Δεν είναι για όλους σήμερα γιορτή…

Της Άντριας Ζαμανή

25 Δεκεμβρίου, μέρα Χριστουγέννων, μέρα χαράς, μέρα γιορτής. Οι άνθρωποι μαζεύονται σε σπίτια, τρώνε, πίνουν και διασκεδάζουν. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν ισχύει για όλους. Είναι και κάποιοι που δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια. Αρχίζω με αυτούς που η μέρα των Χριστουγέννων θα τους βρει σε ένα γραφείο για δουλειά, εξαιτίας της ανάγκης τους για χρήματα. Αυτοί είναι και εν μέρει οι τυχεροί της άτυχης υπόθεσης. Και το επισημαίνω αυτό γιατί υπάρχουν και αυτοί που θα βρίσκονται έξω στο μεροκάματο.

Φυσικά δεν ξεχνώ αυτούς που θα εξυπηρετούν όλους τους άλλους σε καφετέριες, εστιατόρια και μπαρ. Ξέρετε δεν είναι από επιλογή που δεν βρίσκονται στο σπίτι τους, είναι από ανάγκη, για αυτό να τους συμπεριφέρεστε σωστά, δεν είναι δούλοι, είναι εργαζόμενοι.

Να τους σέβεστε! Συνεχίζω με όλους όσοι τη σημερινή, γιορτινή για κάποιους, μέρα, βρίσκονται σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, σε ένα κρεβάτι κάποιου κέντρου αποκατάστασης, με αυτούς που δυστυχώς η υγεία τους για κάποιο λόγο δεν τους επιτρέπει να βρίσκονται στο δικό τους ζεστό σπίτι με τους αγαπημένους τους. Και ξέρετε σε αυτήν εδώ την περίπτωση μπαίνουν και οι επαγγελματίες υγείας, στους οποίους αξίζει ένα μεγάλο «ευχαριστώ», τόσο για το καθημερινό τους έργο, αλλά πολύ περισσότερο για αυτές τις μέρες που κρατάνε συντροφιά σε κάποιους άλλους. Λοιπόν, σειρά έχουν τώρα οι εργαζόμενοι σε σώματα ασφαλείας.

Θυμάμαι μία καθηγήτριά μου όταν ήμουν Λύκειο, της οποίας ο άντρας είναι αστυνομικός, να μου λέει με βουρκωμένα μάτια ότι σχεδόν πάντα περνά τις γιορτές μόνη με τα παιδιά της. Θυμάμαι επίσης πολύ έντονα τους πυροσβέστες πέρσι το Πάσχα όταν ξεσπούσαν συνεχώς πυρκαγιές, εξαιτίας κάποιων επιτήδειων. Σε όλους αυτούς, λοιπόν, αλλά και σε όσους ξέχασα γιατί είναι πάρα πολλοί, δείχνουμε σεβασμό.

Και αφού αναφέραμε όσους δουλεύουν και δεν μπορούν να βρίσκονται σπίτι με τους δικούς τους ανθρώπους, να μιλήσουμε λιγάκι για όσους δεν έχουν σπίτι, και όχι απλά για να περάσουν τη μέρα των Χριστουγέννων, αλλά για καμία μέρα. Για αυτούς, λοιπόν, δεν κάνει κάποια διαφορά αυτή η μέρα. Φρόντισαν, βλέπετε, κάποιοι άλλοι για τους ίδιους, ώστε να μην έχουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους. Και σε περίπτωση που κάποιοι θεωρούν ότι δεν υπάρχουν άστεγοι άνθρωποι ή άνθρωποι που έχουν κυριολεκτικά μόνο ένα κεραμίδι από πάνω τους, να τους ενημερώσει κάποιος ότι ζουν ανάμεσά μας. Και δεν πρέπει να ντρέπονται. Ντροπή πρέπει να νιώθουν αυτοί που τους έφεραν σε αυτό το σημείο.

Ευχή μου για τα φετινά Χριστούγεννα είναι να καταφέρουμε του χρόνου να μην υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν σπίτι και που να μην έχουν ούτε τα απαραίτητα.