Όσα παίρνει ο άνεμος

Του Πουνέντε

Ασπρο, μαύρο. Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ. Ο καλός και ο κακός (σ’ αυτή την περίπτωση ο άσχημος πάει μαζί με τον κακό). Ο χοντρός και ο λιγνός. Ο ψηλός κι ο κοντός.

Η Δεξιά είναι παντός εδάφους

Η αναφορά μας σήμερα είναι για τη Δεξιά. Και συγκεκριμένα, πώς ξεγελά την κοινωνία για να πετυχαίνει τους στόχους της. Και φασιστική και δημοκρατική. Και πλουραλιστική και δικτατορική. Και εθνικιστική και κοσμοπολίτικη. Και σύγχρονη και παραδοσιακή. Και θρησκόληπτη και άθεη. Και με το μεγάλο κεφάλαιο και με την εργασία. Και Χουντική και του Πολυτεχνείου. Και υπέρ της δικοινοτικής Κύπρου, αλλά και υπέρ της ελληνικής Κύπρου.

Ολα τα ’χει η Δεξιά σε ένα πακέτο. Αλλάζει δε συμπεριφορά αναλόγως με την περίσταση και το ακροατήριο.

Ετσι είναι η Δεξιά!

Η ουσία είναι στην… ουσία

Η Δεξιά αλλάζει χρώματα, αλλά ποτέ δεν αλλάζει το χαρακτήρα και τα πιστεύω της. Σ’ αυτά είναι πάντοτε σταθερή και άτεγκτη.

Ακόμα και ο Εθνάρχης της, ο Γλαύκος Κληρίδης, τον οποίο σήμερα παρουσιάζουν ότι ήταν ρεαλιστής, ανεκτικός κ.λπ., αντιφατικός και αλλοπρόσαλλος ήταν. Από το ρεαλισμό στον εθνικισμό και τούμπαλιν. Και μην μου πείτε ότι, «ξέρετε, στο Κυπριακό ήταν σταθερά υπέρ της λύσης», γιατί είναι επί δικής του διακυβέρνησης που φτάσαμε στα πρόθυρα πολέμου (θυμάστε τα γεγονότα της Δερύνειας το 1996;) εξαιτίας του σοβινισμού και της πατριδοκαπηλίας που κυριάρχησε. Ηταν η εποχή των S-300 και του «ενεργού ηφαιστείου», της «πατρίδας ουκ ελάττω παραδώσω» και του επαχθέστατου «καλός Τούρκος ο νεκρός Τούρκος».

Κι αν νομίζετε ότι το έκανε μόνο μια φορά σάς (ξανα)υπενθυμίζω ότι το ίδιο έκανε και το 1993, όταν παράτησε στα κρύα του λουτρού τον Βασιλείου, εναγκαλίστηκε όλους τους απορριπτικούς και τελικά ενταφίασε όλη τη διαδικασία που δημιουργούσε προοπτικές για λύση.

Ο Νίκαρος κι αν έχει δοκτοράτο

Οφείλω όμως να αναγνωρίσω ότι ο Νίκαρος ξεπέρασε τον… μάστρο του κατά πολύ.

Ενώ έκανε κριτική στον Χριστόφια ότι τάχα κωλυσιεργούσε στο Κυπριακό, βρέθηκε αγκαλιά με τον Νικόλα να φωνάζει ότι θέλει να αποσύρει συγκλίσεις.

Ενώ έλεγε ότι ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχθεί το κούρεμα των καταθέσεων έγινε κουρέας, όχι της Σεβίλλης, αλλά της Κύπρου.

Ενώ λέει ότι θέλει λύση, στέλλει τους μαθητές στο κρησφύγετο του Γρίβα.

Ενώ άρον άρον έστειλε στη Βουλή όλα όσα ήθελαν οι τράπεζες για να μπορούν να… ξεπατώνουν τους πολίτες με τα δάνεια, τους τόκους και τα πανωτόκια, συνάντησε τους τραπεζίτες στο Προεδρικό για να τους πει να είναι συμπονετικοί.

Αυτή είναι η Δεξιά! Πονηρή, καταστροφική για την κοινωνία και επικίνδυνη για τους ανθρώπους.

Πάρτε το χαμπάρι!