Πληροφόρηση που σκοτώνει

Της

Ελένης Μαύρου

 

90.000 σελίδες ντοκουµέντα για τις βάναυσες σφαγές των Ταλιµπάν ή τους 195 άοπλους που πυροβόλησαν οι συµµαχικές δυνάµεις στο Αφγανιστάν.

400.000 έγγραφα σχετικά µε τον πόλεµο στο Ιράκ, τα βασανιστήρια, τους βιασµούς και τις συνοπτικές εκτελέσεις αµάχων από Αµερικανούς στρατιώτες.

4.759 σελίδες από έγγραφα του Πενταγώνου για τα βασανιστήρια στην αµερικανική φυλακή του Γκουαντανάµο στην Κούβα.

Βιοµηχανική κατασκοπεία, µίζες, µυστικοί λογαριασµοί στα νησιά Κέιµαν, συστήµατα ηλεκτρονικής παρακολούθησης ακόµα και ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σκοτεινή πλευρά των διεθνών σχέσεων των ΗΠΑ, ο ρόλος των «µεγάλων» του διαδικτύου… Τα τελευταία δώδεκα περίπου χρόνια τα Wikileaks έριξαν φως σε αµέτρητες ίντριγκες και συνωµοσίες.

Ο Τζούλιαν Ασάνζ, ο ιδρυτής των WikiLeaks, συνελήφθη αυτή τη βδοµάδα µετά από έφοδο των βρετανικών Αρχών στην πρεσβεία του Εκουαδόρ όπου έζησε ελεύθερος-πολιορκηµένος επί επτά χρόνια. Ο Ασάνζ είναι µια αµφιλεγόµενη προσωπικότητα. Το σίγουρο όµως είναι ότι χάρη σε αυτόν και µια χούφτα ακόµη µάρτυρες δηµοσίου συµφέροντος, βγήκαν στη φόρα αµέτρητες παραβιάσεις συνόρων, νόµων, ανθρωπίνων δικαιωµάτων…

O Τζούλιαν Ασάνζ κινδυνεύει τώρα να καταδικαστεί ακόµα και σε θάνατο αφού η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζητεί την έκδοσή του προκειµένου να δικαστεί για συνωµοσία.

Όπως βέβαια και αρκετοί πριν από αυτόν.

O Αµερικανός Έντουαρντ Τζόζεφ Σνόουντεν, που διέρρευσε απόρρητες πληροφορίες από την NSA σχετικά µε τα πρoγράµµατα µαζικής παρακολούθησης που εφαρµόζουν οι αµερικανικές και βρετανικές κυβερνήσεις, είναι σήµερα «αυτοεξόριστος» στη Ρωσία. Η επίσης Αµερικανίδα Τσέλσι Μάνινγκ, που διέρρευσε στο Wikileaks ντοκουµέντα από τους βοµβαρδισµούς στη Βαγδάτη το 2007 βρέθηκε αντιµέτωπη µε τη θανατική ποινή. Εξέτισε επτά χρόνια από την ποινή φυλάκισης 35 ετών που της επιβλήθηκε και σήµερα βρίσκεται ξανά στη φυλακή. Ο Ισραηλινός Μορντεχάι Βανουνού, που αποκάλυψε το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, καταδικάστηκε σε 18 χρόνια φυλάκιση, 11 από τα οποία παρέµεινε στην αποµόνωση. Οι Γάλλοι Αντουάν Ντελτούρ και Ραφαέλ Αλέτ, που διέρρευσαν τα περιβόητα Luxleaks αποδεικνύοντας ότι οι Αρχές του Λουξεµβούργου βοήθησαν περισσότερες από 340 µεγάλες εταιρείες να φοροδιαφύγουν, κατηγορήθηκαν για κλοπή, διαρροή εταιρικών µυστικών και ξέπλυµα χρήµατος.

∆υστυχώς, µε ανησυχητική συχνότητα, βλέπουµε ακόµα και να δολοφονούνται δηµοσιογράφοι όπως ο Ján Kuciak και η Daphne Caruana Galizia (το βραβείο που καθιέρωσε η GUE/NGL, η Οµάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, έχει το όνοµά της).

Ως αποτέλεσµα, ο κόσµος παραµένει στο σκοτάδι, ενώ οι ελίτ και οι κυβερνήσεις κρατούν τα βρόµικα µυστικά -και τα χρήµατά τους- ιδιωτικά.

Από κάποιους οι Τζούλιαν Ασάνζ και Έντουαρντ Σνόουντεν έχουν χαρακτηριστεί ως «αρπακτικά της ελευθερίας». Και είναι αλήθεια ότι η γραµµή µεταξύ της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και του δικαιώµατος στην ενηµέρωση είναι λεπτή. Αυτό όµως που στην πραγµατικότητα αµφισβητείται είναι τα «κρατικά µυστικά» που συχνά δεν αφορούν έννοµα «αγαθά», όπως η ασφάλεια του ίδιου του κράτους, αλλά κρύβουν την αγαστή συνεργασία κρατικών (ή και παρακρατικών) υπηρεσιών και πολυεθνικών.

Σε ένα δηµοκρατικό κράτος, τα «κρατικά µυστικά» είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy