Πολιτισμός: ο φτωχός συγγενής

Της Ελένης Μαύρου

Οι άνθρωποι της τέχνης και του Πολιτισμού βρέθηκαν προχθές έξω από το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι τέσσερις μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού εξακολουθούν να είναι μετέωροι.

Στις αρχικές ανακοινώσεις μετά το ξέσπασμα της πανδημίας ο Πολιτισμός «ξεχάστηκε», παρά το γεγονός ότι τα περιοριστικά μέτρα είχαν ως αποτέλεσμα και την αναστολή κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητας οδηγώντας στην ανεργία τα περισσότερα μέλη της καλλιτεχνικής κοινότητας. Χωρίς μάλιστα την προοπτική κάποιας στήριξης, αφού οι άνθρωποι αυτοί στην πλειονότητά τους δεν είναι κατοχυρωμένοι, δεν έχουν σταθερή εργασία ή εισόδημα και, δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν καλύπτονταν από τα σχέδια, που έδωσαν τουλάχιστον μιαν ανάσα σε αρκετούς εργαζόμενους.

Τον Απρίλη, μετά τις εκκλήσεις εργαζομένων και φορέων που δραστηριοποιούνται στον Πολιτισμό και αφού είχε προηγηθεί η δέσμη προτάσεων της αντιπολίτευσης, ο αρμόδιος υπουργός παραδέχθηκε ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε να λάβει μέτρα για να στηρίξει τον Πολιτισμό και τους ανθρώπους του… λόγω άλλων προτεραιοτήτων! Στη συνέχεια ανακοίνωσε ένα ειδικό επίδομα €900, για τρεις μήνες, που ασφαλώς και δεν ανταποκρίνεται στην εργασία των ανθρώπων αυτών και δεν καλύπτει τις ανάγκες τους.

Ακόμα και αυτό το επίδομα – ελεημοσύνη όμως δεν έχει δοθεί ακόμα, καταδικάζοντας ολόκληρους κλάδους εργαζομένων σε πραγματική ένδεια.

Είναι γνωστό ότι ο Πολιτισμός δεν είναι στις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης.

Το καταδεικνύει το γεγονός ότι προχθές Παρασκευή δεν βρέθηκε ένας αρμόδιος σε ολόκληρο το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας να παραλάβει την επιστολή των ανθρώπων του Πολιτισμού.

Το καταδεικνύουν τα στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα η Eurostat και αφορούν τις δαπάνες για τον Πολιτισμό στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 2018 η Κύπρος βρίσκεται στην προτελευταία θέση, αφού δαπάνησε μόλις το 50% του μέσου όρου της Ε.Ε. για τον Πολιτισμό.

Το καταδεικνύει χθεσινό δημοσίευμα της «Χαραυγής», σύμφωνα με το οποίο ποσό τριών και πλέον εκατομμυρίων ευρώ που θάπρεπε, σύμφωνα με τη νομοθεσία, να αξιοποιηθεί για τον εμπλουτισμό 91 δημοσίων κτιρίων με έργα τέχνης, βρίσκεται ακόμα στο ψυγείο, ενώ ο αρμόδιος υπουργός… κάνει την πάπια.

Το καταδεικνύει η υποτίμηση από πολλούς του κόπου, της οργάνωσης, του μυαλού και του ταλέντου που υπάρχει πίσω από κάθε καλλιτεχνική δημιουργία -κάθε τραγούδι, κάθε ταινία, κάθε θεατρική παράσταση, πίσω από τα μουσεία, τις πινακοθήκες, τις γκαλερί.

Η επιχορήγηση όμως του θεάτρου, η διοργάνωση εκδηλώσεων από δημόσιους φορείς, η δημιουργία πολιτιστικών χώρων στους οποίους να μπορούν να δημιουργούν οι καλλιτέχνες δεν είναι «βοήθεια» στους ανθρώπους του Πολιτισμού. Είναι επιχορήγηση που απολαμβάνουμε όλοι μας. Γιατί αν δεν υπήρχε αυτή η στήριξη, η τέχνη θα ήταν προσιτή μόνο στους λίγους.

Θυμηθείτε μόνο ότι τις δύσκολες μέρες του εγκλεισμού και της απομόνωσης οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο στράφηκαν στον Πολιτισμό για να αντέξουν, να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι, να αντλήσουν ελπίδα.

Χρειάζεται λοιπόν άμεσα ένα ειδικό πακέτο μέτρων που να καλύπτει το σύνολο της πολιτιστικής δημιουργίας και των δημιουργών και, κυρίως, να στηρίζει δράσεις που θα βοηθήσουν στην επανέναρξη της πολιτιστικής δραστηριότητας.