«Δεν ζητάμε τίποτα, ζητάμε μόνο να μας επιτραπεί να ζήσει ο κουβανικός λαός. Του αξίζει να ζει καλύτερα χωρίς αποκλεισμό».
Αυτή ήταν η δραματική κατάληξη της δήλωσης του πρέσβη της Κούβας στην Κύπρο, Άνχελ Γκουστάβο Σουάρε, όταν ρωτήθηκε, στο πλαίσιο εκδήλωσης του Κυπρο-κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας, με αφορμή την εκδήλωση για τα έξι χρόνια από το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, για τις επιπτώσεις του πολύχρονου αποκλεισμού που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στο νησί της Καραϊβικής, την Κούβα.
Ο ίδιος σημειώνει ότι περισσότερο από το 80% του σημερινού πληθυσμού της Κούβας γεννήθηκε κάτω από την πολιορκία και τις επιπτώσεις του αποκλεισμού.
Στις 3 Νοεμβρίου, για 30κοστή φορά, η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, είπε όχι στην απάνθρωπη, γενοκτονική και εγκληματική πολιτική του αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας. 185 χώρες ψήφισαν υπέρ της Κούβας απαιτώντας τον τερματισμό αυτής της μονομερούς πολιτικής της αμερικανικής κυβέρνησης εναντίον του λαού της Κούβας, μόνο και μόνο λόγω της επιλογής ενός διαφορετικού πολιτικού συστήματος. Όπως ανέφερε ο κ. Άνχελ Γκουστάβο Σουάρε, «ο αποκλεισμός είναι μια προμελετημένη πράξη οικονομικού πολέμου με σκοπό την αποτροπή του οικονομικού εισοδήματος στη χώρα, την καταστροφή της ικανότητας της κυβέρνησης να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού, να καταρρεύσει την οικονομία και να δημιουργήσει μια κατάσταση ακυβερνησίας, όπως προτάθηκε το 1960 από τον Υφυπουργό Εξωτερικών Mallory, για να προκαλέσει απογοήτευση και αποθάρρυνση… να μειώσει τους μισθούς… να προκαλέσει πείνα, απόγνωση και ανατροπή της κυβέρνησης».
Το 2019 ο αποκλεισμός κλιμακώθηκε σε μια ακραία διάσταση, πιο σκληρή και απάνθρωπη, για να προκληθεί σκόπιμα η μεγαλύτερη δυνατή ζημιά στις κουβανικές οικογένειες.
Τους πρώτους 14 μήνες της διακυβέρνησης του Προέδρου Τζο Μπάιντεν οι ζημιές που προκλήθηκαν από τον αποκλεισμό έφτασαν τα 6.364 εκατομμύρια δολάρια, περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα. Μεταξύ Αυγούστου 2021 και Φεβρουαρίου 2022 σημείωσαν ρεκόρ, μόνο για επτά μήνες, 3.806 εκατομμυρίων δολαρίων.
Σε περισσότερα από 60 χρόνια από την επιβολή του αποκλεισμού, οι συσσωρευμένες ζημιές φτάνουν τα 154 δισεκατομμύρια 217 εκατομμύρια δολάρια σε τρέχουσες τιμές. Επομένως θα πρέπει να αναρωτηθούμε πώς θα ήταν η Κούβα σήμερα αν δεν υπήρχε ο αποκλεισμός. Τι φοβούνται οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ; Δεν είναι ο αποκλεισμός η μεγαλύτερη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει υπάρξει ποτέ;
Η απάνθρωπη μεταχείριση της Κούβας εν μέσω πανδημίας
Ο Κουβανός πρέσβης περιγράφει μια εικόνα απάνθρωπης μεταχείρισης από μέρους των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19. Ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ χορήγησε προσωρινές ανθρωπιστικές εξαιρέσεις σε χώρες που έπεσαν θύματα των μονομερών καταναγκαστικών της μέτρων και άλλων κυρώσεων, η Κούβα δεν ήταν σε αυτή τη λίστα. Η πανδημία χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο πολιτικής πίεσης. «Γιατί οι Κουβανοί αποκλείστηκαν από αυτήν την προσωρινή ανθρωπιστική βοήθεια;» διερωτάται και δίνει συγκεκριμένα δείγματα αυτής της απάνθρωπης μεταχείρισης:
– Οι δυσκολίες και οι καθυστερήσεις στην άφιξη ιατρικών προμηθειών και εξοπλισμού, που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ιδιαίτερα για την εκβιομηχάνιση των κουβανικών εμβολίων.
– Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπόδισαν την Κούβα ακόμη και να αποκτήσει ιατρικό οξυγόνο σε τρίτες χώρες. Όταν ο αποκλεισμός εμπόδισε την προμήθεια πνευμονικών αναπνευστήρων, η Κούβα ανέπτυξε την εθνική της παραγωγή με τα δικά της πρότυπα.
Η Κούβα είναι μια χώρα αλληλεγγύης και ακόμη και στη χειρότερη στιγμή της πανδημίας και παρά τους περιορισμένους πόρους της, συνεργάστηκε στέλνοντας 58 ιατρικές ταξιαρχίες σε 42 χώρες και εδάφη, οι οποίες προστέθηκαν στους περισσότερους από 28.000 επαγγελματίες υγείας που εκείνη την ώρα παρείχαν υπηρεσίες σε 59 έθνη.
Τεράστιοι κίνδυνοι για την υγεία των παιδιών
Ο αποκλεισμός είχε επίσης άμεσες επιπτώσεις στην εθνική παραγωγή αντιβιοτικών, αναλγητικών, υποτασικών φαρμάκων, θεραπειών για τον καρκίνο και τις καρδιακές παθήσεις και άλλων βασικών φαρμάκωνα που ήταν προηγουμένως διαθέσιμα σε τόσο μεγάλη κλίμακα στα νοσοκομεία και τα φαρμακεία. Με αποτέλεσμα, όπως λέει ο Κουβανός πρέσβης, «τα παιδιά των Κουβανών με παθήσεις αμφιβληστροειδούς και γλαυκώματος να μην μπορούν να βασίζονται στο σύστημα λέιζερ της αμερικανικής εταιρείας IRIDEX CORPORATION για τις θεραπείες τους. Οι περιπτώσεις που εξελίσσονται σε πιο σοβαρές μορφές διατρέχουν τον κίνδυνο να τυφλωθούν.
Τα παιδιά μας δεν μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν βιολογικές καρδιακές βαλβίδες κατασκευής των ΗΠΑ. Κατά τη γέννηση, τα μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις ανοιχτού θώρακα, επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμοι καθετήρες χαμηλού διαμετρήματος που διατίθενται στην αγορά από εταιρείες των ΗΠΑ, όπως η BOSTON SCIENTIFIC.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει κανέναν τρόπο να δικαιολογήσει, σε καμία περίπτωση, μια πολιτική που στερεί από τα παιδιά της Κούβας με καρκίνο να λαμβάνουν την κατάλληλη χημειοθεραπεία. Το κατόρθωμα της σωτηρίας και της διατήρησης της ζωής εν μέσω τέτοιων δύσκολων συνθηκών μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την κυβερνητική και συλλογική προσπάθεια του λαού μας εδώ και δεκαετίες να οικοδομήσει ένα ισχυρό σύστημα επιστήμης και υγείας, με βαθύ ανθρωπιστικό χαρακτήρα και υψηλή ποιότητα, προσβάσιμο σε όλους τους Κουβανούς, χωρίς κόστος».
Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει λάβει μέτρα για να προσαρμόσει ορισμένους από τους παράλογους περιορισμούς στις πτήσεις των ΗΠΑ προς την Κούβα, την αποστολή εμβασμάτων και τις προξενικές διαδικασίες. Πρόκειται για θετικές ενέργειες, αλλά πολύ περιορισμένης έκτασης και εφαρμογής. Δεν τροποποιούν με κανέναν τρόπο την πολιτική ή τα οικονομικά, εμπορικά ή χρηματοοικονομικά μέτρα.
Ο εξαιρετικά αυστηρός αποκλεισμός εξακολουθεί να είναι το κεντρικό στοιχείο που καθορίζει την πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Κούβας.
«Η κουβανική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να προχωρήσει προς μια καλύτερη κατανόηση με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών και να αναπτύξει πολιτισμένες και συνεργατικές σχέσεις, στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και χωρίς να υπονομεύεται η κυριαρχία μας», δηλώνει ο κ. Άνχελ Γκουστάβο Σουάρε και εκφράζει την ίδια ώρα την ευγνωμοσύνη της χώρας του για τη διεθνή αλληλεγγύη που εκφράστηκε προς τη χώρα. Ειδικότερα, ευχαρίστησε τα μέλη του Κυπρο-κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας που για 30 χρόνια στηρίζουν τον κουβανικό λαό. «Δεν ζητάμε τίποτα, ζητάμε μόνο να μας επιτραπεί να ζήσει ο λαός μας. Ο κουβανικός λαός αξίζει να ζει καλύτερα χωρίς αποκλεισμό».
Ακολουθήστε το dialogos.com.cy, στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy.