Οι νοµιναλιστές υποστηρίζουν ότι το χρήµα είναι εφεύρηµα και δηµιούργηµα της κρατικής εξουσίας και ότι η αξία του συνολικά καθορίζεται από το ίδιο το κράτος. Bλέπουν έτσι µόνο τις εξωτερικές πτυχές του χρήµατος και συγχύζουν το µέγεθος των τιµών µε το µέτρο της αξίας τους.
Το κράτος µπορεί να καθορίσει το όποιο µέγεθος των τιµών, αποφασίζοντας ποια ποσότητα πολύτιµου µετάλλου θα ληφθεί ως νοµισµατική µονάδα. ∆εν µπορεί όµως να καθορίσει την αξία του νοµισµατικού εµπορεύµατος. Την κυκλοφορία του χρήµατος φυσικά εξυπηρετούν και τα χαρτονοµίσµατα, τα οποία από µόνα τους δεν έχουν αξία. Πίσω λοιπόν από τους ιδανικούς χρηµατικούς υπολογισµούς µέσω των χαρτονοµισµάτων πάντα υπάρχει το πραγµατικό χρήµα.
Μια από τις πιο διαδοµένες αστικές θεωρίες είναι και η ποσοτική αντίληψη του χρήµατος, σύµφωνα µε την οποία η αξία του χρήµατος καθορίζεται από την ποσότητά του που βρίσκεται στην κυκλοφορία. Οι υποστηρικτές αυτής της αντίληψης επιµένουν ότι τα εµπορεύµατα τίθενται σε κυκλοφορία χωρίς τιµή και το χρήµα χωρίς αξία και ότι η τιµή διαµορφώνεται πλήρως µόνο κατά τη διαδικασία της κυκλοφορίας. Άρα µια µάζα χρήµατος απλώς ανταλλάσσεται µε µια µάζα εµπορευµάτων.
Στην πραγµατικότητα όµως το χρήµα, όπως όλα τα εµπορεύµατα, έχει αυτοτελή αξία, η οποία δηµιουργείται πριν τη διαδικασία της κυκλοφορίας και κατά τη διαδικασία της παραγωγής.
Πέραν αυτού, η αξία κάθε εµπορεύµατος υπολογίζεται σε χρήµα πριν τη διαδικασία της κυκλοφορίας. Εποµένως, το χρήµα εκτελεί τη λειτουργία του µέτρου της αξίας πριν ακόµα τη διενέργεια της άµεσης πράξης της αγοραπωλησίας.
Η ποσότητα χρήµατος πλήρους αξίας, που βρίσκεται σε κυκλοφορία, εξαρτάται από την αξία του χρηµατικού εµπορεύµατος, αλλά και από παράγοντες ευρισκόµενους εκτός της κυκλοφορίας του χρήµατος. Κατά την κυκλοφορία χρήµατος πλήρους αξίας το πλεόνασµα χρήµατος που περισσεύει µετατρέπεται σε θησαυρό, ενώ όταν αυξάνεται η ανάγκη για περισσότερο χρήµα, τότε από τον συσσωρευµένο θησαυρό εισρέει και πάλι χρήµα στην κυκλοφορία. Σε µια τέτοια περίπτωση η διακύµανση των τιµών των εµπορευµάτων δεν εξαρτάται από την ποσότητα των µέσων κυκλοφορίας, γιατί η ποσότητα των µέσων κυκλοφορίας πάντα αντιστοιχεί µε την ανάγκη που υπάρχει γι’ αυτά.
Εξίσου λάθος είναι και η ποσοτική αντίληψη του χρήµατος σχετικά µε την κυκλοφορία των χαρτονοµισµάτων, γιατί η αξία που αποτυπώνεται στα χαρτονοµίσµατα καθορίζεται από το συσχετισµό που έχουν αυτά µε την ποσότητα χρυσού, την απαραίτητη για την κυκλοφορία. Έτσι, κατά την κυκλοφορία των χαρτονοµισµάτων ο χρυσός, όπως πάντα, εκπληρώνει τη λειτουργία του µέτρου αξίας.
Aκολουθήστε μας στο Google News
