Ούτε τα μισά δεν έγιναν στη Λεμεσό απ’ όσα έταξε στη 10ετία

Του Χρήστου Χαραλάμπους

 

Στην εκπνοή της εξουσίας του, ο Νίκος Αναστασιάδης έκανε χθες μια ακόμα πανηγυρική εμφάνιση, αυτή τη φορά με ολοήμερη περιοδεία στη Λεμεσό όπου κατέθεσε θεμέλιους λίθους και τέλεσε εγκαίνια τελειωμένων έργων ή και έργων που ακόμα βρίσκονται σε εξέλιξη.

Προσκεκλημένος του Δήμου Λεμεσού, έκοψε μαζί με τον δήμαρχο (εκλεκτός κι αυτός του ΔΗΣΥ αλλά απογοητευτικός, όπως αποδείχθηκε, για τον κόσμο της πόλης) τις κορδέλες σε κάποια έργα που έγιναν, τα οποία σχεδιάστηκαν και είχε εξασφαλιστεί η χρηματοδότησή τους από προηγούμενα Δημοτικά Συμβούλια και επί δημαρχίας Νίκου Νικολαΐδη ήταν έτοιμα στο πιάτο για υλοποίηση.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο κ. Αναστασιάδης αναλώθηκε στο να εκφράζει ικανοποίηση και υπερηφάνεια για την ανάπτυξη και την πρόοδο της πόλης. Επαναλαμβάνοντας εαυτόν, ο απερχόμενος Πρόεδρος με τη χθεσινή του εμφάνιση έκανε μια ακόμα προσπάθεια να πείσει ότι στη Λεμεσό έγιναν έργα από την κυβέρνηση, ότι υλοποιήθηκαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη όλα εκείνα τα οποία εξήγγειλε και υποσχόταν στους δήμους και τις κοινότητες, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς εξουσίας του.

Κι όμως η Λεμεσός (κι αυτό επισημάνθηκε πολλές φορές από οργανωμένους φορείς μεταξύ των οποίων και το ΕΒΕΛ) βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις παγκύπρια σε ό,τι αφορά τις κατά κεφαλήν αναπτυξιακές δαπάνες του             κράτους, γεγονός που καταδεικνύει ότι εξαγγελίες, υποσχέσεις και δεσμεύσεις που ακούστηκαν κατά καιρούς από κυβερνητικής πλευράς, έχουν μείνει στα λόγια, ενώ η Λεμεσός με την πρωτοπόρα πολύπλευρη ανάπτυξή της, χάρη κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, έχει αναδειχθεί σε κέντρο επιχειρηματικής, ναυτιλιακής, τουριστικής, τεχνολογικής, εκπαιδευτικής και πολιτιστικής δράσης και δημιουργίας.

Το μόνο όμως που κατάφερε χθες ο κ. Αναστασιάδης ήταν να πείσει για την ανακολουθία και την αναξιοπιστία που όλα αυτά τα χρόνια χαρακτήριζε τη διακυβέρνησή του. Μια κυβερνητική διαχείριση την οποία ανέλαβαν να συνεχίσουν (και το λένε άλλωστε), οι συνοδοιπόροι του στη δεκαετή εξουσία του οι οποίοι επιδιώκουν να τον διαδεχτούν στον προεδρικό θώκο, Αβέρωφ και Χριστοδουλίδης. Ο κόσμος όμως, όπως και εκείνοι οι εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών που δεν εθελοτυφλούν, γνωρίζουν πολύ καλά τι πρόσφερε ο Νίκος Αναστασιάδης στην πόλη και την επαρχία της Λεμεσού και τι μπορούν να περιμένουν από τους επιγόνους του.

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την επαρχία της Λεμεσού, από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Να πούμε για κάποια σημαντικά οδικά έργα, όπως ο δρόμος Λεμεσού-Σαϊττά, που ενώ θα έπρεπε να είχε ήδη τελειώσει η πολυδιαφημιζόμενη πρώτη φάση, ακόμα βρίσκεται στα μισά; Ένας δρόμος λίγων χιλιομέτρων που και όταν θα τελειώσει, θα εξυπηρετεί όλους τους άλλους και ειδικά κάποιους ιδιώτες που επένδυσαν στην περιοχή, αλλά όχι τις κοινότητες της περιοχής του Τροόδους οι οποίες αργοπεθαίνουν κάτω από το βάρος και όλων των άλλων ελλείψεων σε βασικές υποδομές (υγείας, παιδείας, απασχόλησης) για τις οποίες επίσης είχαν εξαγγελθεί έργα που όμως δεν έγιναν.