Τα όρια της εγκληματικής συμπεριφοράς ή της ανοχής σε ένα έγκλημα που συντελείται αγγίζει πλέον η στάση που τηρεί η κυβέρνηση και ειδικότερα τα Υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας και Πολιτισμού, απέναντι στα όσα συμβαίνουν σε βάρος της Σχολής Χαρακτικής του Χαμπή στην Πλατανίσκια.
Μια εγκληματική συμπεριφορά που ξεκίνησε πριν από πολύ καιρό και βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη, χωρίς κανενός αρμόδιου κρατικού φορέα να ιδρώνει τ’ αυτί, σε βαθμό που εύλογα δημιουργείται στον καθένα το ερώτημα, αν ο κοινοτάρχης και ο περίγυρός του εκεί στο χωριό, που πολεμούν ανελέητα τον Χαμπή, έχουν τόσο γερές πλάτες που να μην μπορεί ο έπαρχος και ιδιαίτερα ο Υπουργός Εσωτερικών ως κηδεμόνας των τουρκοκυπριακών περιουσιών, αλλά και ο κ. Χαμπιαούρης να τους σταματήσουν ασκώντας, αν μη τι άλλο, τη δύναμη και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση που κατέχουν.
Προκλητική και με επίσης πολλά ερωτηματικά είναι και η στάση σιωπής και απάθειας που τηρεί ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον οποίο δεν είδαμε καμιά αντίδραση επί του θέματος, όταν ο πρώην Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας του ζήτησε να παρέμβει. Όχι βέβαια για να κάνει κάποιο ρουσφέτι στον Χαμπή, αλλά για να υπερασπίσει τον πολιτισμό του τόπου και τα δικαιώματα ενός καλλιτέχνη που με τη δική του προσήλωση στον πολιτισμό και την αδιάλειπτη προσφορά του στην καλλιτεχνική και γενικότερα την πολιτιστική δημιουργία και παραγωγή, πετυχαίνει εδώ και δεκαετίες να συγκεντρώνει, εντός και εκτός Κύπρου την προσοχή και το ενδιαφέρον με τα δωρεάν μαθήματα χαρακτικής που προσφέρει σε όλο τον κόσμο. Πέραν του γεγονότος ότι η μικρή κοινότητα της Πλατανίσκιας έγινε γνωστή αποκλειστικά και μόνο από την παρουσία εκεί και τη δημιουργικότητα του Χαμπή και όχι βέβαια από την «κοινωφελή» δράση της κεφαλής της κοινότητας.
Η τελευταία πράξη του εγκλήματος που συντελείται σε βάρος του Χαμπή με τον αποκλεισμό της εισόδου της Σχολής που εξανάγκασε και στην αναστολή της λειτουργίας της, ευαισθητοποίησε και κινητοποίησε όλους όσοι έχουν την ικανότητα να εκτιμήσουν το έργο που προσφέρεται, ζητώντας με άμεσες παρεμβάσεις τους προ κάθε αρμόδιο υπουργείο ή άλλη Αρχή (όπως έκανε από την πρώτη στιγμή το ΑΚΕΛ) να πράξουν το αυτονόητο. Να κάνουν απλά το χρέος τους απέναντι στον πολιτισμό και την κοινωνία. Όμως είναι σαν «να σύρνεις αφκά πας τον τοίχο», όπως θα έλεγε και ο ίδιος ο Χαμπής, ως αυθεντικός εκφραστής του λαϊκού πολιτισμού μας.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
