΕΕ να αποδεικνύεται ένας αυτοαναιρούμενος και χωρίς σταθερότητα παράγοντας στην περιοχή. Σε αυτό δεν φταίει η ίδια η ΕΕ, η οποία έχει τόση εξουσία όσο της επιτρέπουν τα κράτη που συμμετέχουν σε αυτή. Οι διμερείς σχέσεις των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών με την Τουρκία έχουν καταστήσει την ΕΕ ανυπόληπτη σε ό,τι αφορά την Τουρκία.
2. Οι ενέργειες των κατοχικών αρχών για το άνοιγμα των Βαρωσίων θα πρέπει να ιδωθούν υπό το πρίσμα των όσων έχω αναφέρει πιο πάνω. Εντάσσονται στη γενικότερη τουρκική πολιτική της δημιουργίας και νέων τετελεσμένων, καθότι γνωρίζει η Τουρκία ότι όλες οι πειρατικές, αυθαίρετες και παράνομες ενέργειές της δεν προκαλούν σε αυτήν κανένα απολύτως κόστος. Για ποιο λόγο, επομένως, θα πρέπει να αναμένουμε ότι το άνοιγμα των Βαρωσίων θα προκαλέσει σε αυτήν πρόβλημα; Ποιος θα αναλάβει αυτό το φορτίο; Η Κυπριακή Δημοκρατία με την ατολμία και την εναπόθεση όλων της των ελπίδων στους ξένους; Η ΕΕ των ίσων αποστάσεων; Η Γραμματεία του ΟΗΕ, η οποία έχει καταντήσει γραφική και επικίνδυνη; Η Ρωσία με την πολιτική στήριξη του Ερντογάν; Ή οι ΗΠΑ οι οποίες δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι η Τουρκία είναι ο νέος εν δυνάμει αντίπαλός τους στην περιοχή;
Οι ενέργειες που θα έπρεπε να κάμει η Κυπριακή Δημοκρατία θα έπρεπε να ήταν το ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Τουρκία δεν θα δει ποτέ της την πόρτα της Ευρώπης ανοιχτή όσον εξακολουθεί η κατοχή και οι πειρατικές της ενέργειες. Δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι «δεν ακούμε, δεν βλέπουμε» και ότι είμαστε έτοιμοι για διάλογο, λες και δεν συμβαίνει απολύτως τίποτε.
3. Η σύγκληση Eθνικού Συμβουλίου δεν θα έπρεπε να αποτελούσε είδηση στην Κύπρο. Είμαι υπέρ της διαρκούς σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου και του δημοσίου διαλόγου σε ό,τι αφορά το Κυπριακό. Αυτό δυστυχώς δεν γίνεται στην Κύπρο από δεκαετίες, διότι ακολουθούμε τη «συνταγή» των Άγγλων για τη μυστική διπλωματία, προφανώς για να μην αντιδράσει ποτέ ο λαός αν μάθει ποτέ τι γίνεται πίσω από την πλάτη του και τι συζητιέται πίσω από αυτή.
Εάν συγκληθεί σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, δεν αναμένεται κάτι το ιδιαίτερο, καθότι θα συνεχίσει η ίδια κατάσταση και η ίδια εικόνα που θέλει το ΑΚΕΛ να απαιτεί περισσότερες υποχωρήσεις. Θέση η οποία με βρίσκει αντίθετο αν αναλογισθεί κάποιος τις άκριτες υποχωρήσεις που έχει κάνει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να διασώσει μια αδιέξοδη πολιτική υποχωρήσεων στα πλαίσια ενός ψευδεπίγραφου διάλογου, και θα συνεχίσουν τα πυρά εκατέρωθεν μεταξύ όλων και εναντίον όλων, μιας πολιτικής ηγεσίας η οποία επί δεκαετίες έχει αποδειχθεί ανίκανη να ανταποκριθεί στο καθήκον της και κατώτερη των περιστάσεων.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
