Πονηστικωμένοι…

Του Τάσου Περδίου

 

 

Στην αρχή απάντησαν ότι δεν υπάρχει συμβατική σχέση και δεν έγινε οποιαδήποτε πληρωμή προς τη σύμβουλο του Υφυπουργού Πολιτισμού. Αφού επέλεξαν να είναι προκλητικοί, τους δημοσιοποιήσαμε το έγγραφο που οι ίδιοι είχαν στείλει και έλεγαν ότι η κα Κυριάκου είναι πρόσωπο επικοινωνίας για θέματα υφυπουργείου. Ο «Πολίτης», καπάκι, έβγαλε στη φόρα email της κα Κυριάκου από το υπηρεσιακό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Υφυπουργείου Πολιτισμού. Αφού είδαν το ρεζιλίκι, επανήλθαν με νέα ανακοίνωση. Τελικά δούλεψε, λέει, στο υφυπουργείο, αλλά μόνο σε δοκιμαστική βάση και χωρίς πληρωμή. Ωσάν και τα υπουργεία είναι κινητά παγωτατζίδικα και πρέπει να δοκιμαστείς αν μπορείς να οδηγείς, να φωνάζεις «παγωτό» και να ξεχωρίζεις τις γεύσεις.

Την Πέμπτη, στην κρατική τηλεόραση, ο άλλος σύμβουλος του Υφυπουργείου Πολιτισμού, Ανδρέας Παράσχος, έλεγε ότι η κα Κυριάκου «είχε ένα πρόστιμο από ένα δικαστήριο» και δεν έκανε όσα έκανε ο Αναστασιάδης με τα «χρυσά» διαβατήρια, τις Σεϋχέλλες και ούτω καθεξής. Τον Ανδρέα Παράσχο ασόβαρο άνθρωπο δεν μπορεί να τον αποκαλέσει κανείς, αλλά εδώ μια έκπτωση στη σοβαρότητα την έκανε. Μα ποιο πρόστιμο, Ανδρέα μου; Κανονική ποινή φυλάκισης ήταν, δεν το άκουσες; Για σοβαρή απάτη. Αν δεν έχεις ενημερωθεί, είσαι εξαίρετος στην έρευνα, ρώτα στη Σκάλα και ξαναμιλάμε.

Όλα αυτά, καπάκι σε άλλα τραγελαφικά που έχουν συμβεί μέσα σε σκάρτες 70 μέρες.  Όπως η 19χρονη σύμβουλος του Υφυπουργού Τουρισμού που την προσέλαβε ως ειδικό σε θέματα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά δεν ήξερε καν ότι είχε προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Και πού είναι το πρόβλημα;» μας είπε δημοσίως κορδώνοντας. Και του την είχε συστήσει άτομο του στενού του περιβάλλοντος. Και δεν γνώριζε καν ότι η μικρή ήταν στο επιτελείο του Προέδρου Χριστοδουλίδη.

Όλα αυτά τα επαναλαμβάνουμε επειδή, δυστυχώς, δείχνουν πια μια σαφή τάση. Η καλύτερη λύση για τον Υφυπουργό Τουρισμού, τον Υφυπουργό Πολιτισμού και όσους πιάστηκαν στα πράσα για τέτοιους διορισμούς, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν ένα απλό «κάναμε λάθος, απολογούμαστε, απολύονται οι σύμβουλοι». Αυτό θα ήταν μια έντιμη στάση και θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή με λίγη κατανόηση για ανθρώπους που βρέθηκαν σε θέσεις που εύκολα μπορεί να σε κάνουν να νομίσεις ότι είσαι ο Ίκαρος. Αντ’ αυτού όμως, τι είδαμε και τι συνεχίζουμε να βλέπουμε, δυστυχώς; Μια απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, με ψέματα, αλαζονεία, φαιδρές δικαιολογίες, νομικίστικα κολπάκια. Τι δείχνει όμως αυτή η στάση; Ότι η νέα κυβέρνηση δεν αποτελείται από νέους και άφθαρτους που ήρθαν καβάλα στο άλογο για να προσφέρουν ανιδιοτελώς και να τραβήξουν τον τόπο από το βούρκο της διαπλοκής και της διαφθοράς στον οποίο τον είχε ρίξει με τα μούτρα ο Νίκος Αναστασιάδης. Αν μη τι άλλο, ο χρόνος ρεκόρ μέσα στον οποίο έγιναν όλα αυτά από την 1η Μαρτίου δείχνει ότι όχι απλώς άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, αλλά ντύθηκε με ακόμα πιο αποκρουστικό τρόπο. Προσωπικά, μου θυμίζουν την κυπριακή λέξη «πονηστικωμένοι». Φάτε να φάμε ώσπου προλαβαίνουμε.  Και αυτό, μετά την τραγικότητα της δεκαετίας Αναστασιάδη, σημαίνει μαύρα μαντάτα για τον τόπο…