Πρωτοπόρο το ΑΚΕΛ στους αγώνες για ελευθερία των λαών

Η 16η Ιουνίου 1943 είναι ορόσημο στη συμβολή της Αριστεράς στον Μεγάλο Πόλεμο που έσωσε την ανθρωπότητα από την απειλή του χιτλεροφασισμού.

Ιστορική απόφαση για το ΑΚΕΛ, μέσα από την οποία έστειλε μηνύματα πατριωτισμού, αντιφασισμού και διεθνούς αλληλεγγύης. Θέσεις τις οποίες υπηρετεί και προωθεί και σήμερα το ΑΚΕΛ σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες ανόδου του φασισμού που σηκώνει ξανά κεφάλι…

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Κάθε χρόνο, όταν το ημερολόγιο γράφει 16 Ιουνίου, η μνήμη στρέφεται πίσω… σε εκείνη την ημέρα του 1943, όταν το ΑΚΕΛ πήρε την ιστορική απόφαση να καλέσει τα μέλη του να καταταγούν εθελοντικά στις συμμαχικές δυνάμεις που μάχονταν να ανακόψουν το χιτλεροφασισμό που στο πέρασμά του θέριζε λαούς, κατέστρεφε χώρες και απειλούσε να αφανίσει την ανθρωπότητα.

Και ανταποκρίθηκαν τότε μαζικά οι ΑΚΕΛιστές, οι οποίοι μαζί με πολλές άλλες χιλιάδες Κυπρίων βρέθηκαν στα πεδία των μαχών σε διάφορες χώρες. Κάποιοι κατάφεραν να γυρίσουν κουβαλώντας στο κορμί και την ψυχή τους όλη τη φρίκη του πολέμου αλλά και το μεγαλείο της νίκης. Κάποιοι άλλοι έπεσαν μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα κατά του φασισμού.

Αυτή τη συμβολή του ΑΚΕΛ και των Κυπρίων μαχητών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη σωτηρία της ανθρωπότητας θυμάται και τιμά το ΑΚΕΛ κάθε 16η Ιουνίου. Κι αυτό έγινε και την περασμένη Τετάρτη (78η επέτειο) με την καθιερωμένη εκδήλωση στη Λεμεσό. Εκεί στην ιστορική πλατεία Ηρώων, όπου τότε η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη του ΑΚΕΛ είχε εγκρίνει στις 27 Ιουνίου πανηγυρικά τον κατάλογο 1.000 εθελοντών που έφυγαν αυθημερόν για τα μέτωπα του πολέμου.

Όμως εκείνος ο Ιούνιος του 1943 δεν ήταν η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που τα μέλη και στελέχη του ΚΚΚ και του ΑΚΕΛ ντύθηκαν στο χακί για να συμπαρασταθούν με το όπλο στο χέρι στους σκληρούς αγώνες άλλων λαών. Στην ομιλία του στη φετινή εκδήλωση, ο πρώην δήμαρχος Λεμεσού, Ανδρέας Χρίστου, θύμισε ότι το 1937 70 Κύπριοι αντιφασίστες, μεταξύ αυτών και ο αείμνηστος Εζεκίας Παπαϊωάννου, κατατάχθηκαν στις Διεθνείς Ταξιαρχίες και πολέμησαν στο πλευρό της Δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας ενάντια στον πραξικοπηματία Φράνκο.

Το 1941, Ε/κ και Τ/κ αριστεροί στρατιώτες του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος, μετά την κατάρρευση του μετώπου στην Ελλάδα, έμειναν στη χώρα, εντάχθηκαν στις αντάρτικες δυνάμεις του θρυλικού ΕΛΑΣ και πολέμησαν τους Γερμανούς μέχρι την απελευθέρωση. Ανάμεσά τους και ο Λεμεσιανός ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ, Ανδρέας Δρουσιώτης, που έδωσε τη ζωή του σε μια από τις τελευταίες μάχες κατά των Γερμανών.

Στην περίοδο 1946-1948 αρκετοί ΑΚΕΛιστές εντάχθηκαν στις παράνομες οργανώσεις και στα ένοπλα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, όπως οι γιατροί Βάσος Βασιλείου, Μάρκος Μαρκουλής και Φωφώ Βασιλείου (στελέχη του ΑΚΕΛ στη Λεμεσό), οι οποίοι εγκατέλειψαν τα ιατρεία και τις οικογένειές τους και ανέβηκαν στο βουνό για να στηρίξουν τους αντάρτες.

Ο Ανδρέας Χρίστου θύμισε ακόμα ότι η ηγεσία του ΑΚΕΛ, ανταποκρινόμενη σε παράκληση του ΚΚΕ, συγκρότησε το 1948 μονάδα 500 εμπειροπόλεμων βετεράνων για να ενισχύσουν τον Δημοκρατικό Στρατό στην Ελλάδα. Και πάλι οι ΑΚΕΛιστές ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στο διεθνιστικό τους καθήκον, αν και η εξέλιξη των επιχειρήσεων ματαίωσε την αναχώρησή τους από την Κύπρο.

Το ΑΚΕΛ έδινε πάντα το βηματισμό των εξελίξεων

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη 16η Ιουνίου, αυτή αποτελεί μια επέτειο που καταδεικνύει ότι το ΑΚΕΛ, η κυπριακή Αριστερά, δεν ήταν ποτέ στο περιθώριο των γεγονότων, αλλά με θαρραλέες και στιβαρές αποφάσεις έδινε το βηματισμό των εξελίξεων στον τόπο μας.

«Δεν υπάρχει ούτε μια κίνηση προς τα μπρος, ούτε η παραμικρή εξέλιξη που η παράταξή μας να μην έχει τη δική της συνεισφορά και να μην έχει επηρεάσει ουσιαστικά και θετικά την πορεία των πραγμάτων», όπως χαρακτηριστικά υπέδειξε ο Ανδρέας Χρίστου, επισημαίνοντας ότι «στο μακρύ δρόμο των 100 χρόνων και λάθη έγιναν και παραλείψεις σημειώθηκαν. Υπήρξαν μεγαλειώδεις νίκες και επιτυχίες, όμως είχαμε και πισωδρομήσεις και περιόδους υποχώρησης, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι ότι η ηγεσία, τα μέλη και οι υποστηρικτές μας πάντα έβρισκαν τον τρόπο να επαναφέρουν τα πράγματα στη σωστή πορεία, ώστε να συνεχίσει η ισχυρή παρουσία της Αριστεράς και να αποτελεί την προστατευτική ασπίδα και το νικηφόρο δόρυ του λαού μας».

Επικαλούμενος το στίχο του ποιητή ότι «εμείς χρωστούμε σε όσους ήρθαν και πέρασαν, σε όσους θα έλθουν και θα περάσουν, εμάς όμως θα μας κρίνουν οι αγέννητοι και οι νεκροί», ο Ανδρέας Χρίστου σημείωσε ότι «εμάς θα μας κρίνουν οι τιμημένοι νεκροί των εργατικών αγώνων, οι δολοφονημένοι σύντροφοί μας του 1955-1958, οι πεσόντες αγωνιστές της Αντίστασης του 1974, οι ΑΚΕΛιστές που έδωσαν τη ζωή τους στα πεδία των μαχών της Ισπανίας και της Ελλάδας, οι πολεμιστές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, οι εθελοντές της 16ης Ιουνίου… και θα μας κρίνουν αυστηρά διότι σε αυτούς χρωστούμε σχεδόν τα πάντα», υποδεικνύοντας την ανάγκη «να αρθούμε στο ύψος των δικών τους απαιτήσεων και του μεγαλείου τους, να εμπνευστούμε από την πίστη και την αυταπάρνησή τους και να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα για πρόοδο και προκοπή».

Τιμή και ευγνωμοσύνη στους βετεράνους

Χαρακτηριστικές φιγούρες σε κάθε εκδήλωση για τη 16η Ιουνίου αποτε­λούν αναμφίβολα οι ίδιοι οι πρωταγω­νιστές του πολέμου.

Εκείνοι οι ηλικιωμένοι, ή σε βαθιά γεράματα σήμερα, θυσίασαν τότε το με­ροκάματο σε μια εποχή απόλυτης φτώ­χειας και αποδεικνύοντας στην πράξη τι θα πει πατριωτισμός, έτρεξαν να βάλουν το δικό τους λιθάρι στον πόλεμο ενάντια στο χιτλεροφασισμό.

Κάποιοι χάθηκαν στα πεδία των μα­χών και όσοι επέζησαν επέστρεψαν φορτωμένοι σκληρές εμπειρίες, αλλά περήφανοι για τη συμβολή τους στη νίκη των λαών.

Αυτοί οι ήρωες της Κύπρου και του κόσμου, που σε κάθε επέτειο διαπι­στώνει κανείς ότι όλο και λιγοστεύουν υποκύπτοντας στο χρόνο, με τη λιτή παρουσία τους σε κάθε εκδήλωση μόνο αισθήματα συγκίνησης και ευγνωμοσύ­νης προκαλούν. Ταυτόχρονα, όμως, σου δημιουργούν και αισθήματα ευθύνης. Υποδεικνύουν μέσα από το βλέμμα τους το χρέος της σημερινής γενιάς να μη μένει απαθής στα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας και στον κόσμο, αλλά να συμ­βάλει ενεργά στον αγώνα για καλύτερες μέρες.

Πέντε μόνο βετεράνοι του πολέμου μπόρεσαν και ήταν παρόντες στη φετι­νή εκδήλωση για την επέτειο της 16ης Ιουνίου, οι οποίοι και παρέλαβαν τα με­τάλλια που απονεμήθηκαν από εκπρό­σωπο της ρωσικής πρεσβείας στην Κύ­προ, ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της συμβολής τους στον πόλεμο κατά του φασισμού.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy