PaxAmericana

Του Κώστα Κατσώνη

Ο όρος PaxAmericana (Αμερικανική ειρήνη),  που αποτελεί τη λατινική μετεξέλιξη του όρου PaxRomana (Ρωμαϊκή ειρήνη), καθιερώθηκε στη διάρκεια του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, για να περιγράψει την έννοια της ειρήνης όπως η αμερικανική υπεροπλία και η συνακόλουθη αλαζονεία του δυνατού την εννοούσε και την καθόριζε. Είναι δηλαδή μια ειρήνη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αφού η εφαρμογή της πολιτικής αυτής στοίχισε στον μεταπολεμικό κόσμο νέες εκατόμβες και ανθρωποθυσίες από πολεμικές συρράξεις, πραξικοπήματα και στρατιωτικές επεμβάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των αμερικανικών και των ευρύτερων νατοϊκών γεωστρατηγικών συμφερόντων. Τις συνέπειες της PaxAmericana βιώσαμε άλλωστε κι εμείς εδώ στην Κύπρο με τον πιο τραγικό τρόπο, όταν το 1974, με τις ευλογίες των ΗΠΑ και του τότε Υπουργού των Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, η Τουρκία εισέβαλε στο νησί μας και τα αμερικανικά-νατοϊκά όπλα των ορδών του Αττίλα σκόρπισαν στο νησί μας το θάνατο και την καταστροφή, μοιράζοντας στα δύο τη χειμαζόμενη εδώ και 44 χρόνια πατρίδα μας.

Τη δόξα των προκατόχων του και γενικά των ηγετών που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα στη διάρκεια του 20ού αιώνα φαίνεται να ζήλεψε ο νέος «πλανητάρχης» Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος με την πολιτική που εφαρμόζει στα δύο χρόνια που πέρασαν από την ανάληψη της εξουσίας στις ΗΠΑ επιχειρεί μεθοδικά και στοχευμένα το πισωγύρισμα της ανθρώπινης ιστορίας σε συνθήκες και πολιτικές, που προοιωνίζονται νέα δεινά και νέες περιπέτειες για τον σύγχρονο κόσμο. Η νέα εκδοχή της PaxAmericana, που ο Τραμπ ευαγγελίζεται, θέλει την Αμερική να διαδραματίζει και πάλι το ρόλο του διεθνούς χωροφύλακα, που μπορεί να επεμβαίνει παντού και όπου τα συμφέροντά της το υπαγορεύουν, με το πρόσχημα της υπεράσπισης και της προάσπισης της παγκόσμιας ειρήνης και των «αρχών και αξιών» του δυτικού κόσμου, με τραγικές συνέπειες για τις χώρες και τους λαούς, στις πλείστες των περιπτώσεων.  Την ίδια ώρα που στη χώρα του καταργεί το σύστημα υγείας Ομπάμα, που προστάτευε τους μη προνομιούχους πολίτες, εφαρμόζει αντιμεταναστευτικές πολιτικές, οραματίζεται ένα τείχος μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού, κηρύττει οικονομικό πόλεμο εναντίον της Κίνας και απειλεί τη Βόρεια Κορέα με πυρηνικό πόλεμο, είναι προφανές ότι καθοριστικός παράγοντας της εξωτερικής πολιτικής του είναι η με κάθε δυνατό τρόπο ενίσχυση και στήριξη της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας του, που ανθεί και αυγαταίνει όσο τα πολεμικά μέτωπα στον κόσμο συντηρούνται και πολλαπλασιάζονται. Δεν εξηγείται διαφορετικά η συντονισμένη ψυχροπολεμική πολιτική ενάντια στη Ρωσία, αλλά και ο νέος ρόλος που φαίνεται να αναλαμβάνει στον πόλεμο της Συρίας, όπου «επιθυμεί να αποδώσει δικαιοσύνη» κατά τα λεγόμενα της αντιπροσώπου του στον ΟΗΕ. Έχουν χάσει πλέον τη σημασία τους και οι λέξεις.

Είναι δυνατό να αποδίδεται δικαιοσύνη με την κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων σε μια χώρα που σπαράσσεται από τον πόλεμο εδώ και εφτά χρόνια, με εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν στην προσφυγιά, να βιώνουν καθημερινά τη φρίκη του πολέμου και να βλέπουν χιλιάδες συμπατριώτες τους να πεθαίνουν δίπλα τους, μη μπορώντας να διαφύγουν από την έξαρση της βίας και της πολεμικής παράνοιας; Ποια δικαιοσύνη ευαγγελίζεται η νέα αμερικανική ειρήνη, όταν στηρίζει τον επεκτατισμό του νεοσουλτάνου της Άγκυρας, κλείνει τα μάτια στην τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται στην Υεμένη και γενικότερα στη Μέση Ανατολή, σε αφρικανικές και σε άλλες χώρες, ενώ την ίδια ώρα συνάπτει συμφωνίες δισεκατομμυρίων για πώληση αμερικανικών όπλων στην Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, την Ινδία κ.τ.λ.; Ζούμε, τελικά, σήμερα έναν πολεμικό παροξυσμό και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει προς τα πού οδηγείται ο  σύγχρονος κόσμος, με πολεμοχαρείς ηγέτες τύπου Τραμπ ή νεοσουλτάνου Ερντογάν.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy