Δύο άγνωστα γεγονότα της περιόδου της δράσης της ΕΟΚΑ αποκαλύπτει στο δεύτερο τόμο του βιβλίου του «50 χρόνια σιωπής» ο Ανδρέας Αζίνας.
Παρουσιάζοντας μάλιστα και σχετικά γραπτά ντοκουμέντα.
Πρόκειται για δύο περιπτώσεις που αρνήθηκε να εκτελέσει διαταγές του Γρίβα ο οποίος του ζητούσε να στείλει από την Αθήνα αναισθητικά και δηλητήρια για να πλήξει τους Βρετανούς αποικιοκράτες.
Στο σημερινό σημείωμα θα παραθέσουμε τις αναφορές από τις σελίδες 545 έως 549 και 683 έως 629.
Το αναισθητικό υγρό
Γράφει ο Α. Αζίνας:
«Τελευταία εβδομάδα Ιουλίου (1956), ο Γρίβας μου ζητά ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΥΓΡΟ[1] που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε υγρά ή φρούτα.
Σε συνεργασία με το εγκληματολογικό τμήμα της Αστυνομίας Αθηνών και καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να μάθουν ποτέ γιατί θα εχρησιμοποιείτο, μου κατασκεύασαν 4 φιαλίδια ναρκωτικού, σχετικά παχύρευστου, άχρωμου και άνευ οσμής ναρκωτικού ακαριαίας σχεδόν δράσης, που χρησιμοποιούσαν οι Αμερικάνικες καταδιωκτικές υπηρεσίες με το όνομα ΝΟΚ OUT.
Με όλα αυτά στη γραμμή έφθαναν οι επιβάτες ο ένας μετά τον άλλο και μετέφεραν από μια μέχρι τέσσερις βαλίτσες την εβδομάδα στην Κύπρο, γεμάτες υλικό».
Συνεχίζει γράφοντας ότι στις 24 Ιουλίου τον επισκέφθηκε ο κ. Ρακιντζής[2] να δει με τα μάτια του τις συνθήκες αποθήκευσης και τακτοποίησης υλικού και τον τρόπο της συσκευασίας του που γίνονταν στο σπίτι όπου διέμενε με τη σύζυγό του ο Α. Αζίνας.
Δεν του άρεσε το σπίτι κι έτσι τους βρήκε ένα άλλο, πιο άνετο με περισσότερα δωμάτια που θα χρησιμοποιούνταν και για αποθήκη οπλισμού και για συσκευαστήριο των εκρηκτικών υλών που εξασφαλίζονταν.
Το ίδιο βράδυ τον επισκέφθηκε ο Σόλων Κουντουμάς, υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών και του ζήτησε το πρωί της άλλης μέρας να βρεθεί στο σπίτι του κ. Ιακωβίδη διπλωματικού υπαλλήλου, στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ 12, για να συναντηθούν με τον Υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ. Η συνάντηση τελικά δεν έγινε.
Ο Αζίνας συνέχισε τη δουλειά του και έστειλε στην Κύπρο με τον Τάκη Αρτεμίου τα πρώτα 12 αγαλματάκια μέσα στα οποία υπήρχαν εκρηκτικές ύλες.
Η επιστολή Γρίβα
Στη σελίδα 547 ο Αζίνας δημοσιεύει την επιστολή που του έστειλε ο Γρίβας μέσω του Έλληνα πρόξενου Ροδή Κανακάρη Ρούφου με την οποία του ζητούσε τις ναρκωτικές ουσίες.
Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή:
«ΑΤΤΑΛΟΝ
7.7.56
- Εσωκλείω επιστολήν θείου[3].
- Αφικνείται αυτόθι Πολύβιος ΝΙΚΟΛΑΟΥ όπως ΑΝΤΗΣ προγενεστέρως.
- Εσωκλείω προκήρυξιν δια ραδιόφωνον.
- Περιεχόμενον επιστολής σου 5.7.56 διεβιβάσθη αρμοδίως.
- Θείος ερωτά εάν δυνάμεθα προμηθευθώμεν πολύ συντόμως από εκεί δυο δόσεις ισχυρού ναρκωτικού, δια 9 άτομα εκάστην, που να τίθεται εις φαγητόν.
- Τώρα μόλις ειδοποιήθην ότι δύνανται να σταλούν δέματα εις σχήμα βιβλίων αλλά πολύ μικρά. Κάμε χρήσιν τριών διευθύνσεων που έχεις.
- Από σήμερον αλλάζω ψευδώνυμον εις ΣΚΙΠΙΩΝ. Παραθέτω δείγμα νέας υπογραφής. Τούτο να γνωστοποιηθή εις ΠΟΛΩΝΙΟΝ και ΒΡΟΥΤΟΝ. Το γνωρίζει ήδη ο θείος.
- Μελετώ πάντοτε το θέμα ποντίσεως εφοδίων δι’ αεροπλάνου ορμωμένου από την Ηλιούπολιν. Συνεζήτησα το πράγμα με ειδικόν, όστις ζητεί να μάθη από τον ΒΡΟΥΤΟΝ τα τεχνικά στοιχεία του διατιθεμένου αεροσκάφους, και δη: ταχύτητα, αχτίνα πτήσεως, μεγίστην ταχύτητα καθόδου, «κοιλίαν» καθόδου, βάρος που δύναται να μεταφέρη. Από απόψεως καμουφλάζ της πτήσεως προτιμωτέρα φαίνεται η «μεταφορά φορτίου εις Ρόδον», διότι η γραμμή διέρχεται φυσικώς υπεράνω της Κύπρου – πράγμα που δεν συμβαίνει με πτήσιν προς Αίγυπτον κλπ. Η ιδέα είναι ότι το αεροσκάφος θα πλησιάση την Κύπρον κανονικά, νομίμως, εν επαφή δι’ ασυρμάτου με τους εδώ σταθμούς, δια του επιτρεπομένου διαδρόμου. Εις δεδομένην στιγμήν, είτε κατά την προσέγγισιν εις την παραλίαν είτε κατά την απομάκρυνσιν εκ ταύτης μετά την υπέρπτησιν της Νήσου, το αεροπλάνον θα κατέλθη αποτόμως (προφασιζόμενον εν ανάγκη, εάν γίνη αντιληπτόν και ερωτηθή, μηχανικήν βλάβην) εις ύψος ολίγων μέτρων από της επιφανείας της θαλάσσης, εις προκαθορισθησόμενον σημείον, και θα ποντίση τα κιβώτια, προσδεδεμένα εις «σημαδούρα».
Κατόπιν θα ανέλθη και πάλιν (διορθωθείσης της βλάβης) και θα συνέχιση ολοταχώς την πτήσιν του. Από τον θείον περιμένω στοιχεία σχετικά με ραντάρ κλπ. Πάντως ο τεχνικός μου σύμβουλος δεν είναι βέβαιος ότι το ραντάρ δε συλλαμβάνει αεροπλάνον ιπτάμενον εις χαμηλόν ύψος υπεράνω της θαλάσσης».
Ο συγγραφέας δεν ξεκαθαρίζει αν τελικά έστειλε αυτά που ζήτησε ο Γρίβας ή όχι. Από τη συνέχεια του κειμένου του φαίνεται ότι δεν πρέπει να τα έστειλε.
Εντολή για αποστολή μικροβίων τύφου
Στη σελίδα 683 και στις επόμενες, ο Αζίνας περιγράφει μια άλλη δύσκολη κατάσταση όπου ο Γρίβας του ζητούσε να στείλει μικρόβια τύφου για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον των Βρετανών.
Γράφει ο συγγραφέας:
«Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή από του να πάρεις απόφαση παρακοής μιας διαταγής του Αρχηγού, σε επαναστατικές οργανώσεις. Τα παίζεις όλα. Το δίλημμα είναι τρομερό και γίνεται χειρότερο, όταν δεν έχεις το χρόνο και τα μέσα να αναπτύξεις τις απόψεις σου. Και ήταν δυο φορές το Μάρτιο του 1958, που ο Γρίβας με οδήγησε σε τέτοιο σταυροδρόμι. Συγκεκριμένα στις 10 Μαρτίου 1958 μου έγραφε μεταξύ άλλων: “θέλω να με προμηθεύσης το ταχύτερον με εκχυλίσματα εργαστηριακών παρασκευασμάτων περιέχοντα νοσογόνα μικρόβια ιδία τύφου. Εάν κατορθώσης και μου στείλης θα κάνουμε καλήν δουλειάν”.
Έβαλα μπροστά και σε λίγες μέρες με ένα κόστος 5000 δρχ. της εποχής είχα παρασκευάσματα σε αμπούλες περιέχουσες καλλιέργειες από Τ.Μ. Salmonella TYPHI MURIUM και ΠΒ Salmonella PARATYPHI Β με οδηγίες χρήσης. Κάτι με έτρωγε μέσα μου, ιδιαιτέρως όταν διάβασα τις οδηγίες χρήσης. Συζήτησα το θέμα με τη Μαρούλλα και σε λίγο με τον Ηρακλείδη του συνδέσμου μου με το Υπουργείο Εξωτερικών. Μάλιστα ζήτησα να δω αν μπορούσα να στείλω τις αμπούλες με το διπλωματικό ταχυδρομείο για λόγους ταχύτητας αντί με επιβάτη που ήταν εξίσου εύκολο, αφού ήταν παρασκευασμένα σε αμπούλες και μπορούσαν να περάσουν για ενέσεις. Με άκουσε αλλά κατσούφιασε.
Δεν πρόλαβα να πάω σπίτι και με καλούν να πάω αμέσως στο σπίτι της μητέρας του Αβέρωφ στην οδό Αμερικής.
Πήγα και ήταν όλοι εκεί, Σκέφερης, Σεφέρης, Δεληβάνης, Ηρακλείδης. Έπεσαν απάνω μου. Γιατί ετοίμασες αυτά τα πράγματα; Ποιοι σου τα κατασκεύασαν; Θα καταστρέφεις τον απελευθερωτικό αγώνα της πατρίδος σου. Ό,τι ωραίο κτίστηκε θα χαλάσει σε μια μέρα. Η διεθνής κοινή γνώμη θα σας θεωρήσει πεζούς εγκληματίες, αδίστακτους εκτελεστές. Οι Αμερικάνοι κάτι τέτοιο πήγαν να κάμουν στο Βιετνάμ και μέχρι τώρα πληρώνουν. Ούτε η κοινή γνώμη της πατρίδας τους δεν το δέχτηκε.
Πήγα ν’ απαντήσω λέγοντας να τ’ αφήσουν αυτά. Εδώ μας βασανίζουν και μας σκοτώνουν, έβαλαν τους Τούρκους και μας καίνε. Έχω διαταγή. Και πετάχτηκε στη μέση ο Σεφέρης, ταρακουνήθηκε βίαια το ογκώδες σύνολό του και με σπινθηρίζοντα μάτια, που με κάρφωσαν στο κάθισμά μου μέσα από το μαυροσκιερό περίβλημά τους. «Μαυροτέρατσο, μου λέει (έτσι με φώναζε για να τονίζει τον δεσμό και το διάβα του από την Κύπρο). Εκείνοι είναι μέσα στο καμίνι της μάχης, η μόνη λογική είναι η θυσία, η νίκη οι προσταγές του πολέμου. Κάθε τι άλλο είναι πολυτέλεια. Εμείς όμως μπορούμε και πρέπει να περιφρουρούμε την τιμή τους. Είναι αυτό που μας ζητούν και το μόνο που έχουμε καθήκον να τους προσφέρουμε. Στοχάσου».
Κι απλώθηκε μια σιωπή, δεν άκουγες ανάσα. Κοίταξα προς τη Μαρούλλα να αρπάξω τις αντιδράσεις της. Τα μάτια της ήταν πλημμυρισμένα με δάκρυα. Αργά άνοιξα το στόμα μου και είπα «εγώ θα παρακούσω τη διαταγή και θα αναλάβω τις ευθύνες μου. Ζητώ να κληθεί ο κ. Φρυδάς στην Αθήνα να του εξηγήσω διά ζώσης τη γραπτή μου αναφορά που θα στείλω στον Διγενή.
Να ξέρει πως θα αντιδράσει στους κεραυνούς του Διγενή και ο ίδιος».
Ο κ. Σκέφερης, Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, δεν είπε λέξη. Σηκώθηκε και είπε μόνο ΕΥΓΕ, φίλησε κι εμέ και την Μαρούλλα και όλοι μαζί έφυγαν χωρίς να πούνε τίποτα άλλο.
Ο Γρίβας ζητούσε δηλητήρια για πόσιμο νερό
Στις 23 Μαρτίου 1958 με γράμμα του ο Διγενής ζητούσε οδηγίες για δηλητηρίαση πόσιμου νερού σε υδραγωγείο με σουπλιμέ ή αρσενικό και ζητούσε τις αναλογίες.
Ούτε σ’ αυτό το αίτημα απάντησα.
Είναι αυτές οι δύο περιπτώσεις που παράκουσα διαταγή του Διγενή από το 1952 μέχρι το τέλος του αγώνα τον Φεβρουάριο του 1959, προσφέροντας υπηρεσία προς την Οργάνωση του κυπριακού λαού και τον ίδιο.
[1] Τα κεφαλαία είναι στο κείμενο.
[2] Ο Θεόδωρος Ρακιντζής την περίοδο εκείνη ήταν διευθυντής της Ασφάλειας Αθηνών και αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων.
[3] «Θείος» ήταν ένα από τα ψευδώνυμα του Γρίβα.
Aκολουθήστε μας στο Google News
