Προτεραιότητα για την ΠΑΣΥΚΙ η  διαφύλαξη της βιωσιµότητας των νοσηλευτηρίων και του ΓεΣΥ

Η διαφύλαξη της βιωσιµότητας των δηµοσίων νοσηλευτηρίων και κατ’ επέκταση του Γενικού Συστήµατος Υγείας (ΓεΣΥ) είναι προτεραιότητα για την ΠΑΣΥΚΙ, που καλεί την ίδια ώρα τόσο τον Οργανισµό Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας (ΟΚΥπΥ) όσο και τον Οργανισµό Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) να προχωρήσουν σε συγκεκριµένες πράξεις, ώστε αυτό που λέγεται αρκετά συχνά, πως τα δηµόσια νοσηλευτήρια είναι η ραχοκοκαλιά, του Συστήµατος Υγείας, να αποκτήσει και περιεχόµενο.

Το συγκεκριµένο µοντέλο διοίκησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων αποτυγχάνει. Σε περίπτωση, δε, που συνεχίσει χωρίς διορθωτικές αλλαγές, η βιωσιµότητα των δημοσίων νοσηλευτηρίων θα κινδυνεύσει.

 

Ο βασικός στόχος των µεταρρυθµίσεων της Υγείας είχε να κάνει µε την παροχή ποιοτικότερων υπηρεσιών υγείας προς τους ασθενείς, σηµειώνει ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΚΙ Σωτήρης Κούµας. Ωστόσο αυτό που βιώνει η ιατρική κοινότητα στα νοσοκοµεία είναι ότι το συγκεκριµένο µοντέλο διοίκησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων, έτσι όπως τέθηκε σε εφαρµογή µέσω της νοµοθεσίας για ίδρυση του ΟΚΥπΥ, αποτυγχάνει. Σε περίπτωση, δε, που συνεχίσει χωρίς διορθωτικές αλλαγές, τόσο η βιωσιµότητα των δημοσίων νοσηλευτηρίων θα κινδυνεύσει, αλλά κατ’ επέκταση και η βιωσιµότητα του ΓεΣΥ, τουλάχιστον µε τη φιλοσοφία που έχει ψηφιστεί και εφαρµόζεται, δηλαδή την ισότιµη και καθολική πρόσβαση.

Κίνδυνος να χαθεί η εµπειρογνωµοσύνη που αποκτήθηκε στα δηµόσια νοσηλευτήρια

«Είναι άποψή µας ότι εκτός από το οικονοµικό µοντέλο, θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη και οι συνιστώσες παράµετροι τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Παράµετροι που καθορίζουν αυτό που ονοµάζουµε ποιοτικές και ασφαλείς υπηρεσίες υγείας. Στη συνέχεια θα µπορούσαν να καθοριστούν οι ανάγκες και προτεραιότητες για εισαγωγή υπηρεσιών που δεν προσφέρονταν και παράλληλα εκσυγχρονισµού και βελτίωσης των υφιστάµενων στα πλαίσια ενός σφαιρικού συντονισµού.

Στην πράξη αυτό δεν συνέβη, παρόλες τις προειδοποιήσεις της ΠΑΣΥΚΙ, µε χαρακτηριστικό παράδειγµα τη µεγάλη φυγή ιατρών από τα δημοσία νοσηλευτήρια µε κίνδυνο η εµπειρογνωµοσύνη που είχε αποκτηθεί να χαθεί µε επιπτώσεις στη λειτουργία των δημοσίων νοσηλευτηρίων, που υπενθυµίζω χαρακτηρίζονταν ως η ραχοκοκαλιά του ΓεΣΥ».

Σύµφωνα µε τον πρόεδρο της ΠΑΣΥΚΙ, «αυτή η εµπειρογνωµοσύνη και το λειτουργικό µοντέλο και οι δοµές που κληρονόµησαν τα δηµόσια νοσηλευτήρια, µας επέτρεψε να αντιµετωπίσουµε και να συνεχίσουµε να αντιµετωπίζουµε τις συνέπειες της πανδηµίας όπως και δύσκολα περιστατικά. ∆εν πρέπει όµως να ξεχνούµε ότι η αντιµετώπιση της πανδηµίας έχει επιφέρει και προβλήµατα στα δηµόσια νοσηλευτήρια, στα οποία η Πολιτεία όπως και ο ΟΑΥ θα πρέπει να εγκύψουν στην επίλυσή τους. Ιδού απτό παράδειγµα, ώστε να αποδειχθεί ότι η έννοια της ραχοκοκαλιάς έχει περιεχόµενο».

Ερωτηθείς ο Σωτήρης Κούµας για την υποστελέχωση στην οποία αναφέρεται η ΠΑΣΥΚΙ, κάλεσε τον ΟΚΥπΥ να δώσει τεκµηριωµένα στοιχεία για το πόσες νέες θέσεις ιατρών έχει υποβάλει τα τελευταία 3 χρόνια µέσω του προϋπολογισµού του ΟΚΥπΥ. Υπενθύµισε δε ότι ο ΟΚΥπΥ είχε απευθυνθεί σε εξωτερικό οίκο, ώστε να καταγράψει τις ανάγκες και να καταθέσει πρόταση για τις δοµές και οργανογράµµατα. «Μια πρόταση που έχει κατατεθεί εδώ και µήνες, δυστυχώς όµως ο ΟΚΥπΥ µάς κάλεσε µόνο µια φορά πριν κάποιους µήνες για να τη συζητήσουµε». ∆υστυχώς, όπως επεσήµανε ο κ. Κούµας, δεν αντιλαµβάνονται τι σηµαίνει δηµόσιο νοσηλευτήριο. «∆εν αντιλαµβάνονται τι σηµαίνουν δοµηµένες κλινικές/τµήµατα».

Αναφερόµενος στο θεσµό των εφηµερευόντων ιατρείων, σηµείωσε πως εφαρµόστηκε το προηγούµενο καλοκαίρι µε καθυστέρηση 3 χρόνων παραβιάζοντας τη συγκεκριµένη νοµοθεσία. «Για να µπορέσει να λειτουργήσει ο θεσµός, έπρεπε να βάλει πλάτες το δηµόσιο νοσηλευτήριο και οι γιατροί του Δηµοσίου. Βλέπουµε ότι σε αγροτικές ή αποµακρυσµένες περιοχές λειτουργούν µόνο δηµόσια εφηµερεύοντα. Επιτέλους πρέπει κάποιοι να δώσουν απαντήσεις, αφού το  θέµα δεν είναι λήξαν. ∆εν ζητούµε διαφορετική αντιµετώπιση ως πάροχοι. Την ίδια ώρα όµως δεν µπορούν να εφαρµόζουν πολιτικές κατά το δοκούν και αυτό αφορά τόσο την Πολιτεία όσο και τον ΟΑΥ.

Παρόµοιο θέµα, σύµφωνα µε τον Σωτήρη Κούµα, υφίσταται και στο επίπεδο των ΤΑΕΠ που λειτουργούν και θα λειτουργήσουν στα πλαίσια του ΓεΣΥ. «Η ΠΑΣΥΚΙ το καλοκαίρι του 2022, στα πλαίσια συγκεκριµένης συζήτησης, υπέβαλε ερώτηµα κατά πόσο έχει προηγηθεί µελέτη που αφορά το µοντέλο των ΤΑΕΠ που θα εφαρµοστεί. Συγκεκριµένα, ρωτήσαµε για τον αριθµό των ΤΑΕΠ, το επίπεδο και τη γεωγραφική τους τοποθέτηση. Ερωτήµατα τα οποία θεωρούµε ότι θα πρέπει να απαντηθούν, ώστε να διαφυλαχθεί η ισότιµη και καθολική πρόσβαση των ασθενών καθώς και η ισότιµη αντιµετώπιση των παρόχων υπηρεσιών υγείας».

Ερωτηθείς για τη λειτουργία του ΤΑΕΠ Παίδων στο Γενικό Νοσοκοµείο Λευκωσίας και για το εάν είναι µια απόφαση που εφαρµόστηκε βεβιασμένα, σηµείωσε πως η ΠΑΣΥΚΙ δεν συµµετείχε στην εφαρµογή του µοντέλου και τη λήψη των αποφάσεων. «Παρακολουθούµε το όλο εγχείρηµα και όπως έχουµε συνηθίσει την κοινωνία, θα τοποθετηθούµε αν κάτι δεν µας ικανοποιεί».

∆εν θα ανεχθούµε να φορτώσουν τις ευθύνες στους εργαζόµενους

Σε σχέση µε την οικονοµική αυτονόµηση των δημοσίων νοσηλευτηρίων και το εάν θα µπορέσουν αυτά να κερδίσουν το στοίχηµα αυτό, ο πρόεδρος της ΠΑΣΥΚΙ τονίζει ότι «τα δηµόσια νοσηλευτήρια, στα πλαίσια του ρόλου τους, παρέχουν και υπηρεσίες εκτός του ΓεΣΥ, υπηρεσίες που θα έπρεπε να ήταν ήδη κοστολογηµένες, όµως διαφαίνεται ότι η έννοια της οικονοµικής αυτόνοµησης είναι πλατιά και γίνεται αντιληπτή κατά το δοκούν, µε ορατό τον κίνδυνο της οικονοµικής βιωσιµότητας των δημοσίων νοσηλευτηρίων. Ως εργαζόµενοι στα δηµόσια νοσηλευτηρια, σίγουρα δεν θα ανεχθούµε τη µεταφορά των ευθυνών για την οικονοµική βιωσιµότητα στις πλάτες των εργαζοµένων».

Σε σχέση µε το θέµα της συλλογικής σύµβασης που βρίσκεται ακόµη σε εκκρεµότητα, ο Σωτήρης Κούµας επισηµαίνει πως όλα προσεγγίζονται µε στείρους αριθµούς. «Θα πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να εγκύψει στο συγκεκριµένο. Έχει το δικαίωµα ο ΟΚΥπΥ να δρα στο εργασιακό επίπεδο µε τέτοιον τρόπο, από τη στιγµή µάλιστα που αναφέρεται στο νόµο ότι πρέπει να υπάρχει συλλογική σύµβαση; Οι διοικητικές αποφάσεις που λαµβάνονται δεν έχουν καµία σχέση µε ορθή διοίκηση από τη στιγµή που δηµιουργούνται διαφορετικές κατηγορίες εργαζοµένων».

Ελένη Κωνσταντίνου