Στην Κύπρο η συζήτηση για εκσυγχρονισµό της νοµοθεσίας που διέπει τις αµβλώσεις ξεκίνησε µε πρωτοβουλία του ΑΚΕΛ και της ΠΟΓΟ το 2015 και ολοκληρώθηκε µε την ψήφισή της το 2018.
Η νοµοθεσία σήµερα προνοεί ότι η άµβλωση είναι νόµιµη:
α) εφόσον δεν έχουν συµπληρωθεί 12 εβδοµάδες εγκυµοσύνης,
β) εφόσον η εγκυµοσύνη είναι αποτέλεσµα βιασµού, σεξουαλικής κακοποίησης ενήλικης ή ανήλικης, ή σεξουαλικής κακοποίησης γυναίκας µε νοητική αναπηρία, ή αιµοµιξίας και εφόσον δεν έχουν συµπληρωθεί 19 εβδοµάδες εγκυµοσύνης και νοουµένου ότι δηλώσει ενυπόγραφα, ενώπιον του ιατρού, ότι η εγκυµοσύνη είναι αποτέλεσµα βιασµού, σεξουαλικής κακοποίησης ή αιµοµιξίας. Στις περιπτώσεις ανήλικης ή γυναίκας µε νοητική αναπηρία, τη δήλωση υπογράφει ένας από τους γονείς ή αυτός που έχει την επιµέλεια της ανήλικης ή της γυναίκας µε νοητική αναπηρία,
(γ) κατόπιν γνωµοδότησης αρµόδιου ιατρού ότι παρουσιάζονται ενδείξεις ανωµαλίας του εµβρύου, που συνεπάγονται τη γέννηση νεογνού µε παθολογικά προβλήµατα,
(δ) κατόπιν γνωµοδότησης αρµόδιου ιατρού ότι υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής βλάβης της σωµατικής ή ψυχικής υγείας αυτής. Στις περιπτώσεις ανήλικης ή γυναίκας µε νοητική αναπηρία και πάλιν απαιτείται η συναίνεση ενός από τους γονείς ή αυτού που έχει την επιµέλεια της ανήλικης ή της γυναίκας µε νοητική αναπηρία.
Το ΑΚΕΛ και η ΠΟΓΟ προσεγγίζουν το ζήτηµα των αµβλώσεων µε στόχο να υπάρχει µια συνεχής µείωση των ανεπιθύµητων εγκυµοσύνων. Πρέπει να ξεκαθαρίσουµε ότι για εµάς είναι ο οικογενειακός προγραµµατισµός και η αντισύλληψη, όχι η άµβλωση, το ιδανικό µέσο άσκησης του δικαιώµατος της γυναίκας στην επιλογή του αν και πότε θα γίνει µητέρα.
Η νοµοθετική απαγόρευση των αµβλώσεων δεν οδηγεί σε εξάλειψή τους. Οδηγεί σε αµβλώσεις που διενεργούνται χωρίς τις απαραίτητες υγειονοµικές εγγυήσεις και προδιαγραφές ασφάλειας. Επιπρόσθετα, η απαγόρευση της άµβλωσης δηµιουργεί και συνθήκες ανισότητας, αφού οι γυναίκες που έχουν την οικονοµική δυνατότητα µπορούν να προσφύγουν και σε άλλη χώρα ή στον ιδιωτικό τοµέα, σε αντίθεση µε τις γυναίκες των χαµηλών και µεσαίων εισοδηµατικών στρωµάτων.
Το δικαίωµα της γυναίκας να αποφασίζει αν και πότε θα κάνει παιδιά είναι µέρος των κατοχυρωµένων σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωµάτων των γυναικών και θεµελιώδες για την ισότητα των φύλων. Θα συνεχίσουµε να διεκδικούµε τη συνεχή βελτίωση των συµβουλευτικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών υγείας, για να έχουν οι γυναίκες πρόσβαση και διασφάλιση των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωµάτων. Σε αυτό το πλαίσιο διεκδικούµε:
– Εκστρατείες ενηµέρωσης σε σχέση µε τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώµατα των γυναικών, περιλαµβανοµένων των δικαιωµάτων ενόψει κύησης και άµβλωσης.
– ∆ηµιουργία συµβουλευτικών κέντρων που θα στελεχώνονται από εξειδικευµένο προσωπικό για παροχή στήριξης τόσο στις γυναίκες που προχωρούν σε διακοπή της κύησης και στις εγκύους όσο και στις λεχώνες.
– Άµεση εφαρµογή της νοµοθεσίας για τη διδασκαλία του µαθήµατος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, επιστηµονικά θεµελιωµένης και παιδαγωγικά προσαρµοσµένης σε κάθε σχολική βαθµίδα.
– Κάλυψη από το ΓεΣΥ όλων των νόµιµων περιπτώσεων άµβλωσης καθώς και πρόσβαση σε σύγχρονες µορφές αντισύλληψης. Μέχρι να γίνει αυτό, θα πρέπει το κράτος να δει πώς καλύπτεται αυτή η ιατρική πράξη µέσα από την κοινωνική πολιτική.
– ∆ιαµόρφωση από τον ΟΚΥπΥ ενός πρωτοκόλλου για τα δηµόσια κρατικά νοσηλευτήρια, ώστε κάθε επαγγελµατίας υγείας να γνωρίζει πώς πρέπει να χειριστεί κάθε περίπτωση γυναίκας που ζητά τερµατισµό της εγκυµοσύνης της.
Aκολουθήστε μας στο Google News
