Ποιήματα στον Ορίζοντα: Μαρία Σιακαλλή, Jenan Selçuk, Αλεξάνδρα Γαλανού, Παναγιώτης Νικολαΐδης

Συναντήσεις /Ορίζοντας

Τη μέρα που είδες για τελευταία φορά τον ήλιο

όλα τα χρώματα γκρίζο.

Και από τότε εγώ όλο και κρυώνω.

 

Τη μέρα εκείνη της τελευταίας σου αναπνοής

ο κόσμος μαράθηκε.

Και είναι από τότε που ασφυκτιώ.

Τη μέρα που πάτησες για τελευταία φορά τη γη
τίποτα δεν είχε μείνει όρθιο.
Και είναι από τότε που δεν έχω πατρίδα.

Μαρία Σιακαλλή

Üneşi son kez gördüğüngün
tüm renkler gri.

O günden beri üşüyorum ben.

 

Son nefesini aldığın gün

Solmuştu dünya…

Ve o günden beri boğuluyorum ben.

Toprağa son kez bastığın o gün
taş üstünde taş kalmamıştı.
O günden beri de yurdum yok benim.

Maria Siakalli  

Μετάφραση: Μαρία Σιακαλλή και Ταμέρ Οντζιούλ

Tamer Öncül tarafından seçildi.

 

Η Φοινικιά

Είμαι ένα δέντρο, μια φοινικιά

σ’ ένα νεκροταφείο της Μεσαριάς.

Στη σκιά μου είναι θαμμένοι πολλοί πολιτισμοί

τα κόκαλά τους είναι οι ρίζες μου.

Με πλοία που τα κωπηλατούσαν σαράντα σκλάβοι σγουρομάλληδες

με ‘φέρανε απ’ την Αίγυπτο.

Με βάφτισε ένας Έλληνας με σκουλαρίκι,

μου έκανε περιτομή ένας Οθωμανός μπαρμπέρης,

παιδεραστής.  Τις άνοιξες στην Αφροδίτη,

τους χειμώνες στο Ζήνωνα μαθήτευσα.

 

Μπορεί να μην το έχετε καταλάβει

εγώ ήμουν το μοντέλο για τους Λουζινιανούς αρχιτέκτονες.

Μια κληρονομιά από Βενετούς εμπόρους.

είναι αυτή η χαριτωμένη γλώσσα που μιλώ, που αναζητά απόλαυση

Βυζαντινό-Ρωμαϊκή… Μια εφεύρεση των Βρετανών.

 

Αυτό είναι το σύνδρομο της διαθλασμένης μου προσωπικότητας

που προβάλλω.  Από καιρού εις καιρόν

λογαριάζοντας τον εαυτό μου για άνθρωπο, που ψεύδεται πιο πολύ

όταν τον γλείφουν.  Οι παράνοιές μου

ένας ζουρλομανδύας ραμμένος από ρούχο σημαίας

made in Greece, made in Turkey:

 

Βλέπω πόλεμο όταν κοιτάζω το νερό.

Ζενάν Σελτσιούκ

Μετάφραση: Γιώργος Μολέσκης

Επιλογή: Νεσιέ Γιασίν

 

HURMA

Ben ağacım, bir hurma

Mesarya mezarlığında.

Gölgemde gömülü uygarlıkların

kemikleri köklerim.

 

Kırk kıvırcık kölenin kürek çektiği

gemilerle getirildik Mısır’dan.

Küpeli bir Helendi vaftiz babam

sünnetçim, devşirme bir Osmanlı berber

oğlancı. Baharları Aphrodite’in

kışları Zenon’un yanına çırak verildim.

 

Belki farkına varmadınız

modeli bendim, Lusignan mimarların.

Venedikli tüccarlardan miras

bu tatlı dillilik, zevk düşkünlüğü

RomaBizans… İngilizlerin eseri, sergilediğim

 

bölünmüş kişilik sendromları

zaman zaman insan sanışım kendimi

yalandıkça, yalana sarılan. Paranoyalar

bayrak kumaşından dikilen, deli gömleği

made in Greece, made in Turkey:

 

Savaş görüyorum suya bakınca!

Jenan Selçuk

Neşe Yaşın tarafından seçildi.

 

Μεταμεσονύχτιον

Από του ύπνου το παράθυρο

ξεφεύγει ο στίχος

ο μοναχικός.

 

Περιδιαβάζει στην πόλη

ανενόχλητος.

Κάθεται σε παγκάκια

ερωτευμένων,

κλείνει το μάτι

στις μικρές εφημερίδες,

κλεφτά κοιτά

και τις γυμνές φωτογραφίες.

 

Σε σκοραρισμένης αρχοντιάς

μπαλκόνια αναρριχάται

γαντζώνεται σε πέτρες

προμαχώνα

κρύβεται πίσω από

βαρέλια δίχρωμα

κι έπειτα προχωρεί

στου Αγίου Κασσιανού

την αγρυπνία-ίσως ανάψει

ένα κερί, έτσι για την ευλάβεια

της στιγμής-

 

Ο στίχος ο μοναχικός

σε αναζήτηση

του ποιήματος περιδιαβάζει

στην πόλη ανενόχλητος

σφυρίζοντας έναν άηχο σκοπό

κι ύστερα χάνεται

στις διακλαδώσεις ου ονείρου

Αλεξάνδρα Γαλανού

Επιλογή: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου

 

α ´

Μες στον πόλεμον

η μάνα μου εβάσταν με σφιχτά

μες στ’ αγκάλια της τζ̆ι εβούραν.

Εν είσ̆εν νερόν.

Άμαν τζ̆ι εγίνην το κακόν

τζ̆ι ο τόπος εμοιράστηκεν

εστράφηκεν με το καλόν ο τζ̆ύρης μου

τζ̆ι εγύρεψεν να με πιάσει.

Εν τον εκατάλαβα.

Εθώρουν λαλεί η μάνα μου

μες στα μμάθκια του

τον φονιάν

τζ̆ι έκλαια.

Παναγιώτης Νικολαΐδης

Επιλογή: Μαρίνα Αρμεύτη

 

Με αφορμή  τη μέρα ποίησης ρίχνουμε ποιήματα στον Ορίζοντα, ξανά σε όλες τις στήλες του, χωρίς φτιασίδια, δεν τα χρειάζεται η ποίηση, όπως δεν χρειάζεται και κάποια ειδική μέρα η αλήθεια. Ποιήματα για να αναμετρηθούν με το εφήμερο μιας εφημερίδας, με το γύρισμα των σελίδων ένα πρωινό Κυριακής, δίπλα από ειδήσεις, δηλώσεις και ρεπορτάζ, είναι εποχή δύσκολη, είναι εποχή για ποίηση αναρωτιόμαστε κοιτάζοντας γύρω μας και απαντούμε «ναι», χωρίς να μπορούμε να το εξηγήσουμε περισσότερο.

Τα ποιήματα αυτή τη χρονιά επιλέγουν ποιητές από τους οποίους ζητήσαμε να διαλέξουν ένα αγαπημένο ποίημα ή/τρίας, από Κύπρο κατά πρώτο λόγο ή από οποιουδήποτε άλλου θέλουν.

Τα ποιήματα πλαισιώνουν έργα από την ομαδική έκθεση χαρακτικής η οποία ήταν αφιερωμένη στα 25 χρόνια από την ιδρυση του Πρότυπου Εργαστηρίου Χαρακτικής ΕΚΑΤΕ και παρουσιάστηκαν στο περιοδικό Νέα Εποχή  (τεύχος 343/ Χειμώνας 2020)

 

Έργο: Χρήστος Χατζηστυλιανού, Dickinson 5.1