Ορέστης Μάτσας στη «Χ»: Ο τόπος έχει ανάγκη έναν Ανδρέα Μαυρογιάννη

• Η διακυβέρνηση ∆ΗΣΥ εδώ και δέκα χρόνια δηµιούργησε στη χώρα τραύµατα που θα κουβαλά για δεκαετίες
• Βρίσκω τον κ. Μαυρογιάννη εκφραστή µιας διαφορετικής πολιτικής νοοτροπίας, πιο ουσιαστικής
• Οι 50+1 προτάσεις του Α. Μαυρογιάννη για τις πρώτες 100 µέρες είναι σηµαντικές για την ανοικοδόµηση του κύρους της χώρας
• Από τους τρεις βασικούς διεκδικητές της προεδρίας, ο κ. Μαυρογιάννης είναι ο µοναδικός που δεν κουβαλά κοµµατικά βαρίδια

Η εντιµότητα και η ακεραιότητα του Α. Μαυρογιάννη ως ατόµου αλλά και το προοδευτικό πρόγραµµα της αλλαγής που έχει δηµοσιοποιήσει είναι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους ο επαρχιακός γραµµατέας του Κινήµατος Οικολόγων στην Πάφο, Ορέστης Μάτσας, στηρίζει την υποψηφιότητα του Α. Μαυρογιάννη.

Στη συνέντευξή του στη «Χαραυγή» ο κ. Μάτσας υπογραµµίζει ότι πρέπει να τερµατιστεί η διακυβέρνηση που εδώ και δέκα χρόνια προκάλεσε στη χώρα τραύµατα που θα κουβαλά για δεκαετίες. Σε ό,τι αφορά τα περιβαλλοντικά θέµατα, ο κ. Μάτσας σηµειώνει ότι όσοι τα παρακολούθησαν, κατακλύστηκαν ουκ ολίγες φορές από θυµό κι απελπισία, αφού ο Πτ∆ δήθεν αναλάµβανε διεθνείς πρωτοβουλίες για την κλιµατική κρίση, ενώ ταυτόχρονα κατέστρεφε ακτές και πολύτιµους οικοτόπους.

Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαήλ

Σε πρόσφατο άρθρο σας γράψατε ότι δεν δυσκολευτήκατε να εντοπίσετε ποιοι υποψήφιοι δεν σας εκφράζουν πολιτικά. Και ξεκαθαρίσατε ότι σας εκφράζει ο Α. Μαυρογιάννης. Ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της επιλογής;

Για οποιοδήποτε άτοµο έχει καθαρό και συνεπή πολιτικό προσανατολισµό, είναι εύκολο να αποκλείσει επιλογές υποψηφίων και να συγκλίνει προς άλλες. Ιδιαίτερα σε αυτήν την εκλογική διαδικασία, όπου οι πολιτικοί εκφραστές του προοδευτικού χώρου, µε τον οποίο ταυτίζοµαι ιδεολογικά, ήταν ελάχιστοι.

Η επιλογή µου για τη συγκεκριµένη υποψηφιότητα είναι άµεσα συνδεδεµένη µε την πεποίθησή µου ότι πρόκειται για ένα άτοµο απολύτως έντιµο και ακέραιο, που την ίδια στιγµή παρουσιάζει και πιστεύει ένα προοδευτικό πρόγραµµα διακυβέρνησης. Βρίσκω τον κ. Μαυρογιάννη εκφραστή µιας διαφορετικής πολιτικής νοοτροπίας, πιο ήπιας εκφραστικά και επικοινωνιακά, αλλά ταυτόχρονα πιο ουσιαστικής, πρακτικά. Θεωρώ ότι αυτό έχει ανάγκη ο τόπος σήµερα. Την επίτευξη µιας καθαρής, προοδευτικής αλλαγής, µέσα από µια τεχνοκρατική προσέγγιση.

Γιατί απορρίπτετε τον Αβέρωφ Νεοφύτου και τον Νίκο Χριστοδουλίδη;

Αυτό που δεν έχει ανάγκη ο τόπος σήµερα είναι θιασώτες και επίδοξους συνεχιστές της κυβέρνησης Αναστασιάδη/∆ΗΣΥ. Μιας διακυβέρνησης που εδώ και δέκα χρόνια δηµιούργησε, στη χώρα, τραύµατα που θα κουβαλά για δεκαετίες.

Την ώρα που µέσα από εκθέσεις, θεσµικούς ελέγχους προερχόµενους από το εσωτερικό και το εξωτερικό, δηµοσιογραφικές έρευνες, ευρωπαϊκούς και διεθνείς δείκτες, διαπιστώνεται το µέγεθος της διαφθοράς στην Κύπρο, ο κ. Χριστοδουλίδης κι ο κ. Νεοφύτου την αρνούνται. Είναι αντιληπτή η αµήχανη θέση στην οποία βρίσκονται δεδοµένου ότι αµφότεροι υπήρξαν υποστηρικτές ή/και συµµετέχοντες της συγκεκριµένης κυβέρνησης, αλλα η άρνηση της πραγµατικής εικόνας επιβαρύνει ακόµα περισσότερο την αξιοπιστία τους. Άλλωστε δεν θα µπορούσα να υποστηρίξω υποψηφιότητες που –µεταξύ άλλων- ταυτίζονται µε τη συντήρηση και τη στασιµότητα.

Γιατί πρέπει να φύγει οριστικά η παρούσα διακυβέρνηση;

Έχει πληγώσει τη χώρα ανεπανόρθωτα. Όχι σε ένα επίπεδο, αλλά σε πολλά. Το κράτος δικαίου στην Κύπρο έχει ευνουχιστεί και ενώ το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο, έχει δηµιουργηθεί ένα δίχτυ ατιµωρησίας για κάθε περίπτωση διαφθοράς. ∆ιαβατήρια σε διεθνείς καταζητούµενους, εξαγωγή και χρήση κακόβουλων συστηµάτων παρακολούθησης, δωρεές από πολιτογραφηθέντες σε ταµεία κοµµάτων, κατάρρευση και κλείσιµο συνεργατισµού, διορισµοί ηµετέρων στη Δηµόσια Υπηρεσία, η λίστα είναι ατελείωτη. Φυσικά µέσα σε όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό να υπάρχει όραµα για τη χώρα. Κλείνουµε σχεδόν 20 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι ακόµα χρειαζόµαστε την Κοµισιόν να µας κρατάει απ’ το χέρι για να µη χάσουµε το δρόµο.

Είναι γενικά αποδεκτό πως ανάµεσα στ’ άλλα όλα, η απερχόµενη κυβέρνηση δεν επέδειξε κανένα σεβασµό στο περιβάλλον. Οι δύο υποψήφιοι που προέρχονται από τον ∆ΗΣΥ αποφεύγουν να αναφερθούν σε οικολογικά ζητήµατα, σε αντίθεση µε τον Α. Μαυρογιάννη ο οποίος µίλησε για τα θέµατα αυτά από την πρώτη του οµιλία στην Πάφο. Αυτό µετρά για σας;

Τα περιβαλλοντικά θέµατα για εµένα αποτέλεσαν βασικό κριτήριο για την επιλογή του υποψηφίου.

Για την Κύπρο της τελευταίας δεκαετίας, απ’ όλες τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που είχε να αντιµετωπίσει, οι πολιτικές της ίδιας της κυβέρνησης ήταν η µεγαλύτερη. Όσοι παρακολουθούσαµε τα περιβαλλοντικά ζητήµατα, κατακλυστήκαµε ουκ ολίγες φορές από θυµό κι απελπισία. Με το ένα χέρι ο Πτ∆ δήθεν αναλάµβανε διεθνείς πρωτοβουλίες για την κλιµατική κρίση και µε το άλλο κατέστρεφε ακτές και πολύτιµους οικοτόπους. Η χώρα µας σε θέµατα προστασίας του περιβάλλοντος και ενεργειακής µετάβασης εντοπίζεται στις τελευταίες θέσεις όλων σχεδόν των δεικτών της ΕΕ.

Συνεπώς, όσο ωραιοποιηµένα προγράµµατα περιβαλλοντικής πολιτικής κι αν έχει κανείς, σηµασία έχει αν τα πιστεύει, γιατί µόνο τότε θα τα εφαρµόσει. Τα πολιτικά τέκνα του κ. Αναστασιάδη απέδειξαν ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν ότι δεν εκπροσωπούν πολιτικές που υπερασπίζονται το περιβάλλον. Για τον κ. Μαυρογιάννη όχι µόνο διαπιστώνω το γνήσιο ενδιαφέρον του ίδιου µέσα από το προεκλογικό του πρόγραµµα, αλλά πιστώνω και την ποιότητα της οµάδας που έχει δηµιουργήσει σε αυτόν τον τοµέα µε πολύ αξιόλογους τεχνοκράτες και επιστήµονες.

Οι 50+1 δράσεις που παρουσίασε ο Α. Μαυρογιάννης για τις πρώτες 100 µέρες της διακυβέρνησής του, σας βρίσκουν σύµφωνο;

Στη συντριπτική τους πλειονότητα ναι. Έχουν τον προοδευτικό χαρακτήρα που ανέφερα πριν και είναι σηµαντικές για την εκκίνηση της ανοικοδόµησης του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Σαφώς, η πολιτική µου προσέγγιση σε ορισµένα σηµεία του ευρύτερου προγράµµατος είναι διαφορετική, αλλά αυτό δεν µπορεί να αποτελεί εµπόδιο όταν οι δηµοκρατικές διαδικασίες σε καλούν να επιλέξεις τον υποψήφιο που βρίσκεται πιο κοντά σε εσένα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε πολίτη να έχει πλήρη ταύτιση µε ένα συγκεκριµένο πολιτικό πρόγραµµα, ιδιαίτερα όταν έχει διαµορφωµένη άποψη για αρκετά από τα ζητήµατα που ακουµπά µια προεκλογική χάρτα διακυβέρνησης.

Είναι εφικτό να εφαρµοστούν µέσα σε 100 µέρες τα όσα έχουν εξαγγελθεί;

Είναι αρκετά φιλόδοξος στόχος, αλλά θεωρώ τον κ. Μαυρογιάννη καλό τεχνοκράτη. ∆ηµιουργώντας µια ισχυρή οµάδα ανθρώπων και τοποθετώντας τα σωστά πρόσωπα σε θέσεις κλειδιά, πιστεύω πως θα είναι αποτελεσµατικός. Το βέβαιο είναι ότι η πρόθεσή του να τα πετύχει είναι ειλικρινής και θεωρώ ότι βασίζεται σε συγκεκριµένο σχεδιασµό.

Από πλευράς Αβ. Νεοφύτου και Ν. Χριστοδουλίδη προβάλλεται ο ισχυρισµός ότι ο Α. Μαυρογιάννης δεν είναι πραγµατικά ανεξάρτητος, διότι υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ. Εσείς πώς βλέπετε αυτόν τον ισχυρισµό;

Θεωρώ ότι από τους τρεις βασικούς διεκδικητές της προεδρίας ο κ. Μαυρογιάννης είναι ο µοναδικός που δεν αισθάνεται να κουβαλά κοµµατικά βαρίδια. Κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο µε το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης που τον στηρίζει, όσο µε την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Θεωρώ ότι έχει µια εντελώς διαφορετική αφετηρία και διαδροµή ως άτοµο σε σχέση µε τους άλλους δύο υποψηφίους, γεγονός που του αποδίδει µια εντελώς διαφορετική πολιτική κουλτούρα και νοοτροπία. Είναι κατανοητό ότι δεν µπορείς εκ των προτέρων να αποδείξεις την ανεξαρτησία ενός υποψηφίου από τα κόµµατα που τον στηρίζουν, αλλά µπορείς να αξιολογήσεις το παρελθόν του.

Όλο και περισσότεροι πλέον παραδέχονται ότι ο Α. Μαυρογιάννης θα είναι σίγουρα στον 2ο γύρο. Πιστεύετε ότι σε µια τέτοια περίπτωση ο κ. Μαυρογιάννης θα µπορέσει να εκλεγεί;

Κατ’ αρχάς να σας πω ότι δεν εξιδανικεύω τις εκτιµήσεις των δηµοσκοπήσεων, αλλά σίγουρα είναι ένα εργαλείο, µερικής έστω, αποτύπωσης των τάσεων που υπάρχουν γύρω από κάθε υποψηφιότητα.

Συµφωνώ µε την εκτίµηση ότι ο κ. Μαυρογιάννης θα βρίσκεται στον 2ο γύρο. Αυτό φαίνεται από τη µακροσκοπική παρατήρηση των δηµοσκοπήσεων. Η υποψηφιότητά του έχει την πιο ευδιάκριτη και σταθερά αυξανόµενη δυναµική τους τελευταίους έξι µήνες. Αυτό που θεωρώ ότι δεν εκτιµούν µε ακρίβεια είναι την ποσοστιαία διαφορά που θα έχει ο κ. Χριστοδουλίδης από τους άλλους δύο υποψηφίους. Ειδικά αν ληφθεί υπόψη η σταθερά πτωτική τάση που έχει τους τελευταίους έξι µήνες. Θεωρώ ότι το µεγαλύτερο ποσοστό όσων επέλεξαν υποψήφιο που δεν πέρασε στον 2ο γύρο των εκλογών, αντιλαµβανόµενο την αδυναµία άσκησης ουσιαστικής πολιτικής µε τόσο ετερόκλητες δυνάµεις όσο αυτές του κ. Χριστοδουλίδη, θα στραφεί προς την υποψηφιότητα του κ. Μαυρογιάννη.

Για κάποιους το να µπορείς να ξεγελάς είναι… ικανότητα και ο τυχοδιωκτισµός είναι… συναίνεση

∆εν βρίσκετε αντιφατικό το ότι ενώ η πλειοψηφία του κόσµου θεωρεί αποτυχηµένη τη διακυβέρνηση ∆ΗΣΥ, τόσο ο Α. Νεοφύτου όσο και ο Ν. Χριστοδουλίδης, που λένε ότι θα είναι συνεχιστές της διακυβέρνησης, υποστηρίζονται από έναν σηµαντικό αριθµό ψηφοφόρων; Το ότι οι δύο υποψήφιοι που διεκδικούν τον τίτλο του «νέου Αναστασιάδη» συγκεντρώνουν σηµαντική αποδοχή από τους πολίτες είναι πλασµατικό. Εννοώ πως µε βεβαιότητα δεν εκπροσωπούν την πλειοψηφία του πληθυσµού της Κύπρου. Στην πραγµατικότητα πολύ µικρό ποσοστό των πολιτών επιθυµεί µια ακόµα πενταετία διακυβέρνησης του πολιτικού ύφους και ήθους Αναστασιάδη/∆ΗΣΥ. Παρ’ όλα αυτά η υψηλή αποχή των πολιτών από τις διαδικασίες, ή καλύτερα η γενικότερη αποµάκρυνσή τους από το τι διαδραµατίστηκε τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο πολιτικής, καθιστά τη διαστρέβλωση της πραγµατικότητας πιο εύκολη. Ας µην ξεχνάµε πως οι ισχυροί µηχανισµοί επικοινωνίας που έχουν οικοδοµηθεί την τελευταία δεκαετία, µας παρουσιάζουν σήµερα τον µεν κ. Αβ. Νεοφύτου ως επιλογή υπευθυνότητας -όπου το να µπορείς να ελίσσεσαι, να ξεγελάς, να δρας παρασκηνιακά είναι ικανότητα και όχι δείγµα αριβισµού- τον δε κ. Ν. Χριστοδουλίδη ως επιλογή σύνεσης και συνένωσης δυνάµεων -όπου η ρευστότητα αρχών και πολιτικής ιδεολογίας είναι ατού και όχι τυχοδιωκτισµός και αναξιοπιστία.