Πληρώνουμε πολύ ακριβά τις προχειρότητες του Υπ. Παιδείας

 

• Εξεταστέα ύλη, ανισότητα και προβλήματα στην τηλεκπαίδευση

 

• Το ΥΠΠΑΝ δεν έχει ακόμα δώσει κάποια ενημέρωση σε σχέση με τις εξετάσεις τετραμήνων

 

 

Του Ειρηναίου Πίττα

 

Η προχειρότητα και η ανετοιμότητα του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τη συνέχιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας εν μέσω πανδημίας είναι και πάλι στο προσκήνιο.

Αυτή τη φορά αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση του ΥΠΠΑΝ να κρατήσει στο σπίτι τους μαθητές Λυκείου σε Λεμεσό και Πάφο, δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου ανομοιομορφία στην εκπαιδευτική διαδικασία, μεταξύ μάλιστα μαθητών οι οποίοι θα «ανταγωνιστούν» σε ίδια εξεταστικά δοκίμια. Την ίδια ώρα, η τηλεκπαίδευση παρουσιάζει ακόμα προβλήματα σε μαθητές και καθηγητές, ενώ προβληματισμό δημιουργεί η συνεχής ροή δαπανών σε πρόχειρες και επιφανειακές λύσεις των προβλημάτων.

Η ανομοιομορφία οδηγεί σε ανισότητα

Η ανομοιομορφία που υπάρχει στη διδασκαλία των μαθητών Λυκείων και Τεχνικών Σχολών σε Λεμεσό και Πάφο πιθανόν να οδηγήσει σε ανισότητες μεταξύ αυτών που θα κληθούν να εξεταστούν με το ίδιο εξεταστικό δοκίμιο μετά την εφαρμογή των μέτρων για εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε αυτές τις πόλεις. Και αν για τους τελειόφοιτους το ΥΠΠΑΝ δηλώνει πως υπάρχει χρόνος μέχρι τις Παγκύπριες Εξετάσεις για να γίνει κατάλληλος προγραμματισμός, προκειμένου να καλυφτούν τα όποια κενά δημιουργηθούν, αυτό δεν συμβαίνει με τους μαθητές Α’ και Β’ Λυκείου. Οι μαθητές των δύο αυτών τάξεων θα κληθούν να εξεταστούν στο ίδιο δοκίμιο στις εξετάσεις τετραμήνων σε ενάμιση περίπου μήνα. Το ΥΠΠΑΝ δεν έχει ακόμα δώσει κάποια ενημέρωση σε σχέση με τις εξετάσεις τετραμήνων, με αποτέλεσμα μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί να προβληματίζονται. Απάντηση δεν έχει δοθεί ούτε στον τρόπο διεξαγωγής των εξετάσεων σε περίπτωση που τα υγειονομικά πρωτόκολλα δεν επιτρέπουν φυσική παρουσία στα σχολεία.

Ένα άλλο ζήτημα που προκαλεί απορία είναι το γεγονός ότι ενώ σε Λεμεσό και Πάφο η κυβέρνηση αποφάσισε «με βάση επιδημιολογικά δεδομένα» τη μετάβαση σε εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο Λύκειο και την Τεχνική, σε σχολεία τα οποία παρουσιάζουν αυξημένη παρουσία του ιού στην κοινότητα, και παρά τις εκκλήσεις μαθητών και γονέων για προσωρινή μετάβαση στην εξ αποστάσεως, το ΥΠΠΑΝ κάθετα απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο.

Παραμένουν τα προβλήματα στην τηλεκπαίδευση

Προβλήματα με τον εξοπλισμό, τη σύνδεση στο διαδίκτυο αλλά και με μαθητές που αδιαφορούν προκύπτουν από την τηλεκπαίδευση.

Συγκεκριμένα, σε σχέση με τον εξοπλισμό φαίνεται πως οι καθηγητές στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους επιλέγουν να χρησιμοποιούν τον δικό τους εξοπλισμό για την παροχή τηλεκπαίδευσης, καθώς τα μέσα που προσφέρονται από τα σχολεία είναι στην πλειοψηφία τους πεπαλαιωμένα. Σε ό,τι αφορά τη σύνδεση στο διαδίκτυο, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα και τα προβλήματα αναμενόμενα, μετά τις, έστω και δύο μήνες μετά, αναβαθμίσεις που πραγματοποίησε ο πάροχος. Το ζήτημα που προκύπτει είναι με μαθητές οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, με το ΥΠΠΑΝ να προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα σε συνεργασία με τον πάροχο. Το θέμα με την κατάλληλη κατάρτιση κάποιων εκπαιδευτικών επίσης δημιουργεί προβλήματα στην ομαλή εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα για τα παιδιά Δημοτικής, μιας και εξαιτίας των ηλικιών των μαθητών αλλά και πολλές φορές τις αδυναμίες γονιών να παρέχουν βοήθεια, πολλά παιδιά αδυνατούν να παρακολουθήσουν. Ως εκ τούτου, οι δάσκαλοι καταβάλλουν υπερπροσπάθειες για να βεβαιωθούν ότι το εκπαιδευτικό υλικό έφτασε στους μαθητές. Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, η υβριδική εκπαίδευση δεν σκοπείται να εφαρμοστεί στη Δημοτική Εκπαίδευση.

Ένα άλλο ζήτημα που προέκυψε είναι η ευκολία με την οποία μαθητές που αδιαφορούν προφασίζονται τρόπους για να αποφύγουν το μάθημα. Από τη μια, μετά τη σύνδεση στο εξ αποστάσεως μάθημα οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ξέρουν ποιοι πραγματικά παρακολουθούν το μάθημα, και από την άλλη υπάρχουν μαθητές οι οποίοι με δικαιολογία ότι έχασαν τους κωδικούς δεν συνδέονται καν στο μάθημα.

 

Η απουσία προγραμματισμού κοστίζει ακριβά

Η απουσία προγραμματισμού, παρά το χρονικό περιθώριο που υπήρξε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στα σχολεία, που φυσικά δημιουργούν και επιπρόσθετο κόστος για τον φορολογούμενο. Αν και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών υποστηρίζει με θέρμη την αύξηση κονδυλίων για την εκπαίδευση, δεν θεωρώ ότι συνιστά στην παροχή έξτρα πόρων που προκύπτουν εξαιτίας της αδυναμίας σωστού προγραμματισμού από το ΥΠΠΑΝ.

Χαρακτηριστικά, αναφέρουμε ότι με βάση τα δεδομένα που παρουσίασε ο ΥΠΠΑΝ, στο πλαίσιο της συζήτησης του προϋπολογισμού του Υπουργείου του στην Επιτροπή Οικονομικών, η πανδημία έφερε επιπρόσθετες δαπάνες.

Πέραν από τα κόστη για αναλώσιμα, όπως αντισηπτικά και μάσκες, τα οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορούσαν να αποφευχθούν, έχει δαπανηθεί ποσό που ανέρχεται στις €885.000 για εξοπλισμό των αιθουσών. Ο εξοπλισμός για τον οποίο γίνεται λόγος αφορά τα διαχωριστικά plexi-glass, την αγορά μονών θρανίων, αλλά και τη συνένωση θρανίων με το περιβόητο έξτρα σανίδι. Υπενθυμίζουμε ότι η εν λόγω πατέντα επινοήθηκε επειδή τα μονά θρανία δεν ήταν έτοιμα. Εξ αφορμής να αναφέρουμε ότι οι ευθύνες για τα μονά θρανία μεταβιβάστηκαν στις σχολικές εφορείες, συνεπώς τα δεδομένα  δεν είναι ενιαία. Η γενική εικόνα που υπάρχει είναι ότι στην πλειοψηφία των σχολείων δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες.

Μετά την «πατέντα» με τα σανίδια για δημιουργία τριπλών θρανίων στα σχολεία της Κύπρου, θα βλέπουμε και μαθητές με κουβέρτες για τις κρύες μέρες του χειμώνα, οι οποίες φυσικά θα απαιτούν επιπρόσθετες δαπάνες.

Το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι η προσπάθεια του ΥΠΠΑΝ να σκεπάσει τους μαθητές για να μην κρυώνουν, αλλά η προσπάθεια να «σκεπάσει» την έλλειψη κατάλληλου προγραμματισμού και οργάνωσης, ξοδεύοντας πόρους σε προχειρότητες.