Πολιτικές αποφάσεις της ΕΕ στη βάση των δύο μέτρων και δύο σταθμών

Του Νεόφυτου Νεοφύτου

Οι Εποπτικές Αρχές της ΕΕ πραγματοποιούν έρευνες στην Κύπρο για το ενδεχόμενο να φυγαδεύτηκαν €500 εκατ. περίπου από Ρώσους, οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο των κυρώσεων της Κομισιόν σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Πρόκειται για μια είδηση, η οποία μας θυμίζει την κλειστή περίοδο του κουρέματος των καταθέσεων το 2013, όπου μεγιστάνες, φίλοι, κουμπάροι, συμπέθεροι και όσοι είχαν διασυνδέσεις με το Προεδρικό βρήκαν τρόπο και φυγάδευσαν εκατομμύρια και γλίτωσαν από το κούρεμα.

Τότε, όμως, παρά τις προσπάθειες να γνωστοποιηθούν τα ονόματα και οι τράπεζες από τις οποίες φυγαδεύτηκαν παράνομα τα χρήματα, δεν έγινε κατορθωτό, με τις εποπτικές κυπριακές και ευρωπαϊκές Αρχές να επικαλούνται τραπεζικά απόρρητα!

Σήμερα, οι ευρωπαϊκές Αρχές ανησυχούν και ζητούν στοιχεία μέχρι τέλος Μαΐου για τη φυγάδευση περίπου 500 εκατ. ευρώ, τα οποία θεωρούν ως ύποπτες εκροές από Ρώσους. Ακόμη μια κίνηση που επιβεβαιώνει τα δύο μέτρα και δύο σταθμά των Ευρωπαίων εταίρων μας…

Η Κομισιόν συνεχίζει να ασκεί πιέσεις προς την κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ σε ό,τι αφορά τα «χρυσά» διαβατήρια που δόθηκαν σε Ρώσους και Λευκορώσους ολιγάρχες. Ζητά επιτακτικά ανάκληση «χρυσών» διαβατηρίων που δόθηκαν σε Ρώσους και Λευκορώσους, οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο των κυρώσεων της ΕΕ.

Μιλάμε για τους ολιγάρχες, οι οποίοι πριν ξεκινήσει ο πόλεμος της Ουκρανίας είχαν εμπορικές και άλλες συναλλαγές με ευρωπαϊκές και άλλες εταιρείες χωρίς να εγείρεται οποιοδήποτε πρόβλημα!

Επίσης, η Κομισιόν που νοιάζεται για τους Ρώσους και Λευκορώσους δεν νοιάζεται για τους πολυεκατομμυριούχους Σαουδάραβες σεΐχηδες, Μαλαισιανούς, Καμποτζιανούς κ.α. Το πρόβλημα της Κομισιόν είναι μόνο με τους Ρώσους και Λευκορώσους.

Είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό, αφού οι ολιγάρχες αυτοί δεν αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα και διακινούνταν και συνεργάζονταν ελεύθερα σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες.

Η πολιτική απόφαση της Κομισιόν αφορά τη δήμευση ιδιωτικών περιουσιών, κινητής και ακίνητης, χωρίς καμία έρευνα και χωρίς οποιαδήποτε διαδικασία μέσω δικαστηρίων. Αλήθεια, τι γίνεται με την κατοχύρωση της ιδιωτικής περιουσίας, την προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης; Μήπως χρησιμοποιούνται ως «λάστιχο» από τα διάφορα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;