Προσηλωμένοι στις ιδεολογικές τους εμμονές

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο με τις πράξεις και τις παραλείψεις του έγειρε την πλάστιγγα των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των εργοδοτών με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να αμείβονται με μισθούς πείνας, επικαλείται τώρα το σύστημα εργασιακών σχέσεων για να δικαιολογήσει την κωλυσιεργία του στη λήψη μέτρων για στήριξη των εργαζομένων από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις των εργοδοτών.

Σχολιάζοντας τις προτάσεις τις οποίες κατέθεσε το ΑΚΕΛ για στήριξη των εργαζομένων –όπως η προώθηση νομοθετικών ρυθμίσεων ώστε οι βασικοί όροι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων να καθίστανται υποχρεωτικοί διά νόμου για τις επιχειρήσεις του κλάδου και η θεσμοθέτηση μηχανισμού μέσα από τον οποίο θα καθορίζονται ελάχιστοι μισθοί και ωφελήματα για όσους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις– το Υπουργείο Εργασίας ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι «εδώ και δεκαετίες ο καθορισμός όρων εργοδότησης (μισθός και άλλα ωφελήματα) γίνεται μέσα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και στηρίζεται στην τριμερή συνεργασία», καθώς και ότι ο «καθορισμός όρων εργοδότησης μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων χωρίς τη συναίνεση των κοινωνικών εταίρων θα διαφοροποιήσει τελικά το σύστημα εργασιακών σχέσεων».

Είναι τουλάχιστον προκλητικό το γεγονός ότι το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο διέλυσε τα ωράρια εργασίας με τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, επικαλείται τώρα τις εργασιακές σχέσεις για να δικαιολογήσει την κωλυσιεργία του (ή/και την άρνησή του) για λήψη μέτρων στήριξης των εργαζομένων.

Είναι προκλητικό και εκνευριστικό το γεγονός ότι το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο με τη στάση του οδήγησε στην εργαλειοποίηση των λεγόμενων «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης ως μέσου εκμετάλλευσης και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, ισχυρίζεται ότι ο καθορισμός όρων εργοδότησης μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων θα διαφοροποιήσει το σύστημα εργασιακών σχέσεων.

Είναι υποτιμητικό για τη νοημοσύνη της κοινωνίας το γεγονός ότι το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο ανέτρεψε ακόμη και δικές του αποφάσεις για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργοδοτών σε βάρος των εργαζομένων, όπως οι περιπτώσεις με την υπηρεσία επιθεωρητών και τα ταμεία προνοίας, προσπαθεί τώρα να βρει προφάσεις για να δικαιολογήσει τη μη στήριξη των εργαζομένων.

Είναι πιο έντιμο να παραδεχθεί το Υπουργείο Εργασίας ότι οι πράξεις και οι παραλείψεις του σχετίζονται με τις ιδεολογικές εμμονές του ΔΗΣΥ. Εξάλλου, η κοινωνία το έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα εργασιακά θέματα. Με τον ίδιο τρόπο πολιτεύεται η κυβέρνηση και στα υπόλοιπα θέματα, όπως στις εκποιήσεις, τη στήριξη των τραπεζών, τις περικοπές από τους τομείς της υγείας και της παιδείας κτλ. Για τον ίδιο λόγο ξεπούλησε τον Συνεργατισμό, φορτώνοντας ζημιές δισεκατομμυρίων στους πολίτες. Για τον ίδιο λόγο επαναφέρει συχνά τα θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Για τον ίδιο λόγο έγιναν τα ρεζιλίκια με τα «χρυσά» διαβατήρια. Γιατί ο ΔΗΣΥ πάντα βάζει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου πάνω απ’ όλα.