Ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της ΕΕ

Του
Αμβρόσιου Προδρόμου

 

Η εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης και της πανδημίας φέρνει για ακόμα μια φορά στο προσκήνιο τα πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προβλήματα τα οποία δεν έχουν πλέον οικονομικό και κρατικό χαρακτήρα, αλλά τείνουν να πάρουν ξεκάθαρες ρατσιστικές διαστάσεις, οι οποίες δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο πού θα σταματήσουν. Η συνεχιζόμενη άρνηση των κρατών-μελών της βόρειας Ευρώπης για να συναινέσουν στην οποιαδήποτε λύση όσον αφορά την εγγύηση της Ένωσης για τη δανειοδότηση μέσω ομολόγου, δανειοδότηση την οποία θα πάρουν μόνο τα κράτη-μέλη τα οποία το χρειάζονται, αποτελεί ακόμα ένα σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία και την αλληλεγγύη που θα πρέπει να επικρατεί μέσα στην Ένωση.

Η πρόσφατη (6/5/20) απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Γερμανίας, όσον αφορά τις προθέσεις της ΕΚΤ για την αγορά ομολόγων από τα κράτη-μέλη, για να τους εξασφαλίσει ρευστότητα, κάτι το οποίο είναι απόλυτα συνδεδεμένο και με το Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, αποτελεί ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της Ένωσης, αφού το πρόγραμμα αυτό δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί και η Γερμανία προσπαθεί μέσω πλάγιων οδών να σταματήσει την όποια προσπάθεια γίνεται. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί η Ένωση να αποδεχτεί τέτοιες πρακτικές, αφού το Ευρωπαϊκό Δίκαιο είναι και θα πρέπει να παραμείνει πάνω από το Εθνικό Δίκαιο της όποιας χώρας.

Η προσπάθεια των Γερμανών να ποδηγετήσει την Ένωση αποτελεί ακόμα ένα πλήγμα, που θεωρούμε ότι αυτή τη φορά, λόγω και των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες του Νότου, κυρίως σε θέματα Υγείας, αλλά και των χιλιάδων θανάτων, δεν θα περάσει χωρίς τη σοβαρή αντίσταση χωρών όπως είναι η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία, οι οποίες πλήρωσαν βαρύ τίμημα, ανθρώπινο και οικονομικό. Τη στιγμή που θα έπρεπε να γίνει κοινή προσπάθεια για ενδυνάμωση των Συστημάτων Υγείας, η Γερμανία δείχνει για ακόμα μια φορά το απάνθρωπό πρόσωπό της, και αυτό σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά, και μάλλον, δεν είναι ούτε και η τελευταία, αφού μπροστά μας υπάρχουν πολλά καυτά θέματα όσον αφορά την Ένωση, με πιο σοβαρό αυτό του Προϋπολογισμού.

Είναι για πολλούς πλέον ξεκάθαρο, όχι δηλαδή ότι υπήρχε κάποια αμφιβολία, αλλά τη δεδομένη στιγμή έχει αναδειχθεί ακόμη περισσότερο. Η Γερμανία ήταν, παραμένει και θα εξακολουθήσει να είναι ένα απολυταρχικό καθεστώς όσον αφορά τη συμπεριφορά της προς τους “εταίρους” της. Ήταν και παραμένει μια χώρα με φασιστικά κατάλοιπα, η οποία δεν έχει ποτέ ξεπεράσει το σύνδρομο της ανωτερότητας. Είναι πλέον η στιγμή που κάποιοι, σε πολιτικό και εθνικό επίπεδο εντός της Ένωσης, θα πρέπει να λάβουν τα μέτρα τους, να πάρουν αποφάσεις οι οποίες θα είναι προς όφελος της πλειοψηφίας των χωρών της Ένωσης, και όχι απλά της Γερμανίας και των χωρών που λειτουργούν ως “πλυντήριο” και συνασπίζονται γύρω της για πρόσκαιρα πολιτικά και οικονομικά οφέλη.

Με τέτοιες πολιτικές η Ένωση δεν μπορεί να περιμένει και πολλά. Δεν είναι λίγοι αυτοί που άρχισαν να μιλούν ότι η συμπεριφορά της Γερμανίας οδηγεί την Ένωση προς την ακροδεξιά, αλλά και τα λοιπά λαϊκίστικά κινήματα. Για μια ακόμα φορά γινόμαστε μάρτυρες μια κατάστασης, η οποία θα έπρεπε να είχε εξαλειφθεί εδώ και δεκαετίες. Αν κάποια πράγματα δεν αλλάξουν, τότε πολύ φοβόμαστε ότι είμαστε μπροστά σε σημαντικές εξελίξεις. Σίγουρα. Αυτοί που χαίρονται περισσότερο από όλους, με τη συμπεριφορά της Γερμανίας είναι ο Σαλβίνι στην Ιταλία και η Λεπέν στη Γαλλία και οι λόγοι είναι προφανείς.

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy