Του
Στέφανου Στεφάνου*
Έγινε και ο πολυδιαφημισμένος ανασχηματισμός. Πολύς θόρυβος για το (σχεδόν) τίποτε. O ανασχηματισμός έδειξε τρία πράγματα:
Πρώτο, οι κυβερνώντες (Πρόεδρος και ΔΗΣΥ) δεν στόχευσαν με τον ανασχηματισμό τη βελτίωση της επίδοσης της κυβέρνησης, αλλά την επίλυση ενδοπαραταξιακών προβλημάτων. Είναι προφανές ότι ρόλο διαδραμάτισε η γεωγραφία για να κλείσει πολιτικές τρύπες ο ΔΗΣΥ.
Δεύτερο, ο ανασχηματισμός οδήγησε στην περαιτέρω «συναγερμοποίηση» της κυβέρνησης. Αυτό το γεγονός αποτελεί επιβεβαίωση ότι ολοένα και περισσότερο οι κυβερνώντες περιχαρακώνονται στον συναγερμικό χώρο αδιαφορώντας για την υπόλοιπη κοινωνία. Άλλωστε, η ημετεροκρατία στις προαγωγές και τις προσλήψεις στο δημόσιο από τους κυβερνώντες έχει πραγματικά ξεφύγει.
Τρίτο, ο ανασχηματισμός οδήγησε στη μείωση της (ήδη περιορισμένης) γυναικείας παρουσίας στο Υπουργικό Συμβούλιο. Προφανώς, μ’ αυτή του την κίνηση ο Πρόεδρος ήθελε να υπενθυμίσει την εκτίμηση που τρέφει στις γυναίκες, την οποία συμπυκνωμένα εξέφρασε κάποτε με το γνωστό «και οι γυναίκες σκέφτονται…»
Όπως και να έχουν τα πράγματα, τα πρόσωπα, παρότι διαδραματίζουν το δικό τους ρόλο, δεν καθορίζουν την ουσία και τον χαρακτήρα της ακολουθούμενης πολιτικής. Αυτή καθορίζεται από τον Πρόεδρο και το Κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, τον ΔΗΣΥ.
Ο χαρακτήρας της κυβερνητικής πολιτικής είναι πολύ καλά γνωστός στους πολίτες, αφού βρισκόμαστε ήδη στον έβδομο χρόνο της θητείας της κυβέρνησης. Είναι μια πολιτική εχθρική για τους πολλούς και μη προνομιούχους και γενναιόδωρη για τους λίγους και ημέτερους.
Παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης και τη ρητορική της για το success story, η εικόνα που υπάρχει στη χώρα μας είναι δυστυχώς απογοητευτική.
Η οικονομία μεγεθύνεται, όμως η κοινωνία συνεχίζει να νιώθει αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το μέλλον, γιατί τα αποτελέσματα της ανάπτυξης δεν φτάνουν κοντά της. Ο πλούτος διαμοιράζεται στους λίγους και προνομιούχους.
Οι θέσεις εργασίας αυξάνονται, όμως οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι παγιδευμένοι στη στασιμότητα των χαμηλών μισθών και των εισοδημάτων τους. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες συμπιέζονται από το μεγάλο κεφάλαιο και οι αυτοεργοδοτούμενοι δύσκολα τα φέρνουν βόλτα.
Τα υψηλά ενοίκια, οι αυξημένες τιμές αγοράς κατοικίας, τα χαμηλά εισοδήματα των εργαζομένων και η έλλειψη κρατικής στεγαστικής πολιτικής έκαναν τη στέγη άπιαστο όνειρο για πολλούς και ιδιαίτερα για τα νέα ζευγάρια που βρίσκονται στο ξεκίνημα της ζωής τους.
Το ιδιωτικό χρέος και τα ΜΕΔ συνεχίζουν να βαραίνουν τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι τράπεζες αυθαιρετούν και οι κυβερνώντες, αφού έκλεισαν τον Συνεργατισμό, συνεχίζουν να τροφοδοτούν την αυθαιρεσία τους.
Η ραγδαία μεγέθυνση του τομέα των κατασκευών, εν μέρει αποτέλεσμα της πολιτικής των «χρυσών» διαβατηρίων, έχει δημιουργήσει ξανά φαινόμενα «φούσκας» που απειλούν την οικονομία.
Η κοινωνική ανισότητα μεγαλώνει. Για πρώτη φορά έχουμε στην Κύπρο το φαινόμενο των φτωχών εργαζομένων. Το ένα τρίτο σχεδόν των Κυπρίων ζει στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας.
Παρά το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού Λεμεσού έχει μειώσει τα έσοδα του κράτους και προκάλεσε προβλήματα, εντούτοις η κυβέρνηση εξακολουθεί να επιμένει στην πολιτική του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου. Στο στόχαστρό της είναι η ΑΤΗΚ, η οποία φέτος παρουσιάζει αυξημένη κερδοφορία παρά το σκληρό ανταγωνισμό στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
Σε αυτό όμως που οι κυβερνώντες γράφουν ιστορία με τις επιδόσεις τους είναι στη διαφθορά. Επί των ημερών της διακυβέρνησής τους η διαφθορά έχει απογειωθεί. Αδιάψευστος μάρτυρας αυτής της κατάστασης είναι οι καταγγελίες που γίνονται σε βάρος της Κύπρου σε διεθνείς θεσμούς, οργανισμούς και όργανα όπως είναι το Ευρωκοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Παγκόσμια Τράπεζα. Ακόμα και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ο ΔΗΣΥ είναι μέλος, επέκρινε την Κύπρο για την πολιτική των «χρυσών» διαβατηρίων. Η Κύπρος δυστυχώς έχει γίνει εξώφυλλο σε μεγάλες εφημερίδες του εξωτερικού και πρώτη είδηση σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Παρά ταύτα, οι κυβερνώντες, εθισμένοι στο πρόσκαιρο κέρδος, την αρπαχτή και την αδιαφάνεια όχι μόνο δεν ανησυχούν, αλλά αρνούνται ότι υπάρχει πρόβλημα. Ο Πρόεδρος θεωρεί πως είναι στην Κύπρο που το κάναμε πρόβλημα και πως στο εξωτερικό δεν γνωρίζουν τίποτα! Κι όμως, όχι μόνο είμαστε θέμα, αλλά διεθνώς κατηγορείται ο Πρόεδρος και ο περίγυρός του ότι πρωταγωνιστούν στη χρυσοφόρα βιομηχανία που έχει στηθεί.
Εμείς απλά σημειώνουμε ότι ο Πρόεδρος τούτη τη φορά δεν τόλμησε να βάλει τους νέους υπουργούς να υπογράψουν τη Χάρτα Δεοντολογίας που είχαν υπογράψει οι υπουργοί του στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο. Μια τέτοια ενέργεια στις παρούσες συνθήκες θα ολοκλήρωνε την κοροϊδία και τον εμπαιγμό που ζουν οι πολίτες από την κυβέρνηση.
Ακόμα και οι κυβερνώντες καλά γνωρίζουν πως όλα έχουν ένα όριο και πως ένας μίνι ανασχηματισμός δεν μπορεί να κρύψει την αναξιοπιστία, την ανευθυνότητα και τον συντηρητικό χαρακτήρα της διακυβέρνησής τους….
Βουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου ΑΚΕΛ
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
