Οταν η παιδεία έχει κακοποιηθεί

Της Ελένης Κωνσταντίνου

 

 

Το πώς αντιμετωπίζεται η Παιδεία αλλά και ο Πολιτισμός ενός τόπου δείχνει πολλά για το επίπεδό του. Άλλωστε η έννοια της Παιδείας δεν είναι κάτι το απρόσωπο που αφορά μόνο σε προγράμματα και αριθμούς, ούτε εξαντλείται στο τι αποτυπώνεται από τα όποια αποτελέσματα ερευνών. Έχει να κάνει με τους ανθρώπους που προσφέρουν μέσα στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, με τα παιδιά μας που γεμίζουν τις σχολικές αίθουσες, με τη μόρφωση, τις γνώσεις, την καλλιέργεια αξιών, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια είναι η αλήθεια ότι η Παιδεία αυτού του τόπου έχει κακοποιηθεί σε πολλά επίπεδα. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τους εκπαιδευτικούς των απογευματινών που εν μια νυκτί έχασαν κάθε εργασιακό δικαίωμα, κι ενώ έχουν δικαιωθεί ακόμη και από τα δικαστήρια, εντούτοις συνεχίζουν να απασχολούνται με τους ίδιους απαράδεκτους όρους; Τις υποδομές των σχολείων μας που έχουν αφεθεί και αντί να ενισχυθούν για να μπορούν να υποστηρίξουν τη λειτουργία ολοήμερων σχολείων, εντούτοις απαλλάσσονται οι κυβερνώντες με το να μεταθέτουν την ευθύνη στον ιδιωτικό τομέα, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο ξεχρεώνουν;

Την επιμονή για την εφαρμογή του θεσμού των τετραμήνων, παρά τις επισημάνσεις για τις αδυναμίες και την ανάγκη για βελτίωση, αν όχι και κατάργησή τους;

Το γεγονός ότι στα σχολεία δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός συμβουλευτικών ψυχολόγων;

Το ότι οι φοιτητές χρειάζονται στήριξη για να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε στέγη;

Το γεγονός ότι στα θέματα έρευνας και καινοτομίας η χώρα μας βρίσκεται στον πάτο;

Πόσα και πόσα παραδείγματα καταδεικνύουν την ανάγκη για ένα ολικό λίφτινγκ στον τομέα που ονομάζεται Παιδεία; «Η Παιδεία είναι το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα προς τη νέα εποχή», δήλωσε χθες κατά τη διάρκεια διάσκεψης Τύπου με θέμα την Παιδεία ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, Ανδρέας Μαυρογιάννης, και έχει απόλυτο δίκαιο. Γιατί χωρίς όραμα στην Παιδεία δεν μπορείς να έχεις όραμα ούτε για την ευημερία και προκοπή της κοινωνίας γενικότερα.

Μέσα από μια πλειάδα προτάσεων, ενίσχυση κάποιων που ήδη εφαρμόζονται, υιοθέτηση νέων και πρωτοπόρων θέσεων, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης στοχεύει στο μετασχηματισμό της εκπαίδευσης. Από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο. Από τη γνώση μέχρι την έρευνα.

Άλλωστε, όπως έχει επισημάνει, ο μετασχηματισμός της εκπαίδευσης δεν αποτελεί απλώς μία πολιτική επιλογή, αλλά κοινωνική ανάγκη.

Όσο για τις προτάσεις του, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει, είναι κοστολογημένες και εφαρμόσιμες. Άλλωστε δεν θα αυξήσουν κατά πολύ τον προϋπολογισμό, ενώ την ίδια ώρα ξεκαθαρίζει και το πιο σημαντικό που πολλές φορές ξεχνούμε. Ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι συνθέτουν την παιδεία μας. Αυτό που θα έπρεπε να είναι η αρχή και το τέλος σε πολλά ζητήματα, και οι αριθμοί να ακολουθούν, γιατί μόνο με τους αριθμούς δεν πας πουθενά.