Πρόληψη και καταπολέµηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας

Η βία κατά των γυναικών είναι ένα φαινόµενο που, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.

Ουσιαστικά µε το ψήφισµα δίνεται η συγκατάθεση για την ολοκλήρωση της προσχώρησης της ΕΕ στη Σύµβαση του Συµβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέµηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, τη γνωστή ως Σύµβαση της Κωνσταντινούπολης.

Η έγκριση της κύρωσης της Σύµβασης έγινε σε δύο ξεχωριστές ψηφοφορίες: στην πρώτη, που αφορά τα θεσµικά όργανα και τη δηµόσια διοίκηση της Ένωσης, 472 ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ, 62 κατά και 73 απείχαν, ενώ στη δεύτερη, που αφορά τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις, το άσυλο και τη µη επαναπροώθηση, 464 ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ, 81 κατά και 45 απείχαν.

Η Σύµβαση είναι το πρώτο διεθνές κείµενο που ορίζει νοµικά τη βία κατά των γυναικών και θεσπίζει ένα ολοκληρωµένο πλαίσιο νοµικών και πολιτικών µέτρων για την πρόληψη της βίας αυτής, τη στήριξη των θυµάτων και την τιµωρία των δραστών. Η ΕΕ υπέγραψε τη Σύµβαση στις 13 Ιουνίου 2017 και τον Σεπτέµβριο του 2022, υπογράφηκε από όλα τα κράτη-µέλη της ΕΕ και κυρώθηκε από 21 από αυτά. Οι Βουλγαρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία και Σλοβακία δεν έχουν ακόµη κυρώσει τη Σύµβαση.

Η Σύµβαση αναγνωρίζει τη βία κατά των γυναικών ως µορφή διάκρισης αλλά και ως παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Ορίζει και ποινικοποιεί διάφορες µορφές βίας κατά των γυναικών, περιλαµβανοµένης της ψυχολογικής βίας, της καταδίωξης, της σωµατικής βίας, συµπεριλαµβανοµένου του βιασµού, του αναγκαστικού γάµου, του ακρωτηριασµού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, της αναγκαστικής άµβλωσης, της αναγκαστικής στείρωσης και της σεξουαλικής παρενόχλησης.

Η Σύµβαση υποχρεώνει τα µέρη να επενδύσουν στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση ειδικών και σε προγράµµατα θεραπείας για τους δράστες. Προστατεύει τα θύµατα υποχρεώνοντας τα κράτη να δηµιουργήσουν υπηρεσίες υποστήριξης και να εφαρµόσουν συναφείς, ολοκληρωµένες και συντονισµένες πολιτικές.

Παρόλο που η Σύµβαση δεν προσεγγίζει τα ζητήµατα ακριβώς µε τον τρόπο που η Αριστερά προβάλλει, πράγµα που δεν περιµέναµε ούτως ή άλλως, προσφέρει εργαλεία στο γυναικείο κίνηµα που δεν είναι αµελητέα.

Αριστερά: Θα συνεχίσουν να υπάρχουν θύµατα, αλλά δεν τα παρατάµε

Η ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Eugenia Rodríguez Palop, σηµείωσε στη διάρκεια της συζήτησης ότι: «Σήµερα ξεκινά ένα µονοπάτι που δεν πρέπει να έχει επιστροφή. Φτάνουµε αργά στις ζωές πολλών γυναικών, σε εκείνες που δολοφονούνται, βιάζονται, ξυλοκοπούνται, κακοµεταχειρίζονται, εγκαταλείπονται, εκείνων που αφήνουµε µόνες, εντός και εκτός των συνόρων µας. Αν και η επικύρωση έχει περιορισµένο εύρος δράσης, σε αυτό το πεδίο εφαρµογής η Σύµβαση θα είναι δεσµευτική, ακόµη και για τα κράτη που έχουν αρνηθεί να την επικυρώσουν. Θα συνεχίσουν, όµως, να υπάρχουν θύµατα πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, αλλά δεν τα παρατάµε. Γι’ αυτό και θα εγκρίνουµε την Οδηγία».

Η ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Malin Björk, συµπλήρωσε ότι «οι αντίπαλοι εδώ στον πάγκο της Δεξιάς µάς ανάγκασαν να κάνουµε αυτό το βήµα. ∆εν ενδιαφέρονται για τα δικαιώµατα των γυναικών. Θέλουν απλώς να περιορίσουν τις ζωές µας, το δικαίωµα στην ελευθερία επιλογής πάνω στο σώµα µας, το δικαίωµα στην άµβλωση, στον έλεγχο των γεννήσεων, το δικαίωµα στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία. ∆εν θα σας αφήσουµε να µας σταµατήσετε».

Με τη σειρά της η ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Έλενα Κουντουρά, τόνισε ότι «η κύρωση της Σύµβασης είναι ένα κρίσιµο βήµα για την προστασία των δικαιωµάτων των γυναικών και των θυµάτων βίας σε ολόκληρη την Ε.Ε. Είναι µια µεγάλη νίκη των προοδευτικών δυνάµεων απέναντι στη συντήρηση και την οπισθοδρόµηση και οφείλουν τα έξι κράτη-µέλη που δεν το έχουν κάνει ακόµα να επικυρώσουν τη Σύµβαση χωρίς καθυστέρηση».

Από µέρους της η ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Σάντρα Περέιρα, επεσήµανε ότι «εξακολουθούν να υφίστανται διαρθρωτικά φαινόµενα βίας κατά των γυναικών που απαιτούν συγκεκριµένα, αρθρωµένα και ολοκληρωµένα µέτρα πρόληψης, προστασίας και εξάλειψης. Η προσχώρηση στη Σύµβαση της Κωνσταντινούπολης είναι ένα σηµαντικό βήµα για την πρόληψη και την καταπολέµηση όλων των µορφών βίας κατά των γυναικών και ένα βήµα προς την υιοθέτηση µιας σοβαρής δέσµευσης από τα κράτη να θέσουν τέλος σε αυτή τη βία κατά των γυναικών, νοµικά και στη ζωή, και αυτή η δέσµευση δεν µπορεί να περιµένει. Ούτε τα δικαιώµατα των γυναικών».