Το πρώτο πάρκο γλυπτικής σε όλη την Κύπρο µε αποκλειστικό θέµα των εκθεµάτων του τα ανθρώπινα δικαιώµατα δηµιουργείται στην περιοχή Κολοσσίου και συγκεκριµένα στην αυλή του Λυκείου Αποστόλου Λουκά, δίπλα ακριβώς από το νέο γήπεδο της Λεµεσού.
Το υπαίθριο αυτό πάρκο αποκτά ακόµα µεγαλύτερη σηµασία και αξία από το γεγονός ότι όλα τα γλυπτά δεν φιλοτεχνήθηκαν από καταξιωµένους καλλιτέχνες, αλλά αποτελούν δηµιουργίες µαθητών.
Του Χρήστου Χαραλάµπους
Τα γλυπτά που θα φιλοξενούνται στο πάρκο γλυπτικής αποτελούν δηµιουργίες µαθητών τόσο του λυκείου Αποστόλου Λουκά όσο και άλλων σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, µε υπεύθυνη καθηγήτρια Τέχνης την Πόπη Νικολάου, στην οποία ανήκει και η πρωτοβουλία για την προώθηση της δηµιουργίας αυτού του ιδιαίτερου πάρκου γλυπτικής.
Κάθε γλυπτό είναι ένα µάθηµα ιστορίας, κοινωνιολογίας, ήθους και οµαδικότητας, αφού οι µαθητές, όπως επισηµαίνει η κα Νικολάου, στο άκουσµα µιας είδησης από την παγκόσµια επικαιρότητα δεν µένουν στην εικόνα που έχουν µπροστά τους, αλλά επιδίδονται σε µελέτη και ανάλυση του γεγονότος µέσα από συζήτηση, για να καταλήξουν στην καλλιτεχνική απόδοση του θέµατος.
Παράλληλα, µε το κάθε έργο δηµιουργείται κάθε φορά και ένα φιλµάκι, µέσα από το οποίο δίνεται το µήνυµα που θέλουν να στείλουν οι δηµιουργοί στην κοινωνία.
Τα έργα µέχρι σήµερα…
Η πορεία ξεκίνησε µε τους «Μετανάστες», που στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη δίνη των πολέµων που ανελέητα σπέρνουν το θάνατο και την καταστροφή στις πατρίδες τους, πνίγονται στις βυθισµένες βάρκες που τους µεταφέρουν. Η συνέχεια δόθηκε µε το «Περιστέρι της ειρήνης», τη «Μάνα του αγνοούµενου παιδιού» κι ύστερα µε τους «Έκπτωτους αγγέλους», έργο που αναφέρεται σε ένα από τα πλέον σοβαρά προβλήµατα που καταγράφονται σήµερα στον κόσµο, την εµπορία και την εκµετάλλευση ανθρώπινων ψυχών και σωµάτων. Ακολούθησαν οι άνθρωποι «Υπό διωγµό»… οι χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσµο που οι πολιτικές των κυβερνήσεων τούς ανάγκασαν να ξεσπιτωθούν και να αναζητούν µια στέγη κάτω από τον ήλιο και τη βροχή, ένα πρόβληµα που τα τελευταία χρόνια εντείνεται συνεχώς και στον τόπο µας. Και µια σειρά άλλων έργων που βραβεύτηκαν και διακρίθηκαν εντός και εκτός Κύπρου.
Πιο πρόσφατο οι «Αόρατες», µε το µήνυµα να αφορά την ελευθερία της γυναίκας να µπορεί να αποφασίζει για τον εαυτό της. Στην προκειµένη περίπτωση το έργο αφορά τις καταπιεσµένες γυναίκες του Ιράν. Όπως αναφέρουν οι µαθητές που εργάστηκαν γι’ αυτό το έργο, δεν θα τους ενοχλούσε να φορούν µαντήλα αυτές οι γυναίκες αν ήταν δική τους απόφαση και επιλογή. Εκείνο που δηµιουργεί οργή και προκαλεί διαµαρτυρίες είναι να τιµωρούνται και µάλιστα µε τον τρόπο που τιµωρούνται, όταν εκδηλώσουν την αντίθεσή τους σε αυτό που τους επιβάλλεται, είτε αφορά το ντύσιµό τους, είτε τον τρόπο ανατροφής των παιδιών τους, είτε άλλες δραστηριότητες και συµπεριφορές στην καθηµερινότητά τους.
«Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά…»
Πριν τις «Αόρατες», όµως µας λέει η Πόπη Νικολάου, ξεκίνησε µαζί µε τους µαθητές της ένα άλλο έργο, το οποίο δουλεύουν τώρα για την ολοκλήρωσή του. «Κάντε ησυχία όταν τα παιδιά…» είναι ο πολύ χαρακτηριστικός τίτλος κι όπως µας εξηγεί, το έργο αναφέρεται στα παιδιά όταν κακοποιούνται σεξουαλικά ή µε οποιονδήποτε άλλον τρόπο, όταν δεν έχουν δικαιώµατα στη µόρφωση, όταν… όταν…
Έντονη είναι η ανησυχία των µαθητών από τη διαπίστωση ότι καθηµερινά έρχονται στο φως υποθέσεις κακοποίησης και διαδικτυακής ή άλλης εκµετάλλευσης παιδιών. τα οποία δεν έχουν τη δύναµη να αµυνθούν ή δεν έχουν κάποιον δίπλα τους να τα προστατέψει. Και ο φόβος και ο θυµός γίνονται ακόµα πιο έντονα µε εκείνες τις περιπτώσεις που τα παιδιά γίνονται θύµατα πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους, µε θύτες άτοµα από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
«Αυτό επιβάλλει σε όλους µας να αγωνιστούµε για να το καταπολεµήσουµε και τα παιδιά στο σχολείο το κάνουν µέσα από την καλλιτεχνική δηµιουργία τους, στέλνοντας προς κάθε κατεύθυνση τα ανάλογα µηνύµατα, τόσο για την πρόληψη και την αντιµετώπιση τέτοιων καταστάσεων όσο και για το µέγεθος της τιµωρίας που πρέπει να υπάρχει…» τονίζει η καθηγήτριά τους, υποδεικνύοντας ότι «τέτοιες καταστάσεις όταν συµβαίνουν δεν τραυµατίζουν σωµατικά και ψυχικά µόνο τα παιδιά-θύµατα, αλλά ολόκληρη την κοινωνία, γιατί όταν βγαίνουν στη ζωή άνθρωποι πληγωµένοι µε απωθηµένα καθορίζεται και η διαµόρφωση της κοινωνίας».
Το συγκεκριµένο γλυπτό παρουσιάζει έναν τοίχο πίσω από τον οποίο κακοποιούνται τα παιδιά. Έξω από τον τοίχο προβάλλει ένα παιδί που κατάφερε να ελευθερωθεί και απλώνοντας το χέρι του µάχεται να τραβήξει ένα άλλο παιδί που βιώνει ακόµα το µαρτύριό του.
«Θα ετοιµάσουµε και ένα φιλµάκι-γροθιά», λέει χαρακτηριστικά η Πόπη Νικολάου υποδεικνύοντας ότι «όλοι έχουµε ευθύνη γι’ αυτή την απαράδεκτη εγκληµατική κατάσταση». Σηµειώνει, τέλος, ότι «ο ρόλος µου ως εκπαιδευτικός δεν είναι απλά να µαθαίνω στα παιδιά να ζωγραφίζουν ή να φτιάχνουν ωραία γλυπτά, αλλά να τους εµπεδώσω ότι µέσω της τέχνης µπορούν να κάνουν πόλεµο χωρίς να πουν ούτε µία λέξη, ότι η εικόνα που δηµιουργούν µπορεί να καθηλώνει αυτόν που τη βλέπει και να παίρνει την απόφαση ότι θα πρέπει να δράσει».
Έχουν ήδη πάρει τη θέση τους 5 από τα 15 συνολικά έργα
Στο χώρο όπου στήνεται το πάρκο γλυπτικής έχουν ήδη πάρει τη θέση τους 5 από τα 15 συνολικά έργα που έχουν δημιουργηθεί στο διάστημα των τελευταίων χρόνων. Οι «Μετανάστες» είναι στο Βυζαντινό Μουσείο και κάποια άλλα βρίσκονται σε άλλους χώρους, τα οποία καθηγήτρια και μαθητές θέλουν να μεταφερθούν στο πάρκο γλυπτικής. Η δημιουργία του υπαίθριου μουσείου απαιτεί αναμφίβολα μεγάλο κόπο, όμως προϋποθέτει και οικονομικούς πόρους, για την εξασφάλιση των οποίων καταβάλλονται αρκετές προσπάθειες.
Το Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου πήρε, μάλιστα, μέρος στον πρόσφατο διαγωνισμό Love Cyprus του Yianis Christodoulou Foundation με ένα εξαιρετικό, κατά γενική ομολογία, φιλμάκι και με την πρόθεση, αν τα κατάφερνε να κερδίσει, να διαθέσει ένα ποσό από το χρηματικό έπαθλο για να δημιουργηθούν κατάλληλες ράμπες για ΑμεΑ και ένα μέρος για την ολοκλήρωση του πάρκου γλυπτικής. Άλλη, όμως, ήταν η βουλή της κριτικής επιτροπής, για την οποία εκφράστηκαν διάφορες απόψεις ως προς τα κριτήρια, την αντικειμενικότητα και τις επιλογές της.
Η Πόπη Νικολάου, σημειώνει ότι το πάρκο θα χρησιμοποιείται από όλα τα σχολεία της Κύπρου σαν χώρος για μάθημα, αφού το κάθε γλυπτό πλαισιώνεται από επεξηγηματικό κείμενο, το οποίο μπορεί να αποτελέσει πηγή για έναν φιλόλογο ή έναν ιστορικό για να διδάξει. Εκφράζει, με την ευκαιρία αυτή, ευχαριστίες σε άτομα και φορείς που έχουν συμβάλει ουσιαστικά με τη στήριξή τους για τους σκοπούς της δημιουργίας του πάρκου, όπως ο Δήμος Ύψωνα, από τον οποίο έχει δοθεί μια επιχορήγηση, ενώ κάποιες άλλες μικρές χορηγίες και υλική βοήθεια προσφέρθηκαν και από γονείς των ίδιων των μαθητών. Σε εκκρεμότητα βρίσκεται υπόσχεση του Υπουργείου Παιδείας για οικονομική στήριξη της όλης προσπάθειας.
Aκολουθήστε μας στο Google News
