Πρόκληση από το Κίεβο

Ο νόμος «για απελευθέρωση εδαφών» πυκνώνει τα σύννεφα του πολέμου.

Πριν από λίγες βδομάδες στην Ουκρανία τέθηκε σε εφαρμογή «ο περί απελευθέρωσης του Ντονμπάς» νόμος ή πιο απλά ο «περί πολέμου νόμος». Με βάση τον νέο αυτό νόμο οι στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας, που είναι παραταγμένες στην εμπόλεμη ζώνη της νοτιοανατολικής Ουκρανίας, αποκτούν αυξημένες εξουσίες και δικαιώματα. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι στρατιωτικοί ηγέτες θα έχουν πλέον την ευχέρεια εκτός από πρωτοβουλίες στρατιωτικού χαρακτήρα να προβαίνουν και σε ενέργειες που αφορούν και επηρεάζουν τη ζωή των κατοίκων της περιοχής. Για παράδειγμα θα μπορούν, αν το κρίνουν χρήσιμο ή αναγκαίο για την εξυπηρέτηση του υπέρτατου τους στόχου, να επιτάσσουν σπίτια, αυτοκίνητα, περιουσίες πολιτών, όπως επίσης και μέσα μαζικής συγκοινωνίας.

Εξόφθαλμα η νέα αυτή νομοθεσία οδηγεί σε περαιτέρω όξυνση της κατάστασης στη διαφιλονικούμενη περιοχή του Ντονμπάς. Επιπλέον με την υπογραφή του «περί απελευθέρωσης νόμου», ο Πρόεδρος Ποροσένκο ουσιαστικά διέγραψε τελειωτικά τις πρόνοιες της ειρηνικής συμφωνίας του Μινσκ. Πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι μετά την εξέλιξη αυτή είναι άσκοπο να γίνεται έστω αναφορά στις προοπτικές διαλόγου μεταξύ του Κιέβου και της ηγεσίας του Ντονμπάς με στόχο την αποκλιμάκωση της έντασης. Αντίθετα, ο νόμος «του πολέμου» λύνει εντελώς τα χέρια των ακραίων δυνάμεων, οι οποίες μπορούν τώρα να προχωρήσουν με αμιγώς στρατιωτικά μέσα στην εφαρμογή των σχεδίων τους για επανάκτηση των εδαφών που ελέγχονται από τις φιλορωσικές δυνάμεις.

Στον αντίποδα, η Μόσχα εκφράζει την ελπίδα ότι οι δυτικοί σύμμαχοι του Κιέβου θα προσπαθήσουν να συνετίσουν την ηγεσία της Ουκρανίας και να αποτρέψουν ενέργειες που θα οδηγήσουν το λαό της χώρας σε νέες περιπέτειες, θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Ευρώπης. Ωστόσο οι «προστάτες» του Κιέβου από ό,τι φαίνεται όχι μόνο δεν σκοπεύουν να υιοθετήσουν τις ρωσικές παραινέσεις, αλλά αντίθετα δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για την υιοθέτηση του νομοσχεδίου που κλιμακώνει την ένταση. Σε συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο «Σβαμπότα» του Κιέβου στα τέλη Ιανουαρίου και πριν ακόμη υιοθετηθεί ο σχετικός νόμος, ο ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουκρανία, Κουρτ Βόλκερ, εκτίμησε ότι το νομοσχέδιο θα «βάλει τάξη» στις πολεμικές επιχειρήσεις. Μέχρι τώρα, σημείωσε, «οι ενέργειες του Κιέβου στην περιοχή είχαν το χαρακτήρα αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων. Τώρα θα είναι προσπάθεια για υπεράσπιση της χώρας».

Χωρίς αμφιβολία ο νέος νόμος εξυπηρετεί τους Αμερικανούς. Από τη μια η διένεξη στην Ουκρανία αποκαλείται διεθνές πρόβλημα και όχι διαμάχη εντός των συνόρων της χώρας, και από την άλλη η Ρωσία χαρακτηρίζεται “επιθετική” χώρα. Επιπλέον, οι ενέργειες του ουκρανικού στρατού στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας θα έχουν το μανδύα απελευθερωτικών επιχειρήσεων, εξέλιξη που θα δώσει την ευκαιρία στην Ουάσινγκτον να δημιουργήσει συνθήκες πολέμου στα σύνορα της Ρωσίας, εξαπολύοντας ταυτόχρονα κι έναν επικοινωνιακό «πόλεμο» κατά του Κρεμλίνου. Η κορύφωση της αντιπαράθεσης προσφέρει επίσης άλλοθι στις ΗΠΑ για την προμήθεια σύγχρονου οπλισμού στην Ουκρανία.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η νέα κατάσταση πραγμάτων που δημιουργείται στα Ν.Α. της Ουκρανίας αποτελεί αφορμή για υλοποίηση των σχεδίων του ΝΑΤΟ για ενίσχυση των δυνάμεων της συμμαχίας στην ανατολική Ευρώπη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι ΗΠΑ παρουσιάζονται να στηρίζουν σθεναρά την πρόταση του τέως Γ.Γ. του ΝΑΤΟ και νυν συμβούλου του Προέδρου της Ουκρανίας, Άντρες Φογκ Ρασμούσεν, για ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας με την Ουκρανία. Μάλιστα για την προώθηση της ιδέας αυτής, οι Αμερικανοί δυνατόν να επιχειρήσουν να δώσουν τη δική τους ερμηνεία ή ακόμη και να παραβλέψουν τις σχετικές πρόνοιες του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Ακολουθώντας το δόγμα Τραμπ “America first” η Ουάσινγκτον αρνείται να συζητήσει εναλλακτικές λύσεις, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να επιβάλει τη δική της θεώρηση πραγμάτων τόσο στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, όσο και ανάμεσα στους πολιτικούς της συμμάχους στην Ευρώπη.

Ηλέκτρα Σαββίδη