Περιβαλλοντικές δράσεις Τοπικών Αρχών

Του
Άντρου Γ. Καραγιάννη*

 

Τον τελευταίο καιρό γίνεται αρκετός θόρυβος για την εφαρµογή της Πράσινης Συµφωνίας, την οποία αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή µε στόχο την κλιµατική ουδετερότητα µέχρι το 2050. Πόσο εφικτός όµως είναι αυτός ο στόχος, αν λάβουµε υπόψη ότι ο πόλεµος στην Ουκρανία έχει αναγκάσει αρκετές χώρες να αναθεωρήσουν την περιβαλλοντική τους πολιτική συνεχίζοντας τη χρήση πυρηνικής ενέργειας, άνθρακα και λιγνίτη;

Παρά τις δυσκολίες, αρκετές Τοπικές Αρχές προσπαθούν να εφαρµόσουν βέλτιστες περιβαλλοντικές δράσεις αρχίζοντας από την ανακύκλωση χαρτιού, πλαστικού και γυαλιού και προωθώντας την κοµποστοποίηση οικιακών αποβλήτων. Οι πολίτες θα πρέπει να συµβάλουν ενεργά στην προστασία του περιβάλλοντος εφαρµόζοντας και οι ίδιοι κάποιες απλές και καθηµερινές συνήθειες που θα µπορούσαν να περιορίσουν τη σπατάλη ηλεκτρικού ρεύµατος, νερού και καυσίµων.

Οι πολίτες όµως, όπως είναι αναµενόµενο, περιµένουν πρωτίστως τις Τοπικές Αρχές να τους δείξουν το δρόµο αγνοώντας τις δικές τους ευθύνες, ιδιαίτερα όσον αφορά τη σωστή κατάρτιση και παιδεία, αρχίζοντας από την πηγή, δηλαδή το νοικοκυριό.

∆υστυχώς, υπάρχουν πρόνοιες της Πράσινης Συµφωνίας που δεν µπορούν να εφαρµοστούν σε κάποιες χώρες λόγω κλιµατολογικών συνθηκών. Για παράδειγµα, δεν µπορούν οι πολίτες της νότιας Ευρώπης να χρησιµοποιούν το ποδήλατο ολόχρονα λόγω της ζέστης και του καύσωνα, κάτι που πολύ πιθανόν να µην είναι εφικτό και σε βόρειες χώρες λόγω έντονων βροχοπτώσεων και χιονοθυελλών.

Οι πολίτες όµως θα πρέπει να µάθουν να χρησιµοποιούν τα δηµόσια µέσα µαζικής µεταφοράς πιο συχνά, κερδίζοντας πολύτιµο χρόνο και συµβάλλοντας στον περιορισµό της κυκλοφοριακής συµφόρησης, κυρίως στα αστικά κέντρα. Το Μιλάνο έχει καταφέρει να ανεβάσει τους 1,5 εκαταμμύριο δηµότες του στα λεωφορεία, τα οποία είναι ηλεκτροκίνητα, µοντέρνα και πεντακάθαρα.

Μια άλλη βέλτιστη πρακτική που εφαρµόζεται στο Δήµο του Μιλάνου είναι η τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών στα δηµοτικά και δηµόσια κτίρια, η αντικατάσταση παλιών οδικών λαµπτήρων µε άλλους πιο οικονοµικούς και ο µακροπρόθεσµος σχεδιασµός για εφαρµογή των Ανανεώσιµων Πηγών Ενέργειας στις µεταφορές και στη στέγαση.

Ο ∆ήµος του Μιλάνου, σε συνεργασία µε ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις και υπηρεσίες, είναι συνιδιοκτήτης σε εταιρείες αποκοµιδής σκυβάλων επενδύοντας σε µια µόνο εταιρεία 18 δισεκατοµµύρια ευρώ για προώθηση της κυκλικής οικονοµίας και της διαχείρισης των αποβλήτων. Από τα απόβλητα εξοικονοµείται αρκετή ενέργεια, αφού γύρω στα 4 εκατοµµύρια κιλοβατώρες χρησιµοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας και θέρµανσης.

Η συνεργασία 18 Τοπικών Αρχών στην περισυλλογή αποβλήτων µε πληθυσµό 2 εκατοµµύρια κατοίκους έχει επιφέρει αρκετές εξοικονοµήσεις τόσο στα νοικοκυριά όσο και στις Αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης, ενώ έχουν περιοριστεί οι ανεξέλεγκτες χωµατερές. Τα 3/4 των αποβλήτων ανακυκλώνονται και το υπόλοιπο 1/4 χρησιµοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Σίγουρα υπάρχουν ακόµα πολλά που θα µπορούσαν να γίνουν. […] Οι πολίτες δικαίως απαιτούν να πληρώνουν χαµηλότερες φορολογίες και γι’ αυτό θα πρέπει όλοι µας να εφαρµόσουµε έξυπνες πρακτικές που να περιορίζουν την υπερκατανάλωση ενέργειας, τη σπατάλη πόσιµου νερού και τη χρήση του ιδιωτικού οχήµατος. Σίγουρα δεν µπορούν να γίνουν όλα σε µια µέρα, όµως οι σωστές πρακτικές χρειάζονται άµεσα καλό σχεδιασµό, όραµα, συνεργασία και οµαδικότητα.

* ∆ήµαρχος ∆ερύνειας