Πόσο μακριά είναι η Βενεζουέλα;

Της Ηλέκτρας Σαββίδη

Τα τελευταία γεγονότα στη Βενεζουέλα αποδεικνύουν αυτό που εδώ και καιρό είναι εξόφθαλμο: η χώρα είναι μοιρασμένη στα δύο. Στη μια πλευρά ο συνταγματικός Πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο και στην άλλη ο αυτοανακηρυχθείς Πρόεδρος της αντιπολίτευσης Χουάν Γκουαϊδό.

Αν ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο που τα διεθνή ΜΜΕ, ευρωπαϊκών και κυπριακών μη εξαιρουμένων, αναλύουν την κατάσταση στο Καράκας, θα διαπιστώσουμε μια επιδερμική προσέγγιση.
Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο τα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και σίγουρα η κρίση στη Βενεζουέλα έχει πολλά κοινά στοιχεία με άλλες παρόμοιες κρίσεις της παγκόσμιας νεότερης ιστορίας. Ποια είναι αυτά; Πρώτα από όλα είναι η μάχη ή πιο ορθά ο πόλεμος για έλεγχο των πηγών ενέργειας.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι σε όλες αυτές τις κρίσεις πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι οι ΗΠΑ είναι αυτάρκεις σε πρώτες ύλες, εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε το αλλότριο των προθέσεων και κυρίως τους λόγους εμπλοκής τους στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι περιοχών και χωρών, οι οποίες είναι πλούσιες σε φυσικό και ορυκτό πλούτο. Οι ΗΠΑ θέλουν να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το ποιος και πώς θα πρέπει να διαχειρίζεται τον πλούτο αυτό, το ρυθμό εξόρυξής του και βεβαίως θέλουν να ρυθμίζουν τη διακύμανση της τιμής του στη διεθνή αγορά. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που οι κυβερνήσεις των χωρών με πλούσιο υπέδαφος είναι κατά κανόνα υπό κηδεμονία…

Αν και εκ πρώτης όψεως η περίπτωση της Βενεζουέλας δεν φαίνεται να έχει τίποτα κοινό με την Κύπρο, εντούτοις αν εξετάσουμε τις δύο περιπτώσεις λίγο πιο προσεκτικά ίσως εντοπίσουμε ορισμένες ομοιότητες. Αν οι ενδείξεις και οι προβλέψεις επαληθευτούν, σύντομα η Κύπρος θα φιγουράρει μαζί με τη Βενεζουέλα στις χώρες που στο υπέδαφός τους κρύβουν φυσικό αέριο, ίσως και πετρέλαιο!…

Ένας ανεξάρτητος παρατηρητής θα σημειώσει ότι εδώ και καιρό και ενώ η διαδικασία εντοπισμού κοιτασμάτων βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, η παρουσία των ΗΠΑ στα καθ’ ημάς ενισχύεται. Ολοένα και πιο συχνά βλέπουμε να επισκέπτονται την Κύπρο αντιπροσωπείες από την Ουάσινγκτον -ακόμη και από το Πεντάγωνο.
Οι πιέσεις που ασκούνται πάνω στον τραπεζικό τομέα κι όχι μόνο είναι ασφυκτικές, ο Λευκός Οίκος θέλει να έχει ρόλο και συμμετοχή στις πολυμερείς συμφωνίες που συνάπτει η Κυπριακή Δημοκρατία, το αμερικανικό κεφάλαιο δείχνει αυξημένο ενδιαφέρον για επενδύσεις στην περιοχή μας, ενώ πίσω από τις κλειστές πόρτες οι απαιτήσεις φαίνεται να παίρνουν χαρακτήρα ωμό και ξεκάθαρο.

Τον περασμένο Νοέμβριο, Κύπρος και ΗΠΑ υπέγραψαν από κοινού μια συμφωνία για συνεργασία των δύο χωρών στους τομείς της ασφάλειας και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Ποιοι άραγε είναι οι πραγματικοί σκοποί και στόχοι αυτής της συμφωνίας, της οποίας παρεμπιπτόντως το περιεχόμενο παραμένει ακόμη άγνωστο στο κοινό; Όλα αυτά που απαριθμήσαμε πιο πάνω είναι άραγε τυχαία που γίνονται;
Η Κύπρος εισέρχεται σε μια νέα ιστορική φάση. Από τη σοφία των ηγετών της θα εξαρτηθεί το αν η «ευλογία» που κρύβει το υπέδαφός της θα έχει τα ποθητά οικονομικά και πολιτικά οφέλη για το λαό της ή αν θα εξελιχθεί σε «κατάρα».

Σίγουρα κανείς δεν θέλει να δει και στην Κύπρο εικόνες χάους παρόμοιες με αυτές που είδαμε και βλέπουμε στη Βενεζουέλα και σε άλλες «πλούσιες» χώρες. Μας αρκούν η εκκρεμότητα στο Κυπριακό, τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και η οικολογική καταστροφή, δεν χρειάζεται να μπούμε σε νέες περιπέτειες με απρόβλεπτες συνέπειες…

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy