Του Δρος Αμβρόσιου Προδρόμου*
Στην προηγούμενή μας παρέμβαση είχαμε αναφερθεί στο σημαδιακό γεγονός, της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού στα 8 δις, ένας αριθμός ο οποίος είτε το θέλουμε είτε όχι, φέρνει την παγκόσμια οικονομία και ως εκ τούτου, όλα τα κράτη, μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα και με συγκεκριμένα μέτρα.
Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να έχουν ως στόχο την ουσιαστική μείωση των επιπτώσεων και ειδικά των ομάδων αυτών του πληθυσμού που αναμένεται να αντιμετωπίσουν τα σοβαρότερα προβλήματα. Είναι γεγονός ότι τα δεδομένα, όπως εξελίσσονται, θα φέρουν μέσα στα επόμενα σαράντα χρόνια ακόμα περισσότερη επιδείνωση, αφού μέχρι το 2060 ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει στα 10 δις. Επομένως, τα πιο σοβαρά προβλήματα που θα δούμε είναι:
Η συνεχής μετανάστευση από τις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη. Μόνο από την περιοχή της Υποσαχάριας Αφρικής αναμένεται μέχρι το τέλος της παρούσας δεκαετίας να μεταναστεύσουν πέραν των 25 εκατ., παρ’ όλο που πολλές χώρες στην περιοχή αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς. Ακόμα και χώρες μέσα στην ίδια την Αφρική, όπως π.χ. η Γκάνα η οποία θεωρείται μια από τις πλέον ανεπτυγμένες χώρες Αφρικής, υποδέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών από άλλες αφρικανικές χώρες.
Σοβαρή επιβάρυνση του περιβάλλοντος λόγω της αυξανόμενης ανάγκης για παραγωγή επιπλέον προϊόντων, κυρίως σε χώρες οι οποίες δεν έχουν ούτε τις υποδομές, αλλά ούτε και τον στρατηγικό σχεδιασμό για μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Δεδομένου ότι οι πολλαπλές πολεμικές συγκρούσεις, οι οποίες προσφάτως έχουν μεταφερθεί και στην Ευρώπη, το πρόβλημα της περιβαλλοντικής κρίσης αναμένεται να επιδεινωθεί. Σε αυτά θα πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, ΗΠΑ και Κίνα, δεν δείχνουν και τόσο πρόθυμες να συνεισφέρουν στην επίλυση του προβλήματος.
Το επισιτιστικό, ως απότοκο του περιβαλλοντικού, αναμένεται να αποτελέσει βασικό πρόβλημα το οποίο, όπως έχουμε αναφέρει και στην προηγούμενή μας παρέμβαση, έχει οδηγήσει τον πλανήτη να μην μπορεί να παράγει τα απαιτούμενα προϊόντα. Αυτό θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, κυρίως σε περιοχές οι οποίες πλήττονται από την κλιματική αλλαγή. Οι προβλέψεις των ειδικών επιστημόνων για το συγκεκριμένο θέμα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εάν δεν υπάρξει ενιαία στρατηγική για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά για τον πλανήτη μας.
Σε συνέχεια του επισιτιστικού προβλήματος δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί αναλυτές, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι επόμενες πολεμικές διαμάχες θα είναι για την πρόσβαση σε υδάτινους πόρους, είτε αυτοί αναφέρονται σε θάλασσες είτε σε ποτάμια. Η έλλειψη νερού είναι κάτι το οποίο βιώνουν πολλές περιοχές του πλανήτη και με την τεράστια αύξηση του πληθυσμού είναι πολύ πιθανόν να δούμε τέτοιες πολεμικές συγκρούσεις.
Τέλος, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα να είναι αυτό της έλλειψης στέγης, κάτι το οποίο για ολόκληρο τον πληθυσμό είναι αναγκαίο. Η ραγδαία αύξηση των τιμών των ακινήτων σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται να συνεχισθεί και να επιδεινωθεί. Αυτό φυσικά, πέρα από το οικονομικό κόστος για τους καταναλωτές, θα οδηγήσει σε περαιτέρω επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη θα είναι μια από τις πιο «καυτές» περιοχές όσον αφορά το θέμα της στέγασης και αυτό ίσως οδηγήσει πολλούς σε μετανάστευση προς άλλες περιοχές.
*Ακαδημαϊκός, [email protected]
