Ορφέας Περίδης: Η παρέα γεννάει καινούριες ιδέες και τραγούδια

Συνέντευξη στη Μαρία Φράγκου

•  Αν ο καλλιτέχνης εμφανιστεί μια φορά, αν σκάσει σα φωτοβολίδα και σβήσει, ήταν γιατί άλλη εργασία αγάπησε, άλλη πορεία ζωής διάλεξε

[quote_box_center]Τραγουδιστές βγήκαν και βγαίνουν πολλοί στο μουσικό στερέωμα. Ποιοι παραμένουν όμως; Ποιοι έχουν διάρκεια; Μόνο αυτοί που αγαπούν βαθιά αυτό που κάνουν. Μόνο αυτοί που ελαύνονται από τα κριτήρια της δημιουργίας και ό,τι αυτή προϋποθέτει. Και όχι από ματαιοδοξία ούτε από φιλοδοξία. Ο Ορφέας Περίδης ανήκει στους πρώτους. Το αποδεικνύει η ίδια η στάση και συμπεριφορά του όλα τούτα τα χρόνια που μας χαρίζει τραγούδια-διαμάντια.[/quote_box_center]

******************************

δάκρυα: • Η εποχή της κρίσης είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον καλλιτέχνη να απαντήσει με τα καλύτερά του τραγούδια, ενώ θα αμειφθεί με τα λιγότερα χρήματα που πήρε ποτέ

• Η τέχνη θα είναι πάντα γενναιόδωρη και πάντα θα καλλιεργεί την αγάπη και την ομόνοια, θα δανείζει και θα εκμεταλλεύεται επί τα βελτίω τα δάνεια που παίρνει και θα τα επιστρέφει με τόκο που θα έχει επιτόκιο το υψηλότερο της αγοράς

– Ένα τραγούδι σας από το 1999 «για πού το ‘βαλες καρδιά μου», ως να περιγράφει την επικαιρότητα σήμερα…

«Για ποια μακρινή πατρίδα, έρμη ξενιτιά; Θάλασσα, ουρανός μ’ αστέρια, πουθενά στεριά;» ρωτάει ο στίχος, περιγράφοντας τη μοναξιά. Φανταστείτε ένα ναυτικό εκτός υπηρεσίας που βγαίνει στο κατάστρωμα μόνος κι ατενίζει τον ωκεανό. Το τραγούδι αυτό είναι μια διαμαρτυρία προς τον ίδιό μου τον εαυτό, που συχνά έχει τάσεις απομονωτισμού και τραγουδώντας το, προσπαθώ να τον ενθαρρύνω προς την κατεύθυνση της ανθρώπινης συναναστροφής. Όσο δημιουργική κι αν είναι η μοναξιά, η φυσική τάση του ανθρώπου είναι η παρέα που γεννάει καινούργιες ιδέες και τραγούδια, καθώς επίσης θυμίζει και τα λόγια του Χριστού που λένε: «Όταν βρίσκεσθε δυο και τρεις μαζί θα ‘μαι κι εγώ μαζί σας».

– Μπορεί να εμφανιστήκατε με μια «φωτοβολίδα» στην ελληνική δισκογραφία, δεν «έσκασε» όμως και να τελειώσει ο ήχος της. Πώς ξεπερνά το σουξέ ένας τραγουδιστής; Και συνακόλουθα πώς πετυχαίνει την παραμονή του στο μουσικό στερέωμα;

Η παραμονή στο μουσικό στερέωμα εξαρτάται από τα ψυχικά αποθέματα που έχει ο καλλιτέχνης. Αν εμφανιστεί μια φορά, αν σκάσει σα φωτοβολίδα και σβήσει, ήταν γιατί άλλη εργασία αγάπησε, άλλη πορεία ζωής διάλεξε. Η ζωή του καλλιτέχνη θέλει επιμονή, υπομονή σε κάτι που αγάπησε πολύ, όχι γιατί τού ταΐζει τη φιλοδοξία ή τη ματαιοδοξία, αλλά γιατί η τέχνη τού θυμίζει την ουσία της ίδιας του της ζωής.

– Έχετε άγχος για τον κάθε επόμενο δίσκο σας; Άγχος που μπορεί, βεβαίως, να μεταφράζεται και σε ευθύνη για το αποτέλεσμα, για την αποδοχή των τραγουδιών σας.

Ευτυχώς εγώ ανήκω ακόμα σ’ αυτούς τους ρομαντικούς που θεωρούν την έκδοση ενός δίσκου-cd την πεμπτουσία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η γέννηση ενός τραγουδιού έχει διπλή σημασία: είναι η ανάγκη του καλλιτέχνη σε μια δεδομένη στιγμή να εκφράσει και να εκφραστεί. Αν καταφέρει να κάνει έναν άνθρωπο να τραγουδήσει μαζί του, πέτυχε. Αν επίσης καταφέρει να κάνει έναν άνθρωπο που τραγουδάει φάλτσα να ξεπεράσει τις αναστολές του και να τραγουδήσει μαζί του, τότε η επιτυχία είναι μεγάλη.

Παρατηρείται μία έκπτωση στη δισκογραφία σήμερα. Έτσι είναι; Κι αν ναι, τι φταίει;

Η εποχή της κρίσης είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον καλλιτέχνη να απαντήσει με τα καλύτερά του τραγούδια, ενώ θα αμειφθεί με τα λιγότερα χρήματα που πήρε ποτέ. Μην ξεχνάμε ότι η εποχή αυτή (της κρίσης) είναι η χαρά του απατεώνα.

Υπάρχει μια απογοήτευση που διαπερνά κάθε μορφή ανθρώπινης σχέσης, χάθηκε η εμπιστοσύνη, αναπτύχθηκε ο φιλοτομαρισμός, ωστόσο η τέχνη θα είναι πάντα γενναιόδωρη και πάντα θα καλλιεργεί την αγάπη και την ομόνοια, θα δανείζει και θα εκμεταλλεύεται επί τα βελτίω τα δάνεια που παίρνει και θα τα επιστρέφει με τόκο που θα έχει επιτόκιο το υψηλότερο της αγοράς. Και αυτό το επιτόκιο είναι μια υψηλότερη αισθητική, η επιτυχής έκφραση των συναισθημάτων. Η έκπτωση που παρατηρούμε είναι φυσιολογική.