Πέντε χρόνια τίποτα ουσιαστικό δεν έχουν κάνει και τώρα εξαγγέλλουν ότι… θα τα κάνουν όλα

Της Ελένης Μαύρου*

Επηρεασμένη, φαίνεται, από το κλίμα των Χριστουγέννων, η απερχόμενη κυβέρνηση προσπαθεί εναγωνίως να μας πείσει ότι στην οικονομία έχει πετύχει κάτι που μοιάζει με… θαύμα.

Οι κυβερνώντες προσπαθούν να πιστωθούν την όποια ανάκαμψη, την ώρα που απέτυχαν να προωθήσουν τις ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη και η κρατική μηχανή και η οικονομία του τόπου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πολυδιαφημισμένη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Παρέλαβαν από την προηγούμενη κυβέρνηση ένα ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό σχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αντί να το αξιοποιήσουν και να το εφαρμόσουν, παλινδρομούσαν εξαγγέλλοντας διάφορα σενάρια, καταλήγοντας σε μια πρόταση για την οποία σήμερα… κάνουν δεύτερες σκέψεις.

Μας είπαν ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον της οικονομίας γιατί… υπάρχει έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον που παίρνει πλέον σάρκα και οστά.

Εκείνο που δεν μας λένε είναι ότι το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον το πληρώνουμε ακριβά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του λιμανιού της Λεμεσού. Και μετά περιμένουν να είμαστε αισιόδοξοι γιατί παίρνει σειρά το λιμάνι της Λάρνακας, το Κρατικό Λαχείο, οι κατοικίες στο Τρόοδος, ο λόφος στην Αγλαντζιά όπου βρίσκονται το Συνεδριακό Κέντρο και το ΑΞΙΚ. Μπορεί να απέσυραν άρον-άρον, μετά την κατακραυγή, το νομοσχέδιο για εκποίηση κρατικής γης, αλλά οι προθέσεις τους είναι καταγραμμένες.

Και δεν τους φτάνουν πλέον όσα βρίσκονται στη γη! Σειρά πήρε η θάλασσα, αφού, όπως μας είπαν στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών, το «αναπτυξιακό ενδιαφέρον έχει πλέον στραφεί εκεί». Καταργείται ο δημόσιος χαρακτήρας των παραλιών μας, χωρίς Μελέτη Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον, χωρίς θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε σε αυτόν τον τόπο ότι άλλο ορθολογική και βιώσιμη ανάπτυξη και άλλο η αρπαχτή!

Άστε τους ημικρατικούς οργανισμούς. Μόνο για την ιδιωτικοποίηση της CΥΤΑ ξόδεψαν πέραν των €3,4 εκ. σε μελέτες, επικαλούμενοι την ανάγκη «ευελιξίας στη λήψη αποφάσεων και καλύτερη εταιρική διακυβέρνηση», την ώρα που τον άλλο μεγάλο ημικρατικό οργανισμό, την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, την έχουν σκόπιμα αφήσει ακέφαλη τρία σχεδόν χρόνια… για να μην έχει ευελιξία στη λήψη αποφάσεων!

Και ενώ η απερχόμενη κυβέρνηση είναι απασχολημένη με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, επιβάλλουν καταστροφικές περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό. Αναφέρονται σε μια σειρά έργα που «θα» γίνουν, αποφεύγοντας να πουν ότι το δεκάμηνο του 2017 το ποσοστό υλοποίησης των αναπτυξιακών δαπανών ανέρχεται μόλις στο 41%, πιο κάτω ακόμα και από το 43% της αντίστοιχης περιόδου του 2016.

Ενδεικτική είναι η τύχη του Ενιαίου Στεγαστικού Σχεδίου που έχουν αναστείλει από τον Απρίλιο του 2013, ενώ έχει σταματήσει και ο διαχωρισμός οικοπέδων σε κρατική γη για οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και νεαρά ζευγάρια. Η μείωση είναι αισθητή και στα κονδύλια των στεγαστικών σχεδίων για τους πρόσφυγες.

Τι νόημα έχει να καταγράφονται έργα στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς αν δεν πρόκειται να υλοποιηθούν; Εκτός αν απλώς προορίζονται για τις εξαγγελίες του απερχόμενου Προέδρου που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο στις περιοδείες του στις επαρχίες.

Το πιο σημαντικό όμως είναι η απουσία προοπτικής για το μέλλον.

Προεκλογική περίοδος και ακούμε σκόρπια προεκλογικά πυροτεχνήματα που δεν ξεγελούν πλέον κανένα. Αν πείθουν για κάτι, είναι ότι τεσσεράμισι χρόνια τίποτε ουσιαστικό δεν έχουν κάνει και τώρα εξαγγέλλουν ότι… θα τα κάνουν όλα. Για να τα ξεχάσουν, αν τους δοθεί η ευκαιρία, την επομένη των προεδρικών εκλογών.

Φτηνό επιχείρημα, όταν κάποιοι στριμωχτούν, οι αφορισμοί για την προηγούμενη πενταετία… Και νομίζω ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη μας κάποιοι συνάδελφοι από τα έδρανα του ΔΗΚΟ όταν «ξεχνούν» ότι είναι ο υποψήφιος Πρόεδρος τον οποίο υποστηρίζουν που χέρι-χέρι με τον Αβέρωφ Νεοφύτου στήριξαν «τους καλύτερους τραπεζίτες στον κόσμο», αρνήθηκαν να συζητήσουν τα νομοσχέδια της προηγούμενης κυβέρνησης για φορολόγηση του πλούτου, ενώ στη συνέχεια φρόντισαν να περάσουν όλα τα μνημονιακά και αντιλαϊκά νομοσχέδια της σημερινής κυβέρνησης.

Ούτε ο φετινός προϋπολογισμός ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας. Είναι προϋπολογισμός χωρίς όραμα και χωρίς κοινωνική ευαισθησία. Η εποχή μας όμως απαιτεί πολιτικές που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα αύριο με μεγαλύτερη ασφάλεια, σταθερότητα και ανάπτυξη. Και η κοινωνική συνοχή είναι η βασικότερη προϋπόθεση για την αναγκαία ανάπτυξη.

*Βουλευτής Κερύνειας ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις