Εδώ είναι συγκεντρωμένη όλη η ιστορία και η εξέλιξη της υδροδότησης της Λεμεσού
Τα τελευταία σαράντα χρόνια η 18η Μαΐου είναι η Διεθνής Ημέρα Μουσείων. Μια πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων, η οποία στόχο έχει την ανάδειξη του ρόλου και της σημασίας των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία.
Με τις δικές της ξεχωριστές εκδηλώσεις, μέσα από δωρεάν ξεναγήσεις και άλλες δραστηριότητες, τίμησε αυτή την Ημέρα και η Λεμεσός στην οποία, πέρα από το Επαρχιακό Αρχαιολογικό Μουσείο, λειτουργούν τα τελευταία χρόνια περισσότερα από 20 εξειδικευμένα μουσεία, τα οποία δημιουργήθηκαν σε όλους τους δήμους, ενώ πολύ περισσότερα είναι τα μουσεία που υπάρχουν στα διάφορα χωριά με αντικείμενο την τοπική ιστορία και λαογραφία.
Ένας από τους πιο σημαντικούς μουσειακούς χώρους που λειτουργούν τα τελευταία χρόνια στη Λεμεσό και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αναμφίβολα το πρώτο στο είδος του σε όλη την Κύπρο Μουσείο Νερού και Κέντρο Ανάπτυξης Υδατικής Συνείδησης, το οποίο στο σχετικά μικρό διάστημα, αφότου δημιουργήθηκε, κατάφερε να τραβήξει το ενδιαφέρον κυρίως των σχολείων της Κύπρου αλλά και πολλών ξένων τουριστών, σε αντίθεση με τον ντόπιο πληθυσμό που ενδεχομένως να αγνοεί και την ύπαρξή του.
Κι όμως εδώ είναι συγκεντρωμένη μέσα από εργαλεία και μηχανήματα αλλά και οπτικοακουστικό υλικό όλη η ιστορία και η εξέλιξη της υδροδότησης της πόλης.
Το Μουσείο Νερού δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λεμεσού και στεγάζεται στην αυλή του Συμβουλίου, στη λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ, στο χώρο όπου βρισκόταν κάποτε το παλιό αντλιοστάσιο, η λεγόμενη Νερομηχανή που έχει κηρυχθεί διατηρητέο κτίριο από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Κτισμένο το 1925 το αντλιοστάσιο χρησίμευε στην άντληση μεγάλων ποσοτήτων νερού από το υδροφόρο υπέδαφος του δέλτα του ποταμού Γαρύλλη. Το νερό στη συνέχεια μεταφερόταν με αγωγούς στον Υδατόπυργο (ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Λεμεσού, από τα λίγα μνημεία μηχανικής που υπάρχουν στην Κύπρο), απ’ όπου καλύπτονταν οι ανάγκες υδροδότησης της Λεμεσού. Επρόκειτο για ένα πρωτοποριακό σύστημα διανομής νερού, όχι μόνο για τα δεδομένα της Κύπρου αλλά και για ολόκληρη την γύρω περιοχή της Μεσογείου.
Στο Μουσείο Νερού παρουσιάζονται μόνιμα εκθέματα που έχουν σχέση με το νερό. Το Τμήμα Αρχαιοτήτων έχει διαθέσει σημαντικά αρχαιολογικά εκθέματα, ενώ ο επισκέπτης του Μουσείου έχει την ευκαιρία να δει αριθμό σπάνιων αντικειμένων και οργάνων που χρησιμοποιούνταν για την άντληση, τη μέτρηση, τον καθαρισμό και άλλες δραστηριότητες σχετικές με το νερό.
Μέσα από διάφορες θεματικές ενότητες που υποστηρίζονται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μια σύντομη ταινία που προβάλλεται στις οθόνες του Μουσείου και γενικότερα μέσα από τον πολύπλευρο, παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα του χώρου τονίζεται εμφαντικά ότι η σχέση νερού και ανθρώπου είναι σχέση ζωής.
Στόχος με τη δημιουργία του Μουσείου, όπως επισημαίνει και η αρχιτέκτονας του χώρου Κρίστιαν Χρίστου, ήταν να καταστεί χώρος προσέλευσης επισκεπτών για ενημέρωση και επιμόρφωση σε ό,τι αφορά τις ποικίλες χρήσεις του νερού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και να απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες με έμφαση στη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς. Το Μουσείο έχει σχεδιαστεί και εκτελεστεί με βάση την έκθεση αντικειμένων, εργαλείων, φωτογραφιών, περιγραφών, χαρτών, ηλεκτρονικών αναπαραστάσεων κ.ά. από την ιστορία υδροδότησης της Λεμεσού και του ΣΥΛ, αλλά και τη χρήση του νερού ανά τους αιώνες.
Το κτίριο της Νερομηχανής, υποδεικνύει η κα Χρίστου, «μπορεί να αποτελέσει τη βάση κέντρου ανάπτυξης υδατικής συνείδησης γενικότερα και έχει την ευχέρεια να συνδεθεί επιστημονικά και σχηματικά με άλλα υποστατικά, μνημεία και κατασκευές στη Λεμεσό που σχετίζονται με το νερό, όπως ο Υδατόπυργος, η Χαβούζα, άλλα υδραγωγεία, σημαντικές δεξαμενές, αλακάτια, φράγματα, πηγάδια, στέρνες νερών βροχής, λουτρά κ.λπ.».
Χρήστος Χαραλάμπους
Aκολουθήστε μας στο Google News
