Προτάσεις Νόμου ΑΚΕΛ: Αναγκαίο να ψηφιστούν, ακόμα πιο αναγκαίο να εφαρμοστούν

Της Μαρίας Πελεκάνου*

Πολύ συγκεκριμένα, συγκροτημένα, κυρίως με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης προς τον κυπριακό λαό ως ΑΚΕΛ καταθέσαμε μια σειρά νομοθετικών προτάσεων στη Βουλή, μέσω των οποίων η προσπάθεια είναι στοχευμένα να επιλυθεί το μεγάλο πρόβλημα, του οποίου η έκρηξη αναμένεται να ξεσπάσει τους επόμενους μήνες. Αυτό των εκποιήσεων.

Ούτε η προστασία της κύριας κατοικίας ούτε της επαγγελματικής στέγης είναι μια εύκολη υπόθεση, στην οποία ο οποιοσδήποτε μπορεί να νομοθετήσει εάν πρώτα δεν έχει καθορίσει τις βασικές αρχές που θα καθοδηγούν την προσπάθεια και θα διέπουν τη φιλοσοφία του τελικού αποτελέσματος. Οπωσδήποτε δε, η προσπάθεια γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, επίπονη και πολύπλοκη όταν η εφαρμογή της προστασίας επείγει να εφαρμοστεί σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης. Είναι δε, ισχυρίζομαι, πολύ πιο εύκολο και ανώδυνο, για όσους δεν θέλουν να βάλουν το χέρι τους στη φωτιά να επικαλούνται το μνημόνιο, την οικονομική κρίση, ώστε και πάλι να κρύψουν τη λειψή βούλησή τους.

Εφτασε όμως η ώρα να μετρηθούν τα επιχειρήματα τής κάθε πλευράς και να κριθεί η βαρύτητα της σοβαρότητας της καθεμιάς. Και έφτασε η ώρα, όχι γιατί πρόκειται για την πολιτική αναμέτρηση μεταξύ αντιπάλων, αλλά διότι η εφαρμογή του νομοθετήματος, όπως φτάνει από την κυβέρνηση, αυτόματα σημαίνει ότι βγαίνουν από τα συρτάρια του Κτηματολογίου 10.000 υποθέσεις ακινήτων που εκκρεμούν προς εκποίηση. Γιατί έφτασε η ώρα που η φτωχοποίηση του λαού μας δεν θα μετριέται μόνο από τα κοινωνικά παντοπωλεία, αλλά από τα καταφύγια που θα χρειαστούν για να φιλοξενηθούν οι άστεγοι. Υπερβολή; Αποκλείεται. Η μοναδική υπερβολή που ακούστηκε, γράφτηκε και υπερασπίστηκαν ήταν η «δέσμευση» πως θα γλιτώναμε το κούρεμα καταθέσεων.

Ποιες είναι, λοιπόν, οι βασικές αρχές των οποίων η αναμέτρηση έχει πάρει την αντίστροφη μέτρηση, που ξεπερνούν το επίπεδο των ισχυρισμών και αποδεικνύουν μια σκληρή πραγματικότητα; Την πραγματικότητα, δηλαδή, ενός συστήματος που κανένα πρόβλημα δεν έχει εάν οι πολίτες του είναι έξω στους δρόμους ως άστεγοι, αλλά την ίδια ώρα έχει τεράστιο πρόβλημα όταν βγαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.

Είναι η αρχή, λοιπόν, της ανάγκης να προστατευτεί ο κόσμος που αποδεδειγμένα έχει πληγεί από την κρίση και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, όπως είναι η πρόταση του ΑΚΕΛ Vs της αρχής να διασωθούν οι τράπεζες που οι ίδιες προκάλεσαν την κρίση, ανεξαρτήτως τιμήματος για την κοινωνία. Μακάρι το τελευταίο να ήταν επιχείρημα μόνο για να προκαλέσει˙ δυστυχώς είναι αυτό που χρησιμοποιούν οι εκπρόσωποι του Υπ. Οικονομικών (π.χ. σε συνεδρία στις 23/03/2015) και καταγράφουν στο προοίμιο του νόμου που καλούν τη Βουλή να ψηφίσει. Πρωτάκουστο˙ πλέον η προστασία των τραπεζών υπερέχει των πολιτών. Ο Γενικός Εισαγγελέας που έλεγξε τα νομοσχέδια, την ίδια στιγμή δεν έπρεπε να διαφυλάττει το κράτος δικαίου;

Επί της ουσίας, το ΑΚΕΛ επιδιώκει να προστατευτούν αυτοί που αποδεδειγμένα πλήγηκαν από την κρίση από το 2009 και εντεύθεν, τα εισοδήματά τους μειώθηκαν δραματικά, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε οφειλές τους αποδεδειγμένα, η αξία της κατοικίας ή επαγγελματικής στέγης και η οφειλή τους δεν ξεπερνά τις €350.000. Ενώ επιπρόσθετα προστατεύεται ο εξοπλισμός του επαγγελματικού υποστατικού, ως αναγκαίος για να διατηρηθεί η επιχείρηση. Δεν προστατεύονται λοιπόν όλοι, όπως με πολύ λαϊκισμό ορισμένοι προσπαθούν να πείσουν.

Επί της ουσίας τα νομοσχέδια κυβέρνησης – Τρόικας αναγνωρίζουν μόνο την ανάγκη να σωθούν οι τράπεζες. Και πιθανώς αυτή η διαπίστωση να είναι αρκετή για να μην γραφτεί οτιδήποτε άλλο. Για τους λόγου του αληθές, όμως, παραθέτουμε αυτούσια αποσπάσματα από τα νομοσχέδια: «προστασία της κύριας κατοικίας, όπου είναι εφικτό», όχι πάντα, ούτε δε θα γίνει ιδιαίτερη προσπάθεια. Οι εγγυητές μετατρέπονται σε πρωτο-οφειλέτες -ακόμα μια αρνητική πρωτοτυπία.

Πού τελικά θα γείρει η πλάστιγγα στις 2 Απριλίου; Ερώτημα που απαντάται μόνο από αυτούς που κρύβονται πίσω από τα φτιασιδώματα, τα οποία μόνο αυτοί εκλαμβάνουν ως επιτυχίες.

*Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας
ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις