Της
Νίκης Κουλέρμου
Όταν έχεις μια κυβέρνηση βουτηγμένη στη διαπλοκή και στη διαφθορά πώς περιμένεις, κυπριακέ λαέ, να δώσει προτεραιότητα στα μεγάλα ζητήματα που σε απασχολούν και δη στο Κυπριακό και την υπόθεσή του ώστε να φέρει πιο κοντά τις λύσεις που χρειάζονται;
Αντίθετα, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος για την απραξία και την ανικανότητά της να κυβερνήσει, ταμπουρώθηκε πίσω από την πανδημία και δεν κάνει άλλη δουλειά παρά να τροφοδοτεί τα ΜΜΕ με τις αλλεπάλληλες και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις της σε ό,τι αφορά τους περιορισμούς και τα μέτρα… Τεχνηέντως αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα και τα ΜΜΕ -προεξάρχοντος βέβαια του κρατικού καναλιού- αναπαράγουν και παπαγαλίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τα διάφορα μέτρα, τις αντιδράσεις και… οδοφράγματα που στήνονται παντού, πότε καλώς και πότε κακώς, περιορίζοντας ελευθερίες και δικαιώματα στο όνομα του κορονοϊού.
Ένα τέτοιο «οδόφραγμα» και το κορονοπάσο (coronapass), ένα εσωτερικό διαβατήριο χωρίς το οποίο δεν θα μπορείς να μπεις στην, δήθεν, κανονικότητα χωρίς τα sms και τις βεβαιώσεις διακίνησης στην ελεύθερη, ημικατεχόμενη πατρίδα. Αναγκαίο κακό; Αυτή είναι η εύκολη απάντηση, αφού στο μεταξύ σταδιακά ρομποτοποιείται η ζωή μας και προσαρμόζεται στην ελεγχόμενη δράση και αντίδραση που αγγίζει τα όρια της ανελευθερίας και της καταπίεσης. Η «ζωή εν τάφω» συνεχίζεται και ο πολίτης στοχοποιείται για κάθε «ανεπιτυχή» διαχείριση της κατάστασης από τους κυβερνώντες. Το κράτος όζει σήψης από την κακοδιαχείριση και δεν ξέρει ποιον να στήσει στον τοίχο, ποιο να φτύσει, για το ότι πέφτει κάθε τρεις και λίγο, για παράδειγμα, η Πύλη Εμβολιασμού ή γιατί λιποθυμά ο κόσμος την ώρα που αναμένει να εμβολιαστεί… Τον κ. Αναστασιάδη που έταζε από το 2013 ότι θα έστελλε την Κύπρο στο μέλλον με ένα μάτσο νομοσχέδια εκσυγχρονισμού που είχε έτοιμα να εφαρμόσει; Ή τον Υφυπουργό Καινοτομίας που πληρώνεται από το δημόσιο για να εποπτεύει τη δουλειά ενός ιδιώτη για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο; Ή πάλι τον ΔΗΣΥ που από το 1993 έβαζε εμπόδια στον εκσυγχρονισμό του κράτους καταψηφίζοντας τα σχετικά κονδύλια που πρότεινε η κυβέρνηση Βασιλείου; Και στις τρεις περιπτώσεις ο υπεύθυνος είναι το DNA του ΔΗΣΥ και το ότι αυτό το κόμμα έβαζε πάνω από τον τόπο τα κομματικό του μαγαζί…
Στο μεταξύ, ο πολίτης απομακρύνεται από τη δραστήρια, ενεργή παρέμβαση που όφειλε υπό κανονικές συνθήκες, επειδή εκεί τον οδηγεί η ισοπεδωτική εμφάνιση της πολιτικής και των πολιτικών από τα ΜΜΕ-φερέφωνα και παπαγαλάκια των κυβερνώντων. Με εξαίρεση μια δυνατή πλειοψηφία, ένα πλειοψηφικό, ευτυχώς, ρεύμα που διεκδικεί στους δρόμους τη λύση και επανένωση του τόπου, που διεκδικεί το «ως δαμαί» για τη διαφθορά και την αρπαχτή. Μια δυνατή φωνή που στέκεται απέναντι σε διχοτομιστές και διεφθαρμένους που δεν έχει άλλον τρόπο να τους σταματήσει παρά να τους στείλει σπίτι τους, όσο γρηγορότερα μπορεί. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τους στείλει στο σπίτι τους παρά με την αμέσως επόμενη εκλογική αναμέτρηση, στις βουλευτικές εκλογές. Δίνοντας ψήφο στο ΑΚΕΛ-Αριστερά που αντιστέκεται με συνέπεια στη διολίσθηση του Κυπριακού προς τη διχοτόμηση, που αποκαλύπτει και στηλιτεύει τους πρωταγωνιστές της διαφθοράς που με συγκροτημένη πολιτική προσπαθεί να ανεβάσει την Κύπρο εκεί που της αξίζει.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
