Του Κυριάκου Λοΐζου
Ίσως ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε λίγο πιο συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά την αλλαγή που θέλουμε να δούμε και να ζήσουμε σε αυτό τον τόπο. Επιπλέον, είναι η στιγμή για να πούμε τι δεν θέλουμε να ξαναδούμε και να αναβιώσουμε ως κοινωνία και ως πολιτικο-κοινωνικά όντα. Και επειδή τα ζητήματα είναι πολλά, δυστυχώς, θα επικεντρωθούμε στο άκρως σημαντικό ζήτημα της Παιδείας.
Αφορμή για να γραφτούν αυτές οι αράδες στάθηκε το τραγικό περιστατικό με τον διευθυντή που απέβαλε τους μαθητές εξαιτίας της κόμμωσής τους. Ωστόσο, καθαυτό το περιστατικό είναι απλώς μία μικρή εικόνα της βαθιάς σήψης και οπισθοδρόμησης της Παιδείας στην Κύπρο. Τι κάνουν αυτοί και τι θέλουμε να δούμε εμείς, λοιπόν;
Από το κεντρικό κράτος, στο Υπουργείο Παιδείας, και από διευθυντές μέχρι λειτουργούς της εκπαίδευσης, το θεμέλιο για την προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη του ανθρώπου, βρίσκεται στην Κύπρο σε τραγικό επίπεδο, σχεδόν καταθλιπτικό. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο να υψωθεί το εθνικό φρόνημα, να υπάρχει τιμωρητικό πλαίσιο και όχι εκπαιδευτικό, να ζούμε γενικότερα στην υποβολή και όχι να αναπτύσσουμε την κρίση μας ως σκεπτόμενοι άνθρωποι. Αλλά, γιατί να τους ενδιαφέρουν αυτά, αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα συντηρήσουν την ιστορική διαστρέβλωση; Επίσης, γιατί να «επενδύσουν» στην κριτική σκέψη και τις εξελικτικές ικανότητες, αφού είναι έμμεσοι, και σε πολλές περιπτώσεις, άμεσοι εχθροί τους;
Το χτύπημα της βαριοπούλας στο εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου είναι μία τεράστια πληγή, την οποία θα πρέπει να επουλώσουμε άμεσα, με βαθιές τομές, με το βλέμμα στραμμένο στην πρόοδο και την πραγματική εξέλιξη των παιδιών. Πέρα από τα καθημερινά -και φυσικά σοβαρά- ζητήματα στα σχολεία, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο πνεύμα της εκπαίδευσης, το οποίο στην Κύπρο έχει μετατραπεί σε ένα αρρωστημένο αφήγημα περί έθνους και μίας ψεύτικης, χωρίς περιεχόμενο υπερηφάνειας.
Η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ουδεμία σχέση έχει με την εκπαίδευση, ενώ βλέπει με τα κιάλια τις αληθινές ανάγκες της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας. Και δυστυχώς, κανείς δεν πέφτει από τα σύννεφα, αφού οι ημέρες και τα έργα τους είναι εδώ, φωνάζουν από μίλια μακριά. Η τραγικότητα του συστήματος της εξετασιοκεντρικής και καθοδηγούμενης εκπαίδευσης μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο, με τους υπεύθυνους να στήνουν πελατειακές σχέσεις και ψηφοθηρικές μάντρες σε βάρος χιλιάδων παιδιών, στις πλάτες της Παιδείας και του Πολιτισμού της Κύπρου.
Είναι υπέρτατο χρέος να γίνουν ρηξικέλευθες αλλαγές στο σύστημα της εκπαίδευσης, έτσι ώστε να σβηστεί από το χάρτη το πνεύμα της αρρωστημένης εθνικοφροσύνης που κατατρώει τον πραγματικό στόχο, που δεν είναι άλλος από ένα αληθινό εκπαιδευτικό σύστημα με αξίες ανθρώπινες.
Ακολουθήστε το dialogos.com.cy, στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy.
