Πλατεία Ηρώων: Αναδεικνύεται το δέντρο και ερημώνεται το δάσος

Η ανάπλαση του ιστορικού χώρου απαιτεί και έργα υποδομής και εξωραϊσμού της ευρύτερης περιοχής, την οποία χαρακτηρίζουν η εγκατάλειψη και τα πολλαπλά προβλήματα

 

«Ακόμα ένα σημαντικό έργο βρίσκεται πιο κοντά στην υλοποίησή του…» είναι η στερεότυπη φράση η οποία ακούγεται κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια στη Λεμεσό και αφορά βέβαια σχεδιασμούς έργων για τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις η δημοτική Αρχή έχει προχωρήσει και σε υπογραφή των σχετικών συμβολαίων.

Σε αυτά τα έργα που έχουν εξαγγελθεί, περιλαμβάνεται και η ανάπλαση της πλατείας Ηρώων που, όπως επανειλημμένα έχει αναφερθεί σε σχετικές ανακοινώσεις αλλά και σε δηλώσεις του ίδιου του δημάρχου, στοχεύει στην ανάδειξη της σημασίας της πλατείας μέσα από τα ιστορικά και κοινωνικά δεδομένα, τα αρχιτεκτονικά και μνημειακά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την περιοχή και έπαιξαν σημαντικό ρόλο μέχρι και σήμερα στην ανάπτυξη της πόλης.

 

Στη συνείδηση, όμως, του κάθε πολίτη της Λεμεσού, η ιστορική και κοινωνική σημασία όπως και τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το χώρο, υπήρχαν από πάντα και καθιστούσαν την πλατεία μοναδική. Στο σύνολό τους οι λεμεσιανοί θεωρούν ότι εκείνο που χρειαζόταν να γίνει δεν ήταν η ανάπλαση, αλλά το «συστάρισμα» της πλατείας ώστε να καταστεί πιο λειτουργική και ελκυστική και αυτό σε συνδυασμό με κάποια μικρά, αλλά σημαντικά έργα και δράσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στην περιοχή που περιβάλλει η πλατεία και τα οποία σίγουρα θα αναβάθμιζαν την ποιότητα ζωής των κατοίκων, αλλά και των πολιτών που θα ήθελαν να κατέβουν σε αυτή τη γωνιά της πόλης, αλλά αποτρέπονται από τη γενικότερη εικόνα της.

Σύμφωνα με το συμβόλαιο που υπογράφηκε πριν από έναν περίπου μήνα, υπάρχει χρονοδιάγραμμά 7 μηνών για παράδοση της μελέτης, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει η διαδικασία προσφορών και αμέσως μετά την κατακύρωση θα αρχίσουν τα κατασκευαστικά έργα. Αυτήν τη σπουδή του δήμου και ειδικότερα του ίδιου του δημάρχου για την ανάπλαση της πλατείας, οι δημότες αλλά και ειδικοί που τους έχουν απασχολήσει τα ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή της πλατείας Ηρώων, την εισπράττουν σαν μια ακόμα τακτική που επιβεβαιώνει ότι όλα γίνονται για την ανάδειξη του δέντρου και όχι για τη διατήρηση και την επέκταση του δάσους.

Στην προκειμένη περίπτωση η πλατεία απομονώνεται πλήρως από την ευρύτερη περιοχή η οποία χωρίς υπερβολή βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, λόγω των επικίνδυνων παλαιών κτιρίων, αλλά και των σκουπιδιών που συσσωρεύονται σε εγκαταλειμμένα υποστατικά, αλλά και πολλών άλλων προβλημάτων που προκύπτουν από την έντονη παρουσία αυτοκινήτων στους στενούς δρόμους και τους χώρους στάθμευσης, σε συνδυασμό και με την ανεπάρκεια των πεζοδρομίων.

Επιβάλλεται ένα master plan της ευρύτερης περιοχής

 

Τις δικές του απόψεις επί του θέματος διατυπώνει και ο Γιάννης Αρμεύτης. Με την ιδιότητά του ως αρχιτέκτονας, αλλά και για αρκετά χρόνια πρόεδρος της Επιτροπής Ανάπτυξης και Τουρισμού στον Δήμο Λεμεσού, ο Γιάννης Αρμεύτης ο οποίος ασχολήθηκε επιστάμενα και με συγκεκριμένες προτάσεις, επισημαίνοντας ότι η πλατεία Ηρώων σήμερα σφύζει από ζωή βοηθούμενη ιδιαίτερα από την παρουσία και την έντονη δραστηριότητα του Ριάλτο (αν εξαιρέσουμε τη θλιβερή κατάσταση που δημιούργησε η πανδημία και τα απαγορευτικά μέτρα που επιβλήθηκαν), εκφράζει την εκτίμηση ότι η πλατεία χρήζει βελτιώσεων που αφορούν περισσότερο την ενοποίηση των δαπέδων, τον εμπλουτισμό του πρασίνου και τη δημιουργία πλατειακού χώρου έξω από το ιστορικό θέατρο.

«Μεγαλύτερη φροντίδα και ανάγκη για ανάπλαση χρειάζεται όλη η περιοχή ανατολικά της οδού Ανεξαρτησίας τουλάχιστον μέχρι τον Δημόσιο Κήπο με βόρειο όριο την οδό Γλάδστωνος και με νότιο την παραλία», αναφέρει ο κ. Αρμεύτης επισημαίνοντας τη γενική διαπίστωση ότι η  περιοχή χαρακτηρίζεται από εγκατάλειψη, έλλειψη πεζοδρομίων, χώρων στάθμευσης και πρασίνου, ενώ αρκετά είναι και τα προβλήματα που αφορούν την καθαριότητα και την κακή αστική εικόνα της περιοχής.

Όπως παρατηρεί, «θα ήταν πιο ουσιαστική παρέμβαση μια ολιστική προσέγγιση, ανασχεδιάζοντας όλη την περιοχή και λαμβάνοντας υπόψιν και το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, τη δημιουργία δικτύων όπως η ενοποίηση των σημαντικών μνημείων, κτιρίων και δημοσίων χωρών ξεκινώντας ακόμα και από τον Εναέριο, ακολουθώντας δυτική κατεύθυνση προς τον Δημόσιο Κήπο, το ΓΣΟ, το Θεατρικό Μουσείο, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, την Αγία Τριάδα, την πλατεία Ηρώων και την πλατεία Διοικητηρίου».

Οι αποσπασματικές επεμβάσεις, όπως επισημαίνει, έχουν αρκετά μειονεκτήματα και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:

– Δεν έχουν την αναμενόμενη ανταπόδοση και όφελος προς τους πολίτες ούτε βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής τους.

– Προκαλείται επιπρόσθετη ταλαιπωρία προς τους χρήστες τόσο της πλατείας όσο και των κατοίκων της περιοχής κατά τη διάρκεια της κατασκευής, αφού ελλοχεύουν κίνδυνοι για λάθη, παραλείψεις, ανακατασκευές κ.λπ.

– Δεν λαμβάνονται υπόψιν όλες οι παράμετροι και ανάγκες που προκύπτουν από ένα συνολικό σχεδιασμό (ίσως αυτό έχει ωθήσει τους μελετητές στον κατατεμαχισμό της πλατείας με χρήσεις και επεμβάσεις).

Εκφράζοντας την εκτίμηση ότι «πολλές φορές τα έργα αυτοακυρώνονται απουσία συνολικού σχεδιασμού και ότι η εκτέλεσή τους γίνεται χωρίς ιεράρχηση και σειρά προτεραιότητας καταδεικνύοντας μια προχειρότητα», ο Γιάννης Αρμεύτης διευκρινίζει ότι η κριτική του δεν έχει να κάνει με τη μελέτη την ίδια αλλά περισσότερο με την πολιτική απόφαση και τη σκοπιμότητα του έργου, υποδεικνύοντας ότι «η απουσία ενός master plan μεταφράζεται σε απουσία οράματος και η επιλογή προώθησης έργων βιτρίνας γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού».

Λειτουργικό δίκτυο πλατειών

 

Εκφράζοντας την εκτίμηση ότι η ανάπλαση της πλατείας Ηρώων αποτελεί μεν μια καλή πρωτοβουλία και επισημαίνοντας ότι οι μελετητές θέλουν να εντάξουν και τους περιοίκους για να έχουν ένα ρόλο στη ζωή της πλατείας ώστε να υπάρχει κίνηση και ζωή, ο αρχιτέκτονας Αλέξης Παπαδόπουλος υποδεικνύει ωστόσο ότι επιβάλλεται να πλαισιωθεί η ανάπλαση και με  κάποιες ενισχύσεις.

Όπως εξηγεί, «θα πρέπει να γίνει ανάπλαση και της πλατείας μπροστά από την Επαρχιακή Διοίκηση, αλλά και του χώρου μπροστά από την Αγία Τριάδα», τονίζοντας ότι επιβάλλεται «να πεισθεί ο μητροπολίτης και να αφαιρέσει τα κάγκελα που έχουν τοποθετηθεί γύρω από την εκκλησία και να επαναφέρει το προαύλιό της σε δημόσιο ανοικτό χώρο όπως ήταν παλιά».

Οι πλατείες της πόλης, όπως υποδεικνύει ο κ. Παπαδόπουλος, πρέπει να λειτουργούν ως δίκτυο και όχι μεμονωμένα σαν προορισμός για να κατεβεί ο πολίτης από το αυτοκίνητο. Δηλαδή «πάω σε μια πλατεία από άλλους δημοσίους χώρους οδεύοντας και έχοντας ασφαλή πρόσβαση προς τις άλλες πλατείες του κέντρου της πόλης, αλλά και νότια στο παραθαλάσσιο πάρκο».

Επισημαίνοντας ότι η πόλη ανήκει στους πολίτες της, τονίζει ότι ο κόσμος θέλει και έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται και να χρησιμοποιεί αυτούς τους δημοσίους χώρους με άνεση, ασφάλεια και χωρίς προσκόμματα.

 

Χρήστος Χαραλάμπους

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy