Έναν από τους σπουδαιότερους ποιητές της Κύπρου, τον τεράστιο Παύλο Λιασίδη, τίμησαν το ΑΚΕΛ Αμμοχώστου μαζί με τον ΑΜΟΛ Λύσης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 122 χρόνων από τη γέννησή του.
Η σεμνή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο χώρο του ανδριάντα του λαϊκού ποιητή στο πάρκο Αγίου Γεωργίου στη Λάρνακα με τον επαρχιακό γραμματέα του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου να χαρακτηρίζει τον Λιασίδη “Κολόνα της κυπριακής ποίησης και πένα της διαλεκτικής”. “Ένας βρακάς, γνήσιος Κυπραίος που δόξασε την Κύπρο και προσκύνησε με τους στίχους του τα πάθη του λαού μας με τρόπο που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας και όμως κάθε φορά μιλά σαν μια φωνή του σήμερα”, είπε χαρακτηριστικά ο Χρύσανθος Ζαννέττος. Πλέκοντας το εγκώμιο του μοναδικού Λιασίδη, ο Χρ. Ζαννέττος τόνισε ότι μέσα από στίχους απλούς, αλλά συνάμα συγκλονιστικούς, ο ποιητής συμπύκνωσε μια ολόκληρη θεωρία, τον αγώνα για τον νέο κόσμο, την ανάσταση των ζωντανών νεκρών και των καταφρονεμένων και τη ζωή τους μέσα σε μια κοινωνία ποιοτικά ανώτερη. “Είμαστε περήφανοι που ο Παύλος Λιασίδης περπάτησε τον ίδιο δρόμο με το Λαϊκό Κίνημα σε όλη του τη ζωή”, σημείωσε ο ε.γρ. του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου.
Την εκδήλωση χαιρέτισε και ο εκπαιδευτικός Κυριάκος Κωστέας, εκ μέρους του Συγκροτήματος Καλλιτεχνών Λύσης, ο οποίος χαρακτήρισε τον Λιασίδη “πανανθρώπινο ποιητή της Κύπρου”.
Ο κ. Κωστέας αναφέρθηκε στα βιώματα του ποιητή που διαμόρφωσαν το χαρακτήρα και το ιδεολογικό του υπόβαθρο. “Το φτωχό βοσκαρέτι από τη Λύση δεν είχε ιδέα από τα φιλοσοφικά ρεύματα που επηρέαζαν την πνευματική δημιουργία στην Ευρώπη την εποχή εκείνη. Ούτε γνώριζε τις επαναστατικές θεωρίες, που είχαν θρέψει το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο εργατικό κίνημα. Παρ’ όλα αυτά και με μοναδικό του κριτήριο το αλάνθαστο ποιητικό του ένστικτο και τη συσσωρευμένη οργή από τα βιώματα μιας ζωής, διατύπωσε με σαφήνεια και παρρησία και με τρόπο μοναδικό για την κυπριακή ιδιωματική ποίηση και τα δεδομένα της εποχής εκείνης, πανανθρώπινες προσδοκίες και φιλοσοφικούς στοχασμούς που ο απόηχός τους καλά-καλά δεν είχε ακόμα φτάσει στην Κύπρο, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα που του επέτρεπε να γίνεται απόλυτα κατανοητός από το κοινό στο οποίο απευθυνόταν: τους απλούς ανθρώπους του μόχθου”, είπε συμπυκνώνοντας όλο το νόημα της ζωής και της τέχνης του Παύλου Λιασίδη.
“Το δίτζιον, όπως αντιλαμβάνεται την κοινωνική δικαιοσύνη και ο ανυποχώρητος αγώνας του ανθρώπου κόντρα στο ψέμα, όπως χαρακτηρίζει την κάθε λογής καταπίεση, είναι οι παράμετροι που χαρακτηρίζουν τη φιλοσοφία και την ιδεολογία του Παύλου Λιασίδη και οι άξονες πάνω στους οποίους διαχρονικά περιστρέφεται η ποίησή του”, είπε επίσης ο Κ. Κωστέας αναλύοντας το περιεχόμενο της τέχνης που καθιέρωσε τον Λιασίδη.
Τάσος Περδίος
Aκολουθήστε μας στο Google News
