Πόσα «success story» μπορούμε να αντέξουμε ακόμα;

Του Γιάννη Κακαρή

 

Διανύουμε την ένατη χρονιά από τότε που πρωτοεκλέγηκε ο Νίκος Αναστασίαδης και φτάνουμε σιγά-σιγά στο τέλος της δεύτερης πενταετίας διακυβέρνησης από τον ΔΗΣΥ, με τον Αβέρωφ Νεοφύτου να ανοίγει τον κύκλο του χορού 13 μήνες πριν τις εκλογές.

Στο πλαίσιο αυτό επιστράτευσε για ακόμη μια φορά το επιχείρημα ότι «για όλα μας τα κακά φταίει το ΑΚΕΛ». Εννιά χρόνια μετά, για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα προσπαθεί να μας πείσει ότι φταίει η αντιπολίτευση. Μάλιστα επαναφέρει το «success story» της δικής τους διακυβέρνησης.

Προφανώς και πρόκειται για ένα «success story», το οποίο όμως δεν αγγίζει την πλειοψηφία του λαού, εργαζόμενους, συνταξιούχους, νέους και άνεργους, αλλά το μεγάλο κεφάλαιο.

Το 2022 βρίσκει την κυπριακή νεολαία με πολύ κόπο να σπουδάζει, να εργάζεται 10-12 ώρες την ημέρα για 700 και 800 ευρώ και το όνειρο για απόκτηση στέγης να έχει γίνει άπιαστο. Οι δε συνταξιούχοι περιμένουν 6-7 μήνες για να λάβουν τις συντάξεις τους. Ανάλογη είναι και η κατάσταση με τα επιδόματα πρόνοιας.

Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται οι μεγαλοντιβέλοπερς με τους μεγαλοδικηγόρους που θησαύρισαν πουλώντας διαβατήρια και πύργους, αλλά και οι τράπεζες που δρουν ανενόχλητες, με κυβερνητικές πλάτες.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, από το 2013 στην Κύπρο η σύνθεση του εθνικού εισοδήματος έχει ανατραπεί στη σχέση του μεριδίου των μισθών με το μερίδιο των κερδών. Από το 56% που ήταν το μερίδιο των μισθών έχει φτάσει στο 46%, ενώ τα εισοδήματα από κέρδη και προσόδους έχουν πάει από το 45% στο 58%.

Αυτό είναι το δικό τους «success story»!

Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ο μόνος Ε/κ ηγέτης που τόλμησε να συζητήσει λύση δύο κρατών. Σε προχθεσινή του συνέντευξη στο ΡΙΚ ο Αβέρωφ Νεοφύτου μασούσε τα λόγια του και αρνείτο να αναφερθεί στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, απλώνοντας προφανώς χέρι συνεργασίας σε απορριπτικούς και ακροδεξιούς.

Δικό τους «success story» είναι το γεγονός πως μετά την κατάρρευση των συνομιλιών η διεθνής κοινότητα μάς καταλογίζει -τουλάχιστον- ίσες ευθύνες με την Τουρκία, ενώ δεν μπορούμε να πείσουμε ούτε για τα βασικά. Αποκορύφωμα του κυβερνητικού «success story» είναι το άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, την ώρα που ο Υπουργός Εξωτερικών έλεγε πως η Τουρκία μπλοφάρει.

Επίσης ευθύνεται για τις ψευδαισθήσεις ότι δήθεν οι πολυμερείς και οι τριμερείς συναντήσεις του Προέδρου προστατεύουν την κυπριακή ΑΟΖ από την τουρκική προκλητικότητα.

Και ποιος ήταν σε όλα αυτά επικεφαλής; Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, που σήμερα προσπαθεί να μας πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει την αλλαγή και το μέλλον.

Και αυτό το «success story» δικό τους είναι! Και σε αυτό βασικοί συντελεστές όλα αυτά τα χρόνια ήταν τόσο ο Αβέρωφ Νεοφύτου όσο και ο Νίκος Χριστοδουλίδης.