Οικονομικό έγκλημα με το γάντι

Του Κυριάκου Λοΐζου

Τι είναι μία επιπλέον χρέωση μίας τράπεζας μπροστά στην αιωνιότητα και πόσο θα επηρεαστούν οι πολίτες από ένα τόσο δα ποσό; 

Oι νέες χρεώσεις στα τέλη των τραπεζών έρχονται να επαληθεύσουν το πρόσφατο και εύστοχο ρητό που λέει «αν ο πλανήτης ήταν τράπεζα, θα το είχαν σώσει». Και αυτό διότι γίνεται το παν, πλέον, όχι για να διασωθούν οι τράπεζες, αλλά για να εκτοξεύσουν κι άλλο την ήδη «τρελή» τους κερδοφορία. Μία κερδοφορία ανεξέλεγκτη, μία κερδοφορία σχεδόν εγκληματική στις πλάτες του απλού λαού και των εργαζομένων. Σκανδαλώδες, ανήθικο, άπληστο! Οι τράπεζες, θα μπορούσε να πει κανείς, κάνουν τη δουλειά τους, προσπαθούν να βγάλουν όσα περισσότερα μπορούν, ωστόσο υπάρχουν οι Αρχές οι οποίες θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να προστατεύουν τους πολίτες. Αλλά ούτε αυτό γίνεται, καθώς η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου πετά το μπαλάκι στο Υπουργείο Οικονομικών, το δε Υπουργείο κάνει πως δεν ακούει, δεν βλέπει, δεν καταλαβαίνει.

Όποια κι αν είναι η σειρά, όποιος κι αν έχει την ευθύνη, η ουσία είναι εκεί, «αγέραστη» στο πέρασμα του χρόνου: Τρώνε από τη σάρκα των απλών ανθρώπων ό,τι έχει απομείνει… ανθρώπων ανυπεράσπιστων μπροστά στην αδηφάγο εποχή των υπερκερδών των τραπεζικών ιδρυμάτων. Από τα επιτόκια για σεΐχηδες στις υπερχρεώσεις των τελών και δε συμμαζεύεται. Δεν ενδείκνυται να μιλήσουμε στη γλώσσα των τραπεζιτών, διότι τα επιχειρήματα μπροστά στη σύγχρονη ληστεία των λαών κάθε άλλο παρά ευγενικά θα είναι. Εν πάση περιπτώσει, αυτό που συντελείται είναι προκλητικό, καθώς δεν πέρασε και πολύς καιρός όπου χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τους κόπους μιας ζωής, ακριβώς για να σωθούν αυτοί που ήταν συνένοχοι στο έγκλημα. Και έρχονται τώρα, με την ιδέα ότι καταλάγιασε το κακό, να ανακοινώσουν επιπλέον αυξήσεις ελαφρά τη καρδία.

Είναι χρέος των θεσμών, του κράτους, των αρμόδιων υπουργείων κ.λπ. να βάλουν ένα οριστικό τέλος σε αυτή την ασυδοσία του κεφαλαίου που κατασπαράζει τα σωθικά του κοσμάκη. Δεν είμαστε εδώ για να χαϊδεύουμε τα αυτιά κανενός, πόσω μάλλον τα αυτιά μίας κάστας ανθρώπων οι οποίοι θέλουν… «με τη μίλλα μας να τηανίσουν το βλαντζί μας». Περί αυτού πρόκειται, ακριβώς, χωρίς παρεκκλίσεις και περαιτέρω εξηγήσεις. Άνθρωποι που επιστρατεύουν αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπινου είδους για να αποκτήσουν ό,τι λίγο έχει ο καθένας και η καθεμία από εμάς.

Είναι καθήκον της εκάστοτε ευνομούμενης πολιτείας να μπαίνει ανάχωμα μπροστά σε οικονομικά «εγκλήματα με το γάντι». Και είναι πράγματι με το γάντι, διότι το ένα ευρώ ή τα δύο φαντάζουν λίγα. Αμ δεν είναι, και δεν είναι της παρούσης να κάνουμε τις πράξεις -όποιος επιθυμεί ας το κάνει.

Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, εμείς κι εσείς, αυτή τη φορά δεν πληρώνουμε το μάρμαρο, αυτό το κάναμε πριν από μερικά χρόνια. Τώρα γεμίζουμε μέχρι τα ουράνια τον ήδη παραγεμισμένο κουμπαρά των καλοσιδερωμένων γιλέκων και κολάρων. Αγοράζουμε το έξτρα εξοχικό του τάδε στις Μπαχάμες, πληρώνουμε το τρίτο γήπεδο του τένις στον άλλον και αλλάζουμε το υπερπολυτελές αμάξι του τρίτου με την τελευταία λέξη της μηχανοκίνησης.

Ποιος ξέρει, αύριο μπορεί να βρεθούμε στη δούλεψή τους, χωρίς να έχουμε επιλογή κιόλας και θα ‘ναι αργά, πολύ αργά.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy