Η Πρώτη Επίσκεψη στο Θέατρο Ριάλτο

Με αφορμή/ Ορίζοντας

Κύπριοι στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου 2022

Με αφορμή… το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου 2022 που διοργανώνεται από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υφυπουργείου Πολιτισμού και το Θέατρο Ριάλτο από τις 08 έως 14 Οκτωβρίου 2022 με Καλλιτεχνική Επιτροπή τους σκηνοθέτες Αλεξία Ρόιτερ και Ιωακείμ Μυλωνά, Κύπριοι δημιουργοί που συμμετέχουν στο φεστιβάλ μιλάνε στον Ορίζοντα για τις ταινίες τους:

Η Πρώτη Επίσκεψη, προβάλλεται 11 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ριάλτο

Η Πρώτη Επίσκεψη είναι μια δεκαπεντάλεπτη ταινία ντοκιμαντέρ που αναδύθηκε στο μοντάζ μέσα από 40 μόλις λεπτά υλικό γυρίσματος από τη δίωρη μου επίσκεψη στην περίκλειστη Αμμόχωστο το Καλοκαίρι του 2021. Υπό κανονικές συνθήκες το πρώτο γύρισμα σπάνια συμπεριλαμβάνεται σε μια ταινία αφού είναι προκαταρκτικό ενώ συνήθως ακολουθούν τα κυρίως γυρίσματα με κατασταλαγμένη σκηνοθετική ματιά και με μικρό συνεργείο συνήθως όταν πρόκειται για ντοκιμαντέρ.  Όμως όπως όλοι ξέρουμε, οι συνθήκες που επικρατούν στην περίκλειστη Αμμόχωστο κάθε άλλο παρά κανονικές μπορούν να χαρακτηριστούν αφού οδηγούνται σήμερα πολιτικά προς την κανονικοποίηση της παρανομίας και μέσα στα πλαίσια αυτής ακριβώς της πολιτικής μπορεί να οδηγήσουν απλούς πολίτες σαν εμένα σε φυλάκιση όσο άδικο κι αν είναι αυτό. Πρέπει να πω πως η εμπειρία φυλάκισης στα κατεχόμενα αφήνει πάνω από όλα και σε τελική ανάλυση μια πικρή γεύση των οργανωμένων δομών ενός άλλου κράτους στο βόρειο μέρος της Κύπρου κι ας συνεχίζουμε εμείς να βάζουμε εισαγωγικά στο καθετί. Ένιωσα λοιπόν έντονα την ανάγκη μετά από κάποιους μήνες να επεξεργαστώ στο μοντάζ το υλικό του πρώτου γυρίσματος κυρίως σαν πράξη αντίστασης στον εκφοβισμό  που επιχειρείται διαμέσου συλλήψεων το τελευταίο διάστημα στο βόρειο μέρος της Κύπρου.

Η ίδια η ταινία επικεντρώνεται στις σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννιούνται επιτόπου και που μοιράζονται μαζί μου ένας φίλος αρχιτέκτονας και μια ξαδέρφη του που γεννήθηκαν κι έζησαν τα παιδικά τους χρόνια στην Αμμόχωστο. Ρωτάτε επίσης γιατί διάλεξα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα. Απαντώ απλά ότι σαν Κύπρια που είμαι νιώθω να με αφορά. Το παράδοξο θα ήταν να μην το διαλέξω σαν θέμα ! Είναι ένα θέμα που ξεπερνά το πολιτικό  θα έλεγα και γίνεται υπαρξιακό. Ιδιαίτερα για όσους από μας γεννήθηκαν στην Αμμόχωστο αλλά και για όσους συνειδητοποιούν τι σημαίνει η Αμμόχωστος για την Κύπρο.

Η ταινία γυρίστηκε με την δική μου μικρή κάμερα και κατασκευάστηκε εξολοκλήρου από μένα από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς την παραμικρή στήριξη. Δεν είναι και ο ευκολότερος τρόπος να κάνει κανείς ταινία. Αρχικά είχα προτείνει σε εφημερίδα μια σειρά 10 πεντάλεπτων πορτρέτων Αμμοχωστιανών επιτόπου στην πόλη τους τα οποία θα προβάλλονταν από τη διαδικτυακή τηλεόραση της εφημερίδας αυτής. Παρόλη τη θετική αρχική αντιμετώπιση στάθηκε αδύνατο να βρουν χρηματοδότηση κι έτσι αποφάσισα να κάνω τουλάχιστον ένα φιλμ μόνη μαζί με τους φίλους που είχαν εκφράσει πολύ έντονη επιθυμία να συμμετέχουν όταν τους μίλησα για το πρότζεκτ. Η περαιτέρω στήριξη του κυπριακού κινηματογράφου είναι απαραίτητη πρωτίστως με την επαρκή αύξηση του κρατικού κονδυλίου που διαχειρίζεται η Σεκίν αλλά και με άλλους τρόπους. Για παράδειγμα η κρατική τηλεόραση της Κύπρου θα έπρεπε να έχει υποχρέωση αγοράς και μετάδοσης ανεξάρτητων κυπριακών παραγωγών τουλάχιστον για το ντοκιμαντέρ το οποίο πολύ σπάνια διανέμεται σε αίθουσες. Επίσης έκτακτα κονδύλια θα μπορούσαν να διατεθούν με γρήγορες διαδικασίες όταν για παράδειγμα ένα ντοκιμαντέρ θέλει να καταπιαστεί με τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις που δεν περιμένουν κάποιους μήνες μέχρι να εγκριθεί μια πρόταση από τη Σεκίν. Αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα.

Η συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Κύπρου όπως και σε άλλα φεστιβάλ αυτού του είδους είναι πολύ σημαντική αφού είναι ο καλύτερος τρόπος να συναντήσουν οι ταινίες το κοινό πάνω από όλα. Επιπλέον, η επιλογή μιας ταινίας για συμμετοχή σε φεστιβάλ είναι κάποιου είδους αναγνώριση της ποιότητας της δουλειάς που έγινε.

Πιθανόν να ασχοληθώ με μυθοπλασία στο σύντομο μέλλον μιας και το ντοκιμαντέρ μου στοίχισε πανάκριβα μέχρι στιγμής ! Με την προστασία που προσφέρει η μάσκα λοιπόν. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στη μάσκα προστασίας από τον κορονοϊό…

Χριστίνα Χατζηζαχαρίου

Η ίδια η ταινία επικεντρώνεται στις σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννιούνται επιτόπου και που μοιράζονται μαζί μου ένας φίλος αρχιτέκτονας και μια ξαδέρφη του που γεννήθηκαν κι έζησαν τα παιδικά τους χρόνια στην Αμμόχωστο