Παράθυρα/ Ορίζοντας

Παιδικές ζωγραφιές από το Χθες

«Αυτό που είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι ότι η τέχνη των παιδιών έχει τη δική της λογική» Ellen Winner

Το 1961, ογδόντα τρεις παιδικές ζωγραφιές από δημοτικά σχολεία όλων των επαρχιών της Κύπρου που δημιουργήθηκαν μεταξύ των ετών 1950-1960, στάλθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Μάντισον στο Ουισκόνσιν της Αμερικής, στα πλαίσια κάποιου διαγωνισμού και παιδικής έκθεσης που οργανώθηκε εκεί.

Οι παιδικές ζωγραφιές του ’60 εντοπίστηκαν μετά από χρόνια από την καθηγήτρια τέχνης του Πανεπιστημίου του Μάντισον, κ. Lynda Barry. Με τη βοήθεια συναδέλφων της, η ίδια ήλθε σε επαφή με την κ. Αιμιλία Σουρουλλά που ζει και εργάζεται στην Αμερική, με σκοπό τον εντοπισμό των μικρών τότε ζωγράφων. Τον Μάιο του 2019 τα έργα κατάφεραν να επιστρέψουν πίσω στην Κύπρο με στόχο αφενός την προβολή τους μέσα από μια σειρά εκθέσεων που συνοδεύονται από εκπαιδευτικά προγράμματα, αφετέρου την ένταξή τους στο Αρχείο Παιδικής Τέχνης Δημοτικής Εκπαίδευσης.

@Χρυσούλλα Σερτάρη, Οι μοδίστρες

Όπως γράφει ο Κυριάκος Θεοχάρους, που επιμελείται την έκθεση των ζωγραφιών στην Πάφο:

«Οι παιδικές ζωγραφιές δεν αποτελούν απλά χαριτωμένες απεικονίσεις αγροτικών παραστάσεων και φολκλόρ πορτρέτων, όπως θα ανέμενε κανείς. Προβάλλουν μια διαφορετική μορφή ευαισθησίας και αυθορμητισμού –σε σχέση με τις δημιουργίες των σημερινών παιδιών- από τις οποίες μπορούμε να λάβουμε πληροφορίες τόσο για το επίπεδο των δεξιοτήτων όσο και για τη συναισθηματική νοημοσύνη ενός παιδιού του ’60. Οπωσδήποτε πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι οι ζωγραφιές αυτές δημιουργήθηκαν την εποχή της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, πριν την τουρκική Εισβολή και πολύ πριν την επιβολή στερεοτύπων μέσα από ηλεκτρονικές οθόνες που καλούπωσαν την παιδική φαντασία.

Τα παιδιά του ’60 επιλέγουν στη ζωγραφία τους να δημιουργήσουν μια ρεαλιστική απεικόνιση -και σε μεγάλο βαθμό το επιτυγχάνουν- η οποία συμπληρώνεται με πολλές λεπτομέρειες και έντονα διακοσμητικά στοιχεία.

Αντίθετα, στις σημερινές ζωγραφιές τα παιδιά ενστικτωδώς εγκαταλείπουν γρηγορά τα ρεαλιστικά θέματα και προχωρούν στην πραγμάτωση μιας πιο αφηρημένης απεικόνισης όπου συχνά προστίθενται στοιχεία από εικονίδια emojis, παρμένα από τον ψηφιακό κόσμο.

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι στις ζωγραφιές του ’60 τα παιδιά επιθυμούν μέσα από τη ρεαλιστική οπτική να δημιουργήσουν κάτι που θα έχει νόημα στο άτομο που θα το παρουσιάσουν και ασχολούνται με θέματα του περιβάλλοντος τους. Πρέπει όμως να επισημανθεί πως το 1960 στον καλλιτεχνικό χώρο της Κύπρου τα εικαστικά κινήματα όπως ο μοντερνισμός, η αφαίρεση και ο εξπρεσιονισμός ήταν ακόμη σε πρώιμα στάδια και μέχρι τότε ελάχιστοι καλλιτέχνες εντάσσονταν σε αυτά.

Η διαφύλαξη των παιδικών ζωγραφιών του ’60 και η αναγνώριση τους ως πολιτιστική κληρονομιά τονίζει τη σημασία του μαθήματος των Εικαστικών Τεχνών στη σύγχρονη Παιδεία. Μέσα από την Τέχνη, το παιδί μορφώνεται για διάφορες ανθρώπινες εμπειρίες, παρελθοντικές και παροντικές, αναπτύσσει τις δεξιότητές του, τη φαντασία του και την έκφραση των συναισθημάτων του. Ένα παιδί παρατηρώντας τους ποικίλους τρόπους σκέψης και πρακτικής των άλλων γύρω από ένα κοινό θέμα στο μάθημα της τέχνης καλλιεργεί τον σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας.

Παλιά Ηλεκτρική του Δήμου Πάφου

μέχρι τις 10 Μαρτίου 2020 

Μεμνίτσα Τζακούρα, Δημοτικό Σχολείο Αγίου Μέμνονος (Βαρώσια), Στ’ τάξη, Φούρνισμα

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy